Lokarno
Lokarno (ital. Locarno, nem. Locarno, franc. Locarno) je švajcarski grad na jezeru Mađore u podnožju Alpa. Nalazi se u kantonu Tičino. Sedište je istoimenog okruga i turističko središte.[1]
| Lokarno ital. Locarno | |
|---|---|
 Pogled na Lokarno i okolinu | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Švajcarska |
| Kanton | Tičino |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — | 15.153 |
| — gustina | 781,08 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 10′ 00″ S; 8° 48′ 00″ I / 46.166664° S; 8.799998° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 200 m |
| Površina | 19,4 km2 |
  Lokarno Lokarno na karti Švajcarske | |
| Poštanski broj | 6600 |
| Veb-sajt | |
| www.locarno.ch | |
Prirodne odlike uredi
Lokarno se nalazi u krajnje južnom delu Švajcarske, blizu granice sa Italijom, koja se pruža 8 km južno od grada. Od glavnog grada države, Berna grad je udaljen 290 km juogistočno.
Reljef: Lokarno se nalazi na sevenoj obali poznatog jezera Mađore, na oko 200 m nadmorske visine. Grad sa severa okružuju krajnje južni obronci Alpa.
Klima: Klima u Lokarnu je izmenjeno umereno kontinentalna. Ovo je najtopliji i najosučaniji deo Švajcarske.
Vode: Lokarno se nalazi na sevenoj obali poznatog jezera Mađore. Grad je poznato turističko odredište na jezeru.
Istorija uredi
Oblast Lokarna bila je naseljena još u vreme praistorije. Kasnije je oblast bila pod Starim Rimom.
Od 11. do 15. veka ovim područjem vladaju kneževi Milana i Koma. U 15. veku grad je bio mesto sukoba ovog Milanskog vojvodstva i mlade Švajcarske konfederacije, da bi ga konačno konfederacija osvojila.
Švajcarska vladavina je ostala do danas izuzev vremena Napoleona, kada su italijanska područja u okviru Švajcarske konfederacije podvedena pod jednu upravnu oblast, kasnije Kanton Tičino. Posle toga grad se nastavio razvijati na svim poljima. Ovo blagostanje grada se zadržalo do dan-danas.
U Lokarnu su 1925. godine sklopljeni Lokarnski sporazumi — ugovori i konvencije između Nemačke c jedne i Ujedinjenog Kraljevstva, Francuske, Belgije, Poljske i Čehoslovačke c druge strane. Njima se garantuju odredbe Versajskog mira: granice prema Nemačkoj, demilitarizacija Rajnske oblasti, odnosno jemči se mir. Sporazume je odbacio Hitler kada je 1936. godine vojskom zaposeo Rajnsku oblast.[2]
Stanovništvo uredi
2010. godine Lokarno je imao oko 15.000 stanovnika. Od toga približno 33,9% su strani državljani (mahom iz susedne Italije).[3]
Jezik: Švajcarski Italijani čine tradicionalno stanovništvo grada i italijanski jezik je zvanični u gradu i kantonu. Međutim, gradsko stanovništvo je tokom proteklih nekoliko decenija postalo veoma šaroliko, pa se na ulicama Belincone, pored italijanskog jezika (76,6%) čuju brojni drugi jezici, naročito nemački (10,5%) i srpski jezik (3,1%).[4]
Veroispovest: Mesni Italijani su od davnina rimokatolici. Međutim, poslednjih decenija u gradu se znatno povećao udeo drugih vera. Današnji verski sastav grada je: rimokatolici - 69,9%, protestanti - 7,4%, a potom slede ateisti (15,8%), muslimani i pravoslavci.[5]
Galerija uredi
-
Lokarno, viđen sa brda -
Glavni gradski trg -
Rimokatolička Crkva sv. Franje Asiškog -
Zamak Viskonteo
Reference uredi
- ^ „Lokarno (Locarno)”. Pristupljeno 29. 1. 2021.
- ^ „Locarno”. Pristupljeno 29. 1. 2021.
- ^ „LOCARNO”. Pristupljeno 29. 1. 2021.
- ^ „Putevoditelь po Lokarno”. Pristupljeno 29. 1. 2021.
- ^ „Locarno”. Pristupljeno 29. 1. 2021.
