Skočivir

Skočivir
mkd. *Скочивир*
Skočivir; mkd. Скочивир
	Skočivir i Crna reka
Administrativni podaci
Država	Severna Makedonija
Opština	Novaci
Stanovništvo
— (2002)	30
— gustina	0,3/km2
Geografske karakteristike
Koordinate	40° 58′ 23″ S; 21° 38′ 16″ I / 40.9730° S; 21.6377° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	600 m
Površina	90,5 km2
	Skočivir Skočivir na karti Severne Makedonije
Ostali podaci
Poštanski broj	7225
Pozivni broj	+389 (0)47
Registarska oznaka	BT

Skočivir (mkd. Скочивир) je naselje u Severnoj Makedoniji, u južnom delu države. Skočivir pripada opštini Novaci. Selo je bilo mesto frontalnih borba za vreme prvog svetskog rata (Solunski front). Selo je udaljeno 30 km od gorskog vrha Kajmakčalan.

Pored sela (2,7 km istočno), na visini 595 m, nalazi se izletnička tačka u selu Konjarka. 1.5 kilometar zapadno od sela, na visini 567 m, nalazi se srpsko vojno groblje, na desnoj strani Crne reke, dok se jedno vojno groblje nalazi u selu kod crkve svete Petke.

Geografija uredi

Naselje Skočivir je smešteno u krajnje južnom delu Severne Makedonije, blizu državne granice sa Grčkom (6 km južno od naselja). Od najbližeg većeg grada, Bitolja, naselje je udaljeno 36 km jugoistočno.

Skočivir se nalazi u krajnje jugoistočnom delu Pelagonije, najveće visoravni Severne Makedonije, na mestu gde Crna reka izlaži iz polja i ulazi u klisuru. Naseljski atar je većinom delom u dolini Crne reke, koja protiče neposredno južno od sela, dok se severno od sela izdiže Selečka planina. Nadmorska visina naselja je približno 580 m.

Klima u naselju je umerenokontinentalna.

Istorija uredi

Prvi put selo se pominje 1468. godine u turskim dokumentima. Tada je selo brojalo 11 porodica (56 osoba) hrišćanske vere. 1860. u selu je podignuta crkva svete Petke, 1970. na desnoj strani Crne reke, na visu, podignut je manastir Arhangela Mihaila.

Solunski front uredi

Kod crkve (u pozadini) nalazi se srpsko vojno groblje, poginulih vojnika za vreme solunskog fronta (prvi svetski rat). Groblje je u veoma lošem stanju^[1] (zaraslo vegetacijom). Ostala srpska vojna groblja nalaze se u susednim selima Baču i Skočiviru, koja su u boljem stanju^[2]. Veće srpsko vojno groblje nalazi se u Bitolju. Do sela Skočivir (preko sela Bač) Antanta izgradila je železnicu uzanog koloseka (0,6 m). Od Skočivira do Kajmakčalana izgrađena je i žičara za potrebe vojske.

Vojna bolnica ruske princeze Aleksandre Nariškine uredi

Ruska vojna bolnica u Skočiviru.

U selu Skočivir je za vreme prvog svetskog rata, 1917. godine, bila i ruska vojna bolnica. Bolnicu je formirala i rukovodila ruska princeza Aleksandra Nariškina. Ona je več 1916. otvorila i bolnicu u Solunu.

Stanovništvo uredi

Skočivir je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imao 30 stanovnika. Pretežno stanovništvo po poslednjem popisu su etnički Makedonci (100%). Većinska veroispovest bilo je pravoslavlje.

2017. godine u selu je bilo 17 stanovnika.^[3]