Kalijum oksid
Kalijum oksid (K2O) je neorgansko hemijsko jedinjenje iz grupe oksida.[1][2]
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Kalijum oksid
| |
| Sistemski IUPAC naziv
Kalijum oksidokalijum | |
| Drugi nazivi
Kalijum monoksid
| |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.032.012 |
| MeSH | Potassium+oxide |
| UNII | |
| |
| |
| Svojstva | |
| K2O | |
| Molarna masa | 94,196 g/mol |
| Agregatno stanje | siva kristalna supstanca |
| Gustina | 2,35 g/cm³ |
| Tačka topljenja | >490°C |
| Tačka ključanja | n/a |
| burno reaguje, stvara KOH | |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi anjoni
|
Kalijum-superoksid Kalijum-peroksid |
Drugi katjoni
|
Litijum-oksid Natrijum-oksid |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Osnovni prirodni izvor kalijum oksida su razni minerali, u kojima se on javlja zajedno sa drugim jedinjenjima kalijuma.
Mešavina kalijum oksida sa još nekoliko drugih jedinjenja kalijuma naziva se potaš. On se pre dobijao iz pepela a sada se dobija uglavnom iz raznih vrsta minerala.
Potaš se između ostalog koristi za proizvodnju stakla i kao đubrivo.
Gustina kalijum oksida iznosi 2.32 g/cm³.
Reference uredi
- ^ Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3. izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ^ Holleman A. F.; Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
