Emil Perška
Emil Perška (Stara Pazova, 20. jun 1896 — Zagreb, 8. maj 1945) je bivši jugoslovenski fudbalski reprezentativac. Bio je prvi koji je odigrao 10 utakmica za nacionalni tim u prvoj deceniji njegovog postojanja i, nesumnjivo, spadao među najbolje jugoslovenske igrače tog vremena. Međutim, njegova igračka i životna biografija iz raznih razloga verovatno nikad neće biti upotpunjena. Zna se da je poreklom bio Slovak, kasnije novinar i istoričar sporta, ali su mnogi bitni podaci ostali nepotvrđeni, iako je u pitanju jedna od prvih fudbalskih zvezda i profesionalaca na prostorima bivše Jugoslavije.
| Emil Perška | |||
|---|---|---|---|
 Emil Perška | |||
| Lični podaci | |||
| Puno ime | Emil Perška | ||
| Datum rođenja | 20. jun 1896. | ||
| Mesto rođenja | Stara Pazova, Austrougarska | ||
| Datum smrti | 8. maj 1945. | ||
| Mesto smrti | Zagreb, DFJ | ||
| Pozicija | napadač | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| — |
 1. HŠK Građanski  FK Žnero | ||
| Reprezentativna karijera | |||
| 1920—1927 |
Jugoslavija | 14 | (2) |
Posle Prvog svetskog rata, kako se priča, nije smeo da se vrati u Jugoslaviju, jer je tokom rata bio - vojni dezerter. Zbog toga je pristupnicu za 1. HŠK Građanski potpisao 1919. godine - u Beču. Papire je doneo tadašnji član uprave „Purgera“ Gabi Feldbauer, a zahvaljujući velikom angažovanju tada uticajnih „modrih“ - bio je pomilovan i vratio se u Zagreb. Igrao je na prvoj utakmici tadašnje Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, na olimpijskom turniru 1920. u Antverpenu, posle koga je, uz pomoć i znanje jezika Jovana - Jove Ružića (kolege iz reprezentacije) iz beogradske SK Jugoslavije, otišao za Francusku i uz mesečnu platu od tada velikih 3.000 franaka igrao u dresu pariskog FK Žnero. U Zagreb ga je vratio uticajni bečki menadžer David Vajs.
U najvećem delu karijere, tokom koje je ispoljavao vrlo visoku igračku klasu, nosio je dres Građanskog iz Zagreba, sa kojim je osvajao tri nacionalna prvenstva (1923. 1926. 1928). Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 14 utakmica (1920 — 1927) i postigao dva gola. Debitovao je 28. avgusta 1920. protiv Čehoslovačke (0:7) na olimpijskom turniru u Antverpenu, a poslednji put je obukao nacionalni dres 31. jula 1927. opet protiv Čehoslovačke (1:1) u Beogradu, kada je postigao i jedini gol. Prema nekim informacijama, tokom Drugog svetskog rata bio je policijski službenik i, kažu, vatreni pristalica ustaškog pokreta, što ga je posle oslobođenja zemlje 1945. godine koštalo glave.
Tokom 2019. godine jedna ulica u Beogradu je nosila naziv po njemu.[1][2][3]
Trofeji
urediHŠK Građanski
urediReference
uredi- ^ Marković, Dragan (22. 11. 2019). „Simpatizer ustaša dobio ulicu u Beogradu”. Politika. Pristupljeno 28. 11. 2019.
- ^ „Pogled iz Hrvatske - kako je ustaša dobio ulicu u Beogradu”. Politika. 27. 11. 2019. Pristupljeno 28. 11. 2019.
- ^ „Naziv Ulice Emila Perške biće hitno promenjen”. Politika. 27. 11. 2019. Pristupljeno 28. 11. 2019.
Spoljašnje veze
uredi- Šablon {{Reprezentacija.rs}} nema unesen ID, niti je naveden na Vikipodacima. Pretraga
- Biografija na sajtu FIFA Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. oktobar 2011)
- Bajruši, Robert (26. 11. 2019). „'USTAŠA IMA ULICU U BEOGRADU!' Vlasti srpske metropole odlučile preimenovati ulicu nazvanu po partizanu, svi su ostali u šoku kad su saznali novo ime” (na jeziku: hrvatski). Jutarnji list. Pristupljeno 27. 11. 2019.
- „Zašto je jedan od ustaških prvaka dobio ulicu u Beogradu”. Radio-televizija Srbije. 27. 11. 2019. Pristupljeno 27. 11. 2019.
