Lazar Savić
Lazar Savić (1797 — Zemun, 27. septembar 1864) bio je srpski paroh u Zemunu iz 19. veka.
Lazar Savić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1787. |
| Datum smrti | 1864. |
| Mesto smrti | Zemun |
Poreklo
urediNjegova porodica bila je iz Višnjice kod Beograda, tu se njegov otac Atanasije rodio 1761. godine. Atanasija je otac kao dečaka poslao u Zemun na školovanje i zanat, a potom je tamo ostao i radio kao kabaničar.[1] Nedugo potom počeo je rat između Austrije i Turske (1788-1790) zbog koga su svi, pa i Atanasije teško živeli. Nakon rata uspeo je da ponovo nastavi svoj rad i zanat i nedugo potom oženio se Anom iz Iriga. Sa Anom je imao šest sinova Jovana, Mihajla, Đorđa, Stevana, Vasilija i Lazara.[1]
Kada je u buknuo ustanak protiv Dahija Atanasije prelazi sa porodicom u Srbiju gde će se priključiti ustanicima. Kada je 1813. godine ustanak zapao u krizu, Atanasije će preći u Srem zajedno sa porodicom.[1] Lazaru je tada bilo oko šesnaest godina. Atanasije posle ovih događaja nije nastavio sa zanatom, već je otvorio krčmu, ali je ipak Lazara poslao na školovanje.
Obrazovanje i karijera
urediLazar je u Zemunu završio srpske, grčke i nemačke škole, a potom je u Karlovcima završio bogosloviju oko 1819. godine.[1] Po tadašnjem običaju dijecezin je bogoslovima određivao za koga će se oženiti, a pošto je Lazar želeo da dobije parohiju, ubrzo su ga oženili Femijom Uskoković, koja je bila rođaka žene generala Klajića, koji je komandovao u Varadinu[1]. Nakon ženidbe dobio je gornjovarošku parohiju u Zemunu i na tom položaju ostao sve do 1832. godine, kada je postao prota, nakon što je dotadašnji prota Jeftimije Ivanović postavljen za protu u Vukovaru. Na ovom položaju Lazar će ostati do svoje smrti.[1]
Nakon burnog perioda 1848-1849. godine vlada srpske Vojvodine se preselila u Zemun i sa njom stigao i patrijarh Rajačić, koji će sa Lazarom postati prijatelj[1]. Prota Savić bio je i član arhidijecezalne konzistorije i predsednik crkvene opštine.
Potomstvo
urediSin prote Savića, Nikola Savić, koji je rođen 2. decembra 1832. bio je zemunski paroh i počasni prota, kasnije i član arhidijecezalne konzistorije. Paroh u Zemunu bio je 7. aprila 1857. sve do svoje smrti septembra 1910. godine.[1] Posle smrti prote Jeftimija Vukadinovića 4. aprila 1906. poverena mu je uprava protoprezviterata i upravljao je sve do izbora prote Pavla Milina.
Sinovi Nikole Savića i unuci prote Lazara su Dušan i Žarko Savić.[1] Dušan je bio profesor srednjih škola u Francuskoj, a potom i činovnik u francuskom ministarstvu u Parizu.[1] Žarko Savić bio je upravnik Srpskog narodnog pozorišta.[1]
Vidi još
urediReference
urediLiteratura
uredi- Znameniti zemunski Srbi u XIX veku, Štamparija Isidora Stojčića, Zemun 1913.