Živko Korać
Živko Korać (Veliki Šušnjar, 29. oktobar 1957 — Vlahović, kod Gline, 14. januar 2001) bio je srpski vojnik za vreme rata u Hrvatskoj.
| Živko Korać | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 29. oktobar 1957. |
| Mesto rođenja | Veliki Šušnjar, NR Hrvatska, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 14. januar 2001. (43 god.) |
| Mesto smrti | Vlahović, kod Gline, Hrvatska |
| Vojna karijera | |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj |
Kao poslednji uniformisani vojnik Srpske vojske Krajine, od Operacije Oluja avgusta 1995. godine izmicao je hrvatskim poterama skrivajući se i pružajući otpor po banijskim šumama. Kada je opkoljen 14. januara 2001. godine, aktivirao je bombu i ubio se da nebi pao u ruke hrvatskim vlastima.
Biografija uredi
Rođen je 29. oktobra 1957. godine u Velikom Šušnjaru u srcu Banije u porodici pravoslavnih vernika. Nikad nije bio član komunističke partije, što mu je bila prepreka da dobije posao u većim firmama.[1]
Odmah na početku ratnih sukoba, odazvao se vojnom pozivu i stupio u odbranu srpskih sela i gradova na Baniji. Tokom rata je bio i dva puta ranjavan, na Benkovcu i u Operaciji Koridor.[1]
Hrvatska vojska i policija je avgusta 1995. godine pokrenula Operaciju Oluja sa kojom je došlo do egzodusa nakon proterivanja srpskog stanovništva. Tokom povlačenja srpskih izbeglica, Živko je svojoj porodici rekao: „Vi idite, a ja ne dam svoju kuću i svoju zemlju”. Nakon toga Živko odlazi kod svoje bake u Veliki Šušnjar gde se skriva kratko vreme, tu ubrzo ubija hrvatskog vojnika koji je često dolazio u to već opljačkano i proterano srpsko selo. Posle toga Živko oblači uniformu Srpske vojske Krajine uzima naoružanje i odlazi u šume.
Hrvatska vlast organizuje poteru za kako oni navode „odbjeglim četnikom” tu se uključuje policija i vojska Hrvatske, te im se pridružuju i lovci iz lovačkog društva „Fazan” koji pod maskom lova na divlje zvijeri uveliko učestvuju u poteri. Pored velikog broja naoružanih ljudi tu su još uključeni psi tragači i helikopteri. Živko Korać je jedinu prednost imao u tome što je Baniju znao kao svoj džep.[2] Tokom hajdukovanja Živko je likvidirao još troje Hrvata kako bi izbegao otkrivanje, među njima bio je i jedan lovac koji je krenuo da uhvati „divlju zvijerku”, jer je novčana nagrada bila jako primamljiva.[3]
Na Srpsku novu godinu 14. januara 2001. kad je planina bila bez lišća, Koraća konačno uspevaju da opkole, taj dan je borba sa Živkom trajala dva sata, jer je Korać pružao otpor bacajući bombe na hrvatske policajce. Videvši da se našao u bezizlaznoj situaciji i bez pomišljanja na predaju, Živko je aktivirao bombu i stavio sebi na prsa.[1]
Iza sebe je ostavio sina Dušana i ćerku Gordanu.[1]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b v g Živko Korać – Poslednji aktivni vojnik Republike Srpske Krajine jadovno.com 18. 12. 2022.
- ^ POSLEDNJI JUNAK SRPSKE KRAJINE: Živko Korać pružao je otpor pet godina posle zlikovačke Oluje! I MRTAV JE plašio Hrvate! („Kurir”, 14. januar 2020)
- ^ Srpski heroj i legenda: Živko Korać – ratovao protiv Hrvatske i 5 godina poslije „Oluje” („IN4S”, 2. decembar 2018)
