Stabilizacione snage (engl. Stabilisation Force), poznatije po svom akronimu SFOR (od engl. SFOR), bile su međunarodne vojne snage pod komandom NATO-a, čiji je glavi zadatak bio zaštita Dejtonskog mirovnog sporazuma.

Oznaka pripadnosti SFOR-a i na latiničkom i ćiriličkom pismu

SFOR je sprovodio operacije pod imenom Operacija zajednička straža (engl. Operation Joint Guard) u periodu od 21. decembra 1996. do 19. juna 1998. i pod imenom Operacija zajedničko kovanje (engl. Operation Joint Forge) u periodu od 20. juna 1998. do 2. decembra 2004.

Zemlje koje su imale vojne trupe u sklopu SFOR-a su bile: Belgija, Kanada, Češka, Danska, Francuska, Nemačka, Grčka, Island, Italija, Holandija, Norveška, Poljska, Portugalija, Španija, Turska, Ujedinjeno Kraljevstvo, SAD. Od zemalja izvan NATO-a, učestvovale su: Albanija, Austrija, Argentina, Bugarska, Estonija, Finska, Irska, Letonija, Litvanija, Malezija, Maroko, Rumunija, Rusija, Slovačka, Slovenija, Švedska i Australija.

Broj trupa je 2002. godine smanjen na 12.000 vojnika, potom dvije godine kasnije (2004.) na svega 7.000.

SFOR je nasledio IFOR, a zamenjen je EUFOR-om, snagama Evropske unije 2. decembra 2004. SFOR je bio podjeljen u tri operacione zone:

  • Mostar MNB(S) - italijanska, fracuska i španska zona
  • Banja Luka MND(W)- britanska, kanadska i holandska zona
  • Tuzla MND(N)- američka, poljska, ruska i švedska zona.