Mahmud-paša Bušatlija

Mahmud-paša Bušatlija je bio osmanski paša koji nije bio mnogo istican od strane Osmanlija. Međutim, u pohodu na Crnu Goru predvodio je vojsku i u više navrata zadao Crnoj Gori teže posljedice. U ratu protiv vladike Petra I, Bušatlija je tvrdio da je potomak Stanka Crnojevića. Bušatlija je uspio da 1785. prodre u Cetinje i spali Cetinjski manastir. Na to je sv. vladika Petar I Petrović Njegoš napravio savez sa Austrijom i Rusijom protiv Turaka.

Mahmud-paša Bušatlija
Kara Mahmud Bušati
Datum rođenja1740.
Mesto rođenjaSkadarski sandžakOsmansko carstvo
Datum smrti22. septembar 1796.
Mesto smrtiKrusi, Crna Gora

Po istoričaru Andriji Luburiću Bušatliji je glavu odsjekao (bitka na Krusima) Bogdan Vukov Nikolić iz sela Zalazi kod Njeguša.[1] Tomo Oraovac je pisao da je vitez nad vitezovima Vukić Popov Petrović iz Kuča, ubijen od Petrovića, i zbog toga jer je njegov đed na Krusima ubio Mahmud pašu Bušatliju i zbog drugih zasluga, a to je izazvalo zavist Petrovića prema uglednijim ljudima.[2] Pavle Rovinski navodi podatak da je Petar I Petrović smatrao, sa ostalim narodom, da je zduhač bio paša Bušatlija. Nakon što je pogubljen u bici na Krusima1796. godine, Petar Prvi ga je ožalio kao veliki gubitak za cijeli kraj. Narod je to tumačio da je on bio zduhač i da mu je duša izlazila iz tijela i letjela da se bije sa istim takvim dušama sa one strane Jadranskog mora. Tako je on cijeli taj kraj (Crna Gora i Albanija) štitio od vremenskih nepogoda: suše, grada i sl. Narod je konstatovao da od njegove smrti više nije bilo onako rodnih godina kao ranije, ni u Albaniji ni u Crnoj Gori.[3] Glas Crnogorca je objavio i tekst Rovinskog o Zduhačima. Tu se navode riječi Petra Prvog o smrti Bušatlije: Mi smo ga ubili, ali za sreću zemlje bolje bi bilo, da je ostao živ, jer ga je mati nosila pod pasom tri godine, i on je bio ponajjači zduhač, koga nijesu mogli savladati svi prekomorski...[4][1]

Danas se lobanja čuva u Cetinjskom manastiru.[5] Prilikom naučnog skupa o Crnojevićima, mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije je javnosti pokazao lobanju Bušatlije.[6] Bušatlije nose prezime po selu iz kojeg potiču, Bušata.

Reference

uredi
  1. ^ a b Luburić, Andrija (1940). Porijeklo i prošlost dinastije Petrovića. Beograd. str. 164. 
  2. ^ Oraovac, Tomo (2017). Pismo Njegovom Veličanstvu Kralju Nikoli I. Podgorica: Književna zadruga srpskog nacionalnog savjeta. str. 28. 
  3. ^ Rovinski 1998, str. 276.
  4. ^ Rovinski, Pavle (1888). Glas Crnogorca za 22. maj, br. 22, Pogled Crnogorca na svijet. Cetinje. str. 1. 
  5. ^ Potomak Mahmut-paše Bušatlije vratio se pravoslavlju. Arhivirano iz originala 11. 10. 2017. g. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  6. ^ (Video): Završen dvodnevni Naučni skup o Crnojevićima i Bušatlijama, video snimak od 26.20 minute. 

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi