Megi Smit
Dama Megi Smit (engl. Maggie Smith; 28. decembar 1934) je britanska filmska, pozorišna i televizijska glumica. Dobitnica je Oskara za najbolju glavnu glumicu za ulogu u filmu Najbolje godine gospođice Džin Brodi i Oskara za najbolju sporednu glumicu za film Kalifornijski apartman.
| Megi Smit | |
|---|---|
 U seriji Proganjanje Meri | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Margaret Natali Smit |
| Datum rođenja | 28. decembar 1934. |
| Mesto rođenja | Ilford, Eseks, Engleska, UK |
| Zanimanje | glumica |
| Porodica | |
| Supružnik |
|
| Rad | |
| Aktivni period | 1952–danas |
| Veza do IMDb-a | |
Najpoznatiji filmovi u kojima je igrala su Otelo, Soba sa pogledom, Putovanja sa mojom tetkom i Gosford park, a svakako je zapamćena kao profesorka Minerva Makgonagal u serijalu filmova o Hariju Poteru. Imala je podjednako uspešnu karijeru kao televizijska glumica. Odigrala je zapažene i hvaljene uloge u TV-serijalima Iznenada, prošlog leta, Dejvid Koperfild, Moja kuća u Umbriji, Proganjanje Meri i Dauntonska opatija, za koju je nagrađena Emijem za najbolju sporednu glumicu u miniseriji 2011. i 2012. godine.
Megi Smit je bila nominovana za šest Oskara, od kojih je osvojila dva; osamnaest nagrada BAFTA (osvojila pet); devet Emija od kojih je osvojila tri i za dvanaest Zlatnih globusa - osvojila tri. Stoga se sa pravom smatra jednom od najboljih i najpoštovanijih glumica na svetu.
Detinjstvo uredi
Margaret Smit je rođena 28. decembra 1934. godine u Ilfordu (Južna Engleska). Njena majka Margaret Haton, poreklom iz Glazgova, radila je kao sekretarica, dok je otac, Natanijel Smit, rođen u Njukaslu, bio patolog. Imala je dva starija brata blizanca - Alistera i Ijana. Završila je višu školu u Oksfordu.
Karijera uredi
Glumačku karijeru je počela 1957. godine, kada je snimila prvi film, ali i zaigrala u pozorištu Oksford plejhaus (Oxford Playhouse) sa Frenkom Šelijem. Ubrzo prelazi u Kraljevsko nacionalno pozorište u kojem stiče reputaciju mlade glumice koja obećava. Godine 1965. dobija ulogu Dezdemone u filmu Otelo, gde joj je partner bio Lorens Olivije. Za tu ulogu je bila nominovana za Oskara za sporednu glumicu. Četiri godine kasnije osvaja Oskar za najbolju glavnu glumicu za ulogu avangardne učiteljice Džin Brodi u filmu Najbolje godine gospođice Džin Brodi. Potom igra u filmovima Smrt na Nilu, adaptaciji istoimenog romana Agate Kristi i u komediji Putovanja sa mojom tetkom, kada je ponovo nominovana za Oskar. Godine 1978. dobija Oskara za najbolju glumicu za ulogu u filmu Kalifornijski apartman. Početkom osamdesetih tumači glavne ženske uloge u filmovima Borba titana i Soba sa pogledom u kojem su joj partnerke bile Džudi Denč i Helena Bonam Karter.
Nakon krimi-komedije Sestre u akciji i uloge konzervativne prečasne majke, počinje dobijati uloge autoritativnih britanskih dama starog kova - strogih, hladnih, sarkastičnih i visprenih žena, besprekornih manira i oštrog jezika. Takvi su bili likovi koje je tumačila u filmovima Čaj sa Musolinijem, Dame u lavandi i Gosford park. Za ovaj poslednji je bila nominovana za brojne filmske nagrade širom sveta.
Njeno najpoznatije glumačko ostvarenje bio je lik Minerve Makogonagal, starešine i apsolutnog autoriteta u filmovima o Hariju Poteru. Početkom 2000. godine igrala je u komedijama Božanstvene tajne Ja-Ja sestrinstva i Ništa bez mame, kao i u TV-serijalu Moja kuća u Umbriji, kada je osvojila Emi za najbolju glavnu glumicu i bila nominovana za Zlatni globus. Potom je nastupila u sporednoj ulozi u romantičnoj drami Priča o Džejn (sa En Hatavej) te u serijalima Proganjanje Meri i Dauntonska opatija. Za Proganjanje Meri bila je nominovana za Emi, dok je za Opatiju nagrađena ovom nagradom u kategoriji najbolja sporedna glumica. Za maestralno izvođenje i u drugoj sezoni, Smitova je i 2012. godine dobila Emi. Godine 2011. igrala je u filmu The Best Exotic Marigold Hotel, pored svoje prijateljice Džudi Denč, a naredni godine dobila je glavnu ulogu u bioskopskom hit filmu Kvartet, za koji je bila nominovana za Zlatni globus.[1]
Privatan život uredi
Udavala se dva puta: 1967. godine za glumca Roberta Stivensa, sa kojim ima dva sina - Krisa Larkina i Tobija Stivensa, a od kojih ima unuke. Brak se raspao sedam godina kasnije. Godine 1975. udala se za dramaturga Beverlija Krosa, koji je umro 20. marta 1998. godine. Časopis Sunday Telegraph je 2007. godine objavio da je glumica imala rak dojke, ali da se u potpunosti oporavila nakon operacije.[2]
Megi Smit je 1990. godine od kraljice Elizabete II dobila titulu Dame Ujedinjenog Kraljevstva.
Filmografija uredi
Извори uredi
- ^ „Quartet (2013) - Box Office Mojo”. Приступљено 1. 8. 2013.
- ^ „AFP: Actress Maggie Smith recounts cancer battle”. Архивирано из оригинала 19. 4. 2010. г. Приступљено 15. 7. 2011.
Додатна литература uredi
- Maggie Smith: A Bright Particular Star by Michael Coveney, Victor Gollancz Ltd, September 1992, ISBN 0-575-05188-4. Later revised as Maggie Smith: A Biography, 2015. ISBN 978-1-250-11718-2
- Maggie Smith. A View From The Stalls by Caroline Février, The Book Guild Ltd, released 28 March 2018, 330 pages, ISBN 978-1912083411.
