Molin
Molin (mađ. Mollyfalva, nem. Molidorf/Mollydorf) je nekadašnje selo u Banatu, koje je osnovano 1832. godine, a napušteno 1956. godine, zbog podzemnih voda. Nalazilo se na teritoriji opštine Nova Crnja.
Istorija uredi
Selo je osnovano 1832. godine naseljavanjem Nemaca na imanje grofa Ferenca Ziči-Ferarisa. Prvi popis iz 1836. godine registrovao je 558 stanovnika, a već 1850. godine ovde je živelo 2.130 lica. Iako se stanovništvo povećalo, uslovi za život su tada bili lošiji nego danas i stanovništvo se iseljavalo. Najveća iseljavanja su bila u podunavske ritove, u selo Gizelhajm, ali je i ono raseljeno zbog poplava. Zbog toga se deo stanovništva vratio. Iseljavanja su nastavljena, pa je stanovništvo smanjeno, 1869. godine na samo 794 stanovnika. Kasnije je došlo do porasta, prvenstveno zbog naseljavanja Mađara, tako da je 1921. godine ovde bilo 1.272 lica.
Kao posledicu fašističke okupacije Jugoslavije u Drugom svetskom ratu i činjenice da je 95% jugoslovenskih Nemaca bilo učlanjeno u profašističku organizaciju „Kulturbund“ [1] i da je sebe deklarisalo kao državljane Trećeg rajha,[1] nove posleratne jugoslovenske vlasti su većinu nemačkog stanovništva tadašnje Jugoslavije (uključujući i Nemce iz Molina) lišile građanskih prava i konfiskovale im imovinu. Veći deo jugoslovenskih Nemaca (oko 200.000) napustio je teritoriju Jugoslavije zajedno sa okupacionom nemačkom vojskom u povlačenju, dok je manji deo Nemaca koji je ostao na jugoslovenskoj teritoriji logorisan.[2] Molin je godinu dana služio kao sabirni logor za preostale Nemce[traži se izvor].
Posle zatvaranja logora, i većina preostalih Nemaca se iselila iz zemlje, a u Molin se doseljavaju kolonisti iz okolnih mesta. Poslednji stanovnici mesta bili su uglavnom Srbi, bosanski kolonisti koji su se mahom raselili u Kikindu. Godine 1956. došlo je do katastrofalne poplave tokom koje je Molin bio potpuno izolovan od okoline. Kuće građene od naboja su se rušile i tokom te i naredne godine selo je raseljeno. Deo stanovnika Molina se naselio u Novoj Crnji i Vojvoda Stepi. Na mestu Molina zasađene su topole, a ta šuma je poznata kao Molinska šuma.
Danas[kada?] je ovaj lokalitet, uz par razrušenih objekata, obrastao korovom i uglavnom služi kao atraktivno lovno područje. Istorijatom Molina su se od publicista i naučnika bavili Nemanja Savić, Slobodan Ćurčić, Svetlana Madić i Miloš Latinović, koji su objavili nekoliko novinskih članaka na tu temu u kikindskoj Komuni, odnosno novosadskom Dnevniku, kao i u stručnim publikacijama.
Demografija uredi
Reference uredi
Literatura uredi
- Slobodan Ćurčić, Broj stanovnika Vojvodine, Novi Sad, 1996.
