Milorad Ćorović
Ovom članku potrebni su dodatni izvori zbog proverljivosti. |
Milorad Ćorović ( Sarajevo, 25. novembar 1932 — Trebinje, 10. april 2010) bio je srpski akademski slikar, profesor slikarstva, dekan Akademije Likovnih umjetnosti u Sarajevu, osnivač i prvi dekan Akademije likovnih umjetnosti u Trebinju, i redovni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.
| Milorad Ćorović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. novembar 1932. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 10. april 2010. (77 god.) |
| Mesto smrti | Trebinje, Republika Srpska, BiH |
Biografija uredi
U Sarajevu je završio osnovnu školu, gimnaziju i Školu primijenjenih umjetnosti. U Beogradu je diplomirao slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti.
Bio je redovni profesor na odeljenju za slikarstvo na Akademiji likovnih umjetnosti u Sarajevi i dekan te Akademije. U ratu je napustio Sarajevo i živeo u Trebinju. U Trebinju je 1995. osnovao Akademiju likovnih umjetnosti. Bio je redovni član i član odbora za umjetnost Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Za dopisnog člana ANURS je izabran 27. juna 1997, a za redovnog 8. decembra 2006. godine. Preminuo je u 78. godini života u Trebinju.
Ćorović je poznat po slikanju oniričkih pejzaža u kojima je brisao granicu između predmetnog i doživljajnog, stvarnog i fantastičnog. Česta inspiracija u njegovom slikarstvu bio je hercegovački krš. U mladosti se bavio i filmom, interesovao za filmsku režiju. Glumio je manje uloge u nekoliko filmova. Poznat je njegov ciklus izvanrednih crteža u ugljenu u kojima je maestralno prikazan bik u pokretu što je bio povratak korenima slikarstva i slikarskim arhetipovima iz pećinskog slikarstva Altamire. U poslednjim godinama života radio je portrete Trebinjaca iscrpljenih ratom i njegovim posledicama. Njegovi radovi, slike i crteži bili su izlagani na mnogim reprezentativnim izložbama jugoslovenskog, bosanskohercegovačkog i srpskog slikarstva. Smatra se jednim od najznačajnijih slikara u slikarstvu Bosne i Hercegovine u drugoj polovini dvadesetog veka. O njegovom slikarstvu je objavljeno na desetine eseja i studija i „Monografija: Milorad Ćorović” u kojoj se može steći uvid u sve bitnije faze njegovog stvaralaštva.[1]
