Mladen Golubović
Mladen Golubović je srpski kinematograf i tonski inženjer.
Mladen Golubović | |
|---|---|
| Mesto rođenja | Niš, Jugoslavija |
| Državljanstvo |  Srbija |
| Univerzitet | Univerzitet u Beogradu |
| Profesija | kinematograf/tonski inženjer |
Posle diplomiranja na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu na Katedri za elektroakustiku radio je kao tonfilmski inženjer u filmskoj proizvodnji - u Centralnom filmskom studiju "Košutnjak" i Avala filmu.
U oblasti snimanja i reprodukcije zvuka na filmu bio je na specijalizaciji u SR Nemačkoj i Italiji kao stipendista UN/TAO.
U reproduktivnoj kinematografiji u Beograd filmu, radio na uvođenju novih filmskih sistema prikazivanja filmova, na obrazovanju kadrova kinotehničke struke i uređivanju časopisa "Reproduktivna kinematografija".
Uradio je veliki broj kinetehničkih, elektroakustičnih i akustičnih projekata za potrebe bioskopa i filmsko-studijskog prostora.
Napisao je više stručnih knjiga iz kinotehničke oblasti: "Akustika i tonfilmska reprodukcija"(1964) u izdanju Sekcije bioskopa Privredne komore Srbije, "Kinoakustika i tonfilmska reprodukcija" (1964) u izdanju Instituta za film u Beogradu, Studiju o razvoju reproduktivne kinematografije SR Srbije(1967) u okviru Instituta za film, "Kinotehnički priručnik"(1971) u izdanju Tehničke knjige iz Beograda, "Tehnologija kinoprojekcije" i "Kinooptika"(1980) u izdanju Elektrotehničkog centra srednjih škola "Nikola Tesla" iz Beograda, "Reproduktivna kinematografija Srbije i Jugoslavije" u izdanju ŠRIF-Bor(1985), bio je jedan od autora "Čekajući da prođe"(2005) Književne omladine Srbije.
Godine 1994. je izdao monografiju sela "Malča", posvećenu njegovom rodnom mestu.
Bio je predavač na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu za predmet Snimanje zvuka.
Preko 20 godina radio na sistemskim i stručno-tehničkim poslovima razvoja radiodifuznog sistema u Republici Srbiji. Kao priznanje za dugogodišnji doprinos razvoju radija dobio je najviše priznanje Radio Beograda (1984) "Zlatni mikrofon".
Paralelno sa funkcijom Savetnika Predsednika Komiteta za saobraćaj i veze bio je sekretar Komisije za miroljubivo korišćenje kosmosa - stalnog radnog tela Izvršnog veća Skupštine Srbije, u periodu od 1984-1990. godine, angažujući se na aplikaciji satelitske radiodifuzije i daljinske detekcije u nas.
Nasleđeni afinitet prema likovnom stvaralaštvu ispoljavao je povremeno preko likovnih klubova "Đuro Salaj" i KUD "Abrašević", u tehnici slikanja uljanim bojama na platnu.