Opština Kladanj
Opština Kladanj se prostire dolinom reke Drinjače, u podnožju planine Konjuh. Naselje Kladanj je smješteno na putu Županja–Tuzla–Sarajevo. Opština Kladanj se nalazi u Tuzlanskom kantonu, u Bosni i Hercegovini.
Kladanj | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Federacija BiH |
Kanton | Tuzlanski kanton |
Stanovništvo | |
— | 12.348 (2013) |
Geografske karakteristike | |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
Površina | 325 km2 |
Ostali podaci | |
Načelnik opštine | Jusuf Čavkunović (SDU BiH) () |
Poštanski broj | 75280 |
Pozivni broj | (+387) 35 |
Veb-sajt | www.kladanj.ba |
Geografija
urediNadmorska visina je 560 metara, površina opštine iznosi 325 km². Na ovom području je 1991. živjelo 16.028 stanovnika. Područje je bogato šumom, dobre izvorske vode su prisutne na skoro svim područjima Kladnja. Kladanj je grad parkova, zimskih skijaških centara i izletišta.
Naseljena mjesta
urediBrateljevići, Brdijelji, Brgule, Brlošci, Buševo, Crijevčići, Dole (dio), Gojakovići, Gojsalići, Goletići, Jelačići (dio), Jošje, Kaštjelj (dio), Kladanj, Konjevići, Kovačići, Krivajevići, Lupoglavo, Majdan (dio), Mala Kula, Matijevići, Mladovo, Noćajevići, Obrćevac, Olovci, Pauč, Pelemiši (dio), Pepići, Plahovići, Prijanovići, Prijevor, Ravne, Rujići, Starić, Stupari — Centar, Stupari — Novo Naselje, Stupari — Selo, Suljići, Tarevo, Tuholj, Velika Kula, Vranovići, Vučinići i Zagrađe.
Poslije potpisivanja Dejtonskog sporazuma najveći dio opštine Kladanj ušao je u sastav Federacije BiH. U sastav Republike Srpske ušlo je naseljeno mjesto Majdan i dijelovi naseljenih mjesta: Dole, Jelačići i Pelemiši.
Istorija
urediGrad Kladanj prvi put se spominje u 12. veku, tačnije 1138. godine, u spisima mađarskog velikana, i kroz ceo srednji vek postoji kao urbana sredina.
Tokom maja i početka juna 1992, pripadnici TO opštine Kladanj su izvršili napad na 9 srpskih naselja u ovoj opštini, tokom koga je protjerano oko 3.000 Srba.[1] Prilikom napada je ubijeno 13 Srba, a 150 je zarobljeno u logoru Stupari, gdje su ostali zatočeni godinu i po dana.[1]
Privreda
urediNosilac razvoja je drvna industrija „Sokolina“, koja uz živinički „Konjuh“ predstavlja najvitalniji privredni kapacitet grada. Eksploatacija šuma počelo je još u austrougarskom periodu. Pored drvnoprerađivačke industrije, postoje i pogoni tekstila i proizvodnja magnezita. Područje Kladnja ima povoljne uslove za zimski turizam, za lov na krupnu divljač i za ribolov. Kladanj je čuven i po mineralnoj vodi.
Stanovništvo
urediPo poslednjem službenom popisu stanovništva iz 1991. godine, opština Kladanj je imala 16.070 stanovnika, raspoređenih u 43 naseljena mesta.
Prema podacima iz 2011. godine, na područje opštine se vratilo 10 Srba povratnika.[1]
Stanovništvo opštine Kladanj | ||||||
godina popisa | 1991. | 1981. | 1971. | |||
Muslimani [a] | 11.621 (72,31%) | 10.578 (67,62%) | 9.300 (66,35%) | |||
Srbi | 3.952 (24,59%) | 4.323 (27,63%) | 4.487 (32,01%) | |||
Hrvati | 36 (0,22%) | 40 (0,25%) | 66 (0,47%) | |||
Jugosloveni | 277 (1,72%) | 538 (3,43%) | 63 (0,44%) | |||
ostali i nepoznato | 184 (1,14%) | 162 (1,03%) | 99 (0,70%) | |||
ukupno | 16.070 | 15.641 | 14.015 |
Izvori
uredi- ^ a b v „Pečat: Stradanje Srba u opštini Kladanj (28 min)”. Radio-televizija Republike Srpske. 17. 11. 2011. Pristupljeno 18. 11. 2011.