OŠ „Vuk Karadžić” Petrovo
OŠ „Vuk Karadžić” jedna je od osnovnih škola u Petrovu. Nalazi se u ulici Ozrenskih odreda.[1] Ime je dobila po Vuku Stefanoviću Karadžiću, prvom srpskom lingvisti u 19. veku, reformatoru srpskog jezika, sakupljaču narodnih umotvorina i piscu prvog rečnika srpskog jezika, najznačajnijoj ličnosti srpske književnosti prve polovine 19. veka.
| Osnovna škola „Vuk Karadžić” | |
|---|---|
| Tip | osnovna škola |
| Lokacija | Ozrenskih odreda Petrovo |
| Država |  Bosna i Hercegovina |
| Veb-sajt | Zvanični veb-sajt |
Istorijat uredi
1928—1977. uredi
Prva školska zgrada u Petrovu je sagrađena 1928. godine, raspolagala je sa jednom učionicom i stanom za učitelja koji se nalazio u potkrovlju.[2] Školske 1930—31. godine počinje sa radom, uz stalno povećanje broja učenika je radila sve do početka Drugog svetskog rata.[2] Dograđuje se 1947. godine, 1950. su samo tri učenika pohađala peti razred u Lukavcu.[2] Letopis škole se počinje voditi od 1. septembra 1968. godine, a izgradnja nove školske zgrade počinje 1954.[2] Sredstva su obezbedili meštani i tadašnja opština Petrovo. Izgrađena škola je predstavljala prvu osmoljetku u opštini i bila je centralna škola za Kakmuž, Porječinu, Miričinu, Donju i Gornju Orahovicu i Rašljevu.[2]
Školske 1968—69. godine je imala devet učionica od kojih se jedna koristila za izvođenje nastave fizičkog vaspitanja i 416 učenika, dok je u Porječini škola imala dve učionice u upotrebi i 103 učenika.[2] U tom vremenu su škole imale svoje ambleme. Kadrovski problemi su bili veoma izraženi. Školske 1970—71. godine se prodaje deo zemljišta kako bi se izgradila dva jednosobna stana. U istom periodu kakmuška škola se izdvaja u samostalnu.[2]
Broj učenika raste tako da u Petrovu i Porječini nastavu pohađa 516 učenika što je zahtevalo veći školski objekat. Pokreću se aktivnosti za samodoprinos kako bi se izgradila nova škola, sakupljeno je 40 miliona dinara, a opština Gračanica je nudila pomoć od 2,6 miliona. Radnici škole su prihvatili ovaj predlog kako bi se postavili temelji nove škole i fiskulturne sale. Na zboru građana 12. maja 1972. godine predlog se odbacuje jer se smatralo da treba odmah izgraditi kompletan objekat. Akcija tako propada, a sredstva se usmeravaju u dogradnju zdravstvene stanice.[2]
1977—danas uredi
Godine 1977. postepeno opada broj učenika i u matičnu školu se upisuje samo jedno odeljenje prvog razreda, u Porječini je samo šest učenika.[2] Formira se školsko kulturno–umetničko društvo „Ozrenski partizanski odred”.[2] Broj učenika se i dalje smanjuje i od 1. januara 1980. godine, nakon provedenog referenduma zaposlenih, saglasnosti mesne zajednice i opštine Gračanica, OŠ „Veselin Masleša” prestaje sa radom kao samostalna i deluje kao područna škola u okviru OŠ „Vladimir Rolović” iz Kakmuža.[2] Ratna dejstva na proleće 1992. godine su označili prekid rada škole koja 2. avgusta 1992. dobija naziv „Vuk Karadžić”.[2] Nastava počinje 1. februara 1993. godine uz velike teškoće jer je jedan broj roditelja iz straha od granata odlučio ostaviti decu kod kuće. Uz Porječinu, školi su priključene i područne škole u Krtovi i Sižju. Škola u Porječini počinje sa radom 9. februara 1993. godine, a osmoljetka u Krtovi nešto kasnije.[2] Zbog blizine ratnih dejstava nastava za učenike iz Sižja se odvijala u kući Dušana Todorovića, uslovi rada su bili veoma teški. Školski objekat je oštećen, prevoz radnika do područnih škola obustavljen i na posao se išlo pešice.[2]
Početkom školske 1993—94. godine u Kaluđerici je otvorena područna škola sa 21 učenikom.[2] Ustanovljena je školska slava „Ćirilo i Metodije” 24. maja 1994. godine.[2] U prepodnevnim časovima 27. septembra je izvršeno veliko granatiranje. Polovinom decembra 1994. godine stigla je pomoć deci Ozrena od dece Beograda u tri kamiona.[2] Uz pomoć međunarodnih humanitarnih organizacija IOCC i ECHO 8. februara 1997. godine počinje rekonstrukcija škole. Istovremeno i u Porječini se izvode radovi na rekonstrukciji škole.[2] Početkom februara 1998. godine kreću radovi na rekonstrukciji centralnog grejanja, u isto vreme posredstvom Švedskog bataljona stiže prvi računar. Školsku 1998—99. godinu pohađa 357 učenika.[2] Uz pomoć američke ambasade iz Sarajeva 18. juna 1999. godine je dovršena fiskulturna sala.[2]
