Momčilo Moma Antonović
Momčilo Moma Antonović (Kruševac, 29. oktobar 1938 — Beograd, 23. januar 2019) bio je srpski slikar i univerzitetski profesor. Antonović je bio dugogodišnji dekan i profesor na Fakultetu likovnih umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu. Imao je više od sto samostalnih izložba uz učešće na mnogobrojnim kolektivnim izložbama širom sveta. Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja za svoj rad.
| Momčilo Antonović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Momčilo Moma Antonović |
| Datum rođenja | 29. oktobar 1938. |
| Mesto rođenja | Kruševac, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 23. januar 2019. (80 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Biografija i karijera uredi
Rođen je 29. oktobra 1938. godine u porodici Radmile i Jovana Antonovića. U rodnom Kruševcu završio je osnovnu školu. Od ranog detinjstva bio je zainteresovan za umetnost i književnost, a kao devetogodišnjak napisao je prvu pesmu. Od 1948. godine pohađao je gimnaziju u Kraljevu, kada je objavio svoju prvu pripovetku Moj stric Mladen, a nakon toga i pesmu Zelena sivina.
Godine 1957. Antonović je postao ilustrator Ibarskih novina i glavni urednik podliska Osvit. Pored književnosti i posla ilustratora, igrao je fudbal u Slogi Kraljevo i trenirao atletiku u klubu Mladost.
Kao gimnazijalac, 1958. godine u Kraljevu je otvorio prvu samostalnu izložbu pod nazivom Krovovi Kraljeva, za koju je dobio pozitivne kritike u štampi i nakon toga odlučio da upiše Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu. Profesori na akademiji bili su mu Stojan Ćelić, Mirjana Mihać, Mladen Srbinović i Zoran Petrović.[1] Godine 1963. završio je Akademiju likovnih umetnosti u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića, kod kojeg je završio i postdiplomske studije.[2]
Član Udruženja likovnih umetnika Srbije postao je 1964. godine, a do 1973. stvarao je kao slobodan umetnik priredivši izložbe u Kraljevu 1958, 1982. i 1966. godine i u Beogradu 1968. godine.[1] Za asistenta na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu izabran je 1973. godine, a predavao je predmete slikanja i crtanja. Bio je takođe šef slikarskog odseka i prodekan za nastavu, a redovni profesor postao je 1988. godine. U tri mandata bio je dekan Fakulteta likovnih umetnosti; 1988-1990, 1990-1992 i 1998-2000.[3] Usavršavao se u Francuskoj, Italiji, Nemačkoj, Grčkoj, Sjedinjenim Državama, Engleskoj, Škotskoj, Belgiji, Holandiji, Španiji i Mađarskoj.[1]
Predavao je i u Školi lepih umetnosti u Budimpešti, na Umetničkom koledžu u Edinburgu i mnogim drugim školama.[1]
Tokom karijere imao je više od sto samostalnih izložbi, a za svoja dela dobio je veliki broj nagrada i priznanja.
Preminuo je 23. januara 2019. godine u Beogradu, gde je živeo i stvarao.[4] Komemoracija povodom smrti održana je u Atrijumu Narodnog muzeja. Sahranjen je 28. januara u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.[5]
Nagrade uredi
- Beograd, Prva nagrada za grafiku lista Student (1961)
- Beograd, Prva nagrada za plakat Dan Republike (1970)
- Beograd, Prva nagrada za plakat Mesec knjige (1972)
- Beograd, Nagrada za slikarstvo na Prolećnoj izložbi ULUS-a
- Beograd, Zlatna plaketa ULUS-a
- Beograd, Otkupna nagrada na izložbi Beograd - inspiracija slikara (1974)
- Tuzla, Otkupna nagrada na Trećoj izložbi jugoslovenskog portreta (1975)
- Beograd, Otkupna nagrada na izložbi Beograd - inspiracija slikara (1976)
- Beograd, Druga nagrada na izložbi Beograd - inspiracija slikara (1978)
- Beograd, Nagrada za slikarstvo na 21. oktobarskom salonu (1980)
- Beograd, Premija i priznanje za najbolje ostvarenje 1983. godine (1983)
- Beograd, Zlatno pero Beograda - nagrada RU Đuro Salaj (1985)
- Beograd, Oktobarska nagrada grada Beograda (1988)
- Kraljevo, Novembarska nagrada grada Kraljeva
- Beograd, Druga nagrada na izložbi Slikari Beogradu - Beograd slikarima (1993)
- Beograd, Zlatni beočug KPZ Beograda (1994)
- Donji Milanovac, Srebrna ruža na 1. koloniji Ruža (1995)[6]
- Beograd, Zlatna značka KPZ Srbije (1997)
- Zrenjanin, Druga nagrada na Bijenalu akvarela Jugoslavije
- Sremski Karlovci, Treća nagrada Slikarske kolonije akvarela i crteža (2002)
- Beograd, Prva nagrada Društva beogradskih umetnika 6. april (2003)
- Sremski Karlovci, Prva nagrada za akvarel Zlatno kandilo (2006)
- Meksiko Siti, Nagrada na 8. Internacionalnom bijenalu akvarela (2009)
- Beograd, Nagrada za životno delo Društva beogradskih umetnika 6. april (2010)
- Beograd, Vukova nagrada KPZ Srbije za 2013. godinu (2014)
- Sremski Karlovci, Nagrada za akvarel Jakov Orfelin (2016)
Reference uredi
- ^ a b v g „Momčilo Moma Antonović”. galleryathos.com. Pristupljeno 28. 1. 2019.
- ^ „Odlazak slikarskog lava - Momčila Mome Antonovića”. Večernje novosti. 25. 1. 2019.
- ^ I to je bio Moma Antonović („Politika”, 3. februar 2019)
- ^ „Preminuo Momčilo - Moma Antonović”. blic.rs. 23. 1. 2019.
- ^ „Komemoracija Momčilu Momi Anotnoviću: Bio je zaljubljenik u svoj narod”. Večernje novosti. 28. 1. 2019.
- ^ „Beograd na vodama Mome Antonovića”. blic.rs. 19. 3. 2018.
Spoljašnje veze uredi
- Momčilo Moma Antonović na sajtu serbianaart.rs
- Crteži Mome Antonovića u ULUS-u („Politika”, 17. jun 2020)
