Miladin Pećinar
Miladin Pećinar (Ljubiš, 17. mart 1893 — Beograd, 5. jun 1973) bio je inženjer građevinarstva, profesor univerziteta i akademik SANU.
| Miladin Pećinar | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 17. mart 1893. |
| Mesto rođenja | Ljubiš, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 5. jun 1973. (80 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Biografija uredi
Rođen je 17. marta (po starom kalendaru 5. marta) 1893. godine u zlatiborskom selu Ljubišu, u seoskoj porodici. Osnovnu školu je završio u mestu rođenja, a potom se upisao u gimnaziju u Užicu koju je završio školske 1911/12. godine. Iste godine se upisao na Građevinski odsek Tehničkog fakulteta. Balkanski ratovi i Prvi svetski rat su prekinuli njegovo dalje školovanje. U Prvom svetskom ratu je učestvovao kao jedan od 1300 kaplara Skopske đačke čete.[1] Sa srpskom vojskom se povukao preko Albanije. Na Solunskom frontu 1917. godine bio je teško ranjen. Posle rata je unapređen u čin rezervnog pešadijskog majora JV i kao takav je preuzet i u JNA posle Drugog svetskog rata. Studije je nastavio posle završetka rata, prvo na Primenjenoj školi za građevinske inženjere u Rimu, a zatim na Građevinskom odseku Tehničkog fakulteta u Beogradu. Studije je završio krajem decembra 1921. godine i time stekao zvanje građevinskog inženjera.
Već na početku svoje profesionalne karijere opredeljuje se za hidrotehniku. Posle položenog stručnog ispita u februaru 1925. godine osniva svoj Biro za projektovanje građevina na vodi. Biro u toku Drugog svetskog rata nije radio, a zvanično je prestao sa radom krajem 1944. godine.
Od 1945. do 1948. godine radio je u Ministarstvu građevina FNRJ i u Saveznom hidrometeorološkom zavodu.
Krajem 1948. godine izabran je za vanrednog profesora za predmet hidrotehničke konstrukcije na Tehničkom fakultetu. Za redovnog profesora izabran je 1951. godine na Katedri za hidrotehniku na istom fakultetu, i tu je radio sve do penzionisanja 1963. godine.
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 1959. godine, a za redovnog člana 1963. godine.
Preminuo je 5. juna 1973. godine u Beogradu, a po svojoj želji je sahranjen u rodnom selu Ljubišu na Zlatiboru.
Naučni i stručni radovi akademika Miladina Pećinara obuhvataju skoro sve grane hidrotehnike - hidrologiju, hidrauliku, opšte uređenje voda, korišćenje vodnih snaga, sanitarnu hidrotehniku, uređenje vodotoka, uređenje mineralnih voda i hidrotehničke konstrukcije. U svakoj od ovih oblasti je dao vrlo vredna i značajna ostvarenja.
Projektovao je sledeće veće izvedene hidrotehničke objekte: lučnu branu „Matka“ na Treski (1938. godine) sa hidroelektranom Sv. Andreja; hidroelektrane: „Čečevo“ kod Kosovske Mitrovice, „Novi Pazar“, „Temštica“ kod Pirota, Mini-hidroelektranu Vrelo kod Bajine Bašte i „Crni Timok“ kod Boljevca; vodovode u Skoplju, Tetovu, Užicu, Beogradu i Obrenovcu (sa idejnim rešenjem uređenja Obrenovačke banje); kanalizaciju u Obrenovačkoj Banji i Zemunu. U oblasti mineralnih voda ima dosta uspelih studija i ostvarenja: Niška Banja, Palanački Kiseljak, Bukovička Banja i Vrnjačka Banja, gde je ostvario i način eksploatacije tople vode kao stone vode.
Osim ovih izvedenih projekata, projektovao je i jedan niz neizvedenih objekata.
Akademik Miladin M. Pećinar je nosilac Albanske spomenice. Na kraju Prvog svetskog rata je odlikovan Ordenom belog orla sa mačevima IV reda. Kasnije je odlikovan ordenom Sv. Save (1930. godine), Ordenom jugoslovenske krune četvrtog stepena (1938. godine) i bugarskim ordenom Sv. Aleksandar, oficirski krst. Posle Drugog svetskog rata dobio je Orden rada prvog reda (1956. godine) i Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem. Dobio je dva puta Oktobarsku nagradu grada Beograda (1962. godine i 1964. godine), dva puta Sedmojulsku nagradu SR Srbije (1951. godine i 1959. godine) i nagradu AVNOJ (1969. godine).[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Biografija za pet života („Večernje novosti“, 20. februar 2014)
- ^ „Spomenica znamenitih i zaslužnih Zlatiboraca - Pećinar Miladin”. http://www.zlatiborvesti.com. Zlatiborska spomenica. Arhivirano iz originala 06. 01. 2017. g. Pristupljeno 5. 1. 2017. Spoljašnja veza u
|work=(pomoć)
