Milan Ciganović
Milan Ciganović (Bosanski Petrovac, 1888 — Trubarevo, 1. septembar 1927) bio je srpski revolucionar. Bio je među glavnim organizatorima Sarajevskog atentata na nadvojvodu Franca Ferdinanda, izvršenog na Vidovdan 1914. godine.[1]
| Milan Ciganović | |
|---|---|
 Milan Ciganović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1888. |
| Mesto rođenja | Bosanski Petrovac, Austrougarska |
| Datum smrti | 1. septembar 1927. (38/39 god.) |
| Mesto smrti | Trubarevo, Kraljevina SHS |
Biografija uredi
Milan Ciganović rođen je u Bosanskom Petrovcu 1888. godine. Kasnije se preselio u Beograd gde je postao jedan od glavnih članova Crne ruke. Radio je zajedno sa pukovnikom Dragutinom Dimitrijevićem Apisom, šefom srpskih tajnih službi. Da bi pokrivao svoje špijunske aktivnosti, Ciganović je bio zaposlen kao oficir srpskih železnica.
Ciganović je imao važnu ulogu u atentatu na austrijskog nadvojvodu Franca Ferdinanda jer je 27. maja 1914. godine Nedeljku Čabrinoviću, Gavrilu Principu i Trifku Grabežu isporučio četiri revolvera, šest bombi i bočicu otrova. Ferdinanda i njegovu suprugu Sofiju je 28. juna 1914. godine ubio Gavrilo Princip. U trenutku hapšenja i Princip i Čabrinović su uhapšeni i obojica ih je ispitivala policija kojoj su dali ime zaverenika. Među njima je Muhamed Mehmedbašić koji je uspeo da pobegne, a Vaso Čubrilović, Danilo Ilić, Čabrinović, Cvjetko Popović i Miško Jovanović uhapšeni su, optuženi za izdaju i obešeni.
Posle toga su Ciganović i major Vojislav Tankosić imenovani kao stvarni organizatori atentata. Austrougarska vlada je 25. jula 1914. godine tražila od srpske vlade da uhapsi zaverenike i pošalje ih u Beč da bi im sudio austrijski sud. Istog dana je premijer Srbije Nikola Pašić obavestio austrougarsku vladu da nije u mogućnosti da sprovede hapšenje jer bi takva akcija narušila ustav Srbije. Tri dana kasnije Austrougari su objavili rat Srbiji.
Srpska vlada je u međuvremenu poslala Ciganovića u Sjedinjene Američke Države radi bezbednosti tokom perioda Prvog svetskog rata. Vratio se kući 1919. godine i od vlade dobio nagradu zemljišta, oženio se i nastanio se kao poljoprivrednik.
Umro je 1. septembra 1927. godine u Trubarevu a po nekim izvorima u Beogradu.
