Портал:Fizika/Članak meseca januar 2010.
Napon u mehanici kontinuuma predstavlja meru prosečne sile po jedinici površine na površi na kojoj se oseća dejstvo unutrašnjih sila koje deluju unutar deformabilnog tela (slika 1). Koncept napona u mehanici kontinuuma razvio je Ogisten Luj Koši oko 1822. godine. Drugim rečima, to je mera intenziteta ili unutrašnje raspodele totalnih unutrašnjih sila koje deluju u okviru deformabilnog tela po zamišljenoj površi. Ove unutrašnje sile nastaju između čestica tela kao reakcija na spoljašnje sile, koje se osećaju u telu. Spoljašnje sile mogu biti površinske ili zapreminske. Ove unutrašnje sile raspoređuju se kontinuirano unutar zapremine tela zato što se deformabilno telo posmatra kao kontinuum. Distribucija napona u telu označena je kao „deo-po-deo“ neprekidna funkcija prostornih koordinata i vremena.
SI jedinica za napon je paskal (Pa — pritisak), koja je jednaka jednom njutnu (N — sila) po kvadratnom metru (m² — površina). Jedinica za napon ista je kao i jedinica za pritisak, to jest, mera sile po jediničnoj površini. Inženjerske mere obično se izražavaju u megapaskalima (MPa) ili gigapaskalima (GPa).