Rat Bosne i Dubrovnika 1154.
Rat Bosne i Dubrovnika se odigrao 1154. godine nedaleko od Trebinja, između Dubrovnika na čalu čije vojske je bio Miho Bobaljević i odreda banovine Bosne koje su predvodili ban Borić i Tomaš Vukmirić. Okončala se porazom vojske Banovine Bosne, kao i pogibijom dva zapovjednika Dživa Crijevića i Tomaša Vukmirića. Prema Orbinovim navodima sukobu između Bosne i Dubrovnika prethodio je nekakav spor između episkopa Bosne i arhiepiskopa Dubrovnika. Prema drugim izvorima, pouzdano se tvrdi, da je ta ličnost bio episkop Kreševa, Milovan. Učešće Ulcinja, Kotora i Perasta u sukobu, na strani Dubrovnika, Tibor Živković objašnjava time što su svi pomenuti gradovi potpadali pod vizantijski uticaj.
| Rat Bosne i Dubrovnika | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Banovina Bosna |
 Dubrovačka republika | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Tomaš Vukmirić |
Petar Bolica Dživo Crijević Miloš Šestokrilac Nikola Ulcinjanin | ||||||
| Jačina | |||||||
|
|
| ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
|
|
| ||||||
Tok bitke uredi
Desnim krilom bosanske vojske komandovao je Tomaš Vukmirić, a lijevim ban Borić, uz koga se nalazila ugarska konjica kojoj oba dubrovačka pisca priznaju visoku borbenu vrijednost. Lijevo krilo dubrovačke vojske činili su Ulcinjani na čelu sa Nikolom Ulcinjaninom i Peraštani kojima je zapovedao Miloš Šestokrilac, a komandovanje lijevim krilom objedinjavao je Dubrovčanin Dživo Crijević. Na čelu desnog krila i istovremeno cijele vojske bio je Miho Bobaljević. Na desnom krilu bio je i Kotoranin Petar Bolica, koji se verovatno nalazio u središtu dubrovačkog bojnog reda. Tokom same bitke poginula su i dva komandanta, Tomaš Vukmirić je ubio Dživu Crijevića, a kasnije je i sam izgubio život, tokom borbe sa Pereštanima. Nikola Ulcinjanin je bio prinuđen da se povuče iz borbe jer ga je ranila strijela kada je pokušao da pritekne u pomoć Dživu Crijeviću.[1]
Posljedice bitke uredi
Sukob se završio porazom Borićeve vojske. Orbin navodi da je Borić poslje pretrpljenog poraza kod Trebinja poslao episkopa ovog grada da u njegovo ime pregovara sa Dubrovčanima. Ovo, prema Živkoviću, upućuje da je Trebinje već bilo stavljeno pod jurisdikciju bosanskog episkopa i da se dalje širenje Bosanske episkopije, podržavano vojno-političkom snagom bana Borića, neupitno odvijalo na račun oblasti koje su bile podložne Dubrovačkoj arhiepiskopiji.
Vidi još uredi
Reference uredi
Literatura uredi
- Živković, Tibor (2008). „Ban Borić”. Zbornik za istoriju Bosne i Hercegovine. 5: 49—60.
- Orbini, Mauro (1601). Il Regno de gli Slavi hoggi corrottamente detti Schiavoni. Pesaro: Apresso Girolamo Concordia.
- Orbin, Mavro (1968). Kraljevstvo Slovena. Beograd: Srpska književna zadruga.
