Marijam (ćerka Bagrata IV od Gruzije)

Marijam (gruz. მარიამი) je bila ćerka gruzijskog kralja Bagrata IV (1027–1072) i njegove žene Alanke Borene. Verovatno je bila udata, kao druga supruga, za vizantijskog velikodostojnika Teodora Gavru.

Marijam se u gruzijskim analima samo jednom pominje kao prisutna na samrti svog oca kralja Bagrata IV novembra 1072.[1] Ime Marijam (Marija) je takođe nosila — kao vizantijska carica — Bagratova druga, bolje dokumentovana ćerka koja je rođena kao Marta u Gruziji.[1]

Profesor Kiril Tumanof,[2] student srednjovekovnih kavkaskih rodoslovlja, identifikuje Marijam sa anonimnom ženom „Alan” „veoma dobrog roda” za koju se zna iz "Aleksijade" Ane Komnine da se udala, kao njegova druga žena, za vizantijskog plemića Teodora Gavru, Duksa od Trapezunta 1091. Ova gospođa je bila rođaka Irene, još jedne neveste iz Gruzije na vizantijskom dvoru, koja je bila udata za sevastokratora Isaka Komnina, brata cara Aleksija I Komnina.[1] Irena je bila majka verenice Grigorija Gavre, Teodorovog sina iz prvog braka. Tako je Grigorijeva veridba sa komninskom princezom tiho prekinuta jer su se sada smatrali bliskim rođacima, a prema građanskim i crkvenim zakonima, takvi brakovi su bili zabranjeni. Car Aleksije I je, međutim, bio zabrinut zbog Teodorove reakcije, pa je zadržao Grigorija na dvoru kao taoca kako bi obezbedio Teodorovo dalje dobro ponašanje, uveravajući Teodora tvrdnjom da razmišlja da oženi Grigorija jednom od svojih ćerki. Teodorov kasniji pokušaj otmice sina doveo je Gavre u sukob sa Carigradom. Nisu poznati dalji detalji o Teodorovoj ženi.[3]

Reference

uredi
  1. ^ a b v Lynda Garland & Stephen Rapp. Mary 'of Alania': Woman and Empress Between Two Worlds, p. 103. In: Lynda Garland (ed., 2006), Byzantine Women: Varieties of Experience, 800-1200. Ashgate Publishing, Ltd., ISBN 0-7546-5737-X
  2. ^ Toumanoff, Cyrille (1990), Les dynasties de la Caucasie Chrétienne: de l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle: tables généalogiques et chronologique, p. 134–5. Rome
  3. ^ Alan princess, second wife of Theodoros Gabras. Prosopography of the Byzantine World. Accessed January 15, 2012.