Slavgarad ili Mstislav (blr. Слаўгарад; rus. Славгород) je grad u istočnom delu Mogiljovske oblasti u Republici Belorusiji. Administrativni je centar Slavgaradskog rejona.

Slavgarad
Слаўгарад; Славгород
Pravoslavna crkva Rođenja Presvete Bogorodice
Zastava
Zastava
Grb
Grb
Administrativni podaci
Država Belorusija
Oblast Mogiljovska oblast
RejonMscislavski rejon
Osnovan1136.
Status grada1945.
Stanovništvo
Stanovništvo
 — 2009.8.026
Geografske karakteristike
Koordinate53° 26′ 43″ S; 30° 59′ 47″ I / 53.445278° S; 30.996389° I / 53.445278; 30.996389
Vremenska zonaUTC+3
Aps. visina137 m
Slavgarad na karti Belorusije
Slavgarad
Slavgarad
Slavgarad na karti Belorusije
Poštanski broj213245; 213240
Pozivni broj+375 246
Registarska oznaka6

Grad je do 1945. nosio naziv Propojsk (rus. Пропойск).

Geografija

uredi

Slavgarad je smešten na ušću reke Pronje u reku Sož na 76 km jugoistočno od administrativnog centra rejona grada Mogiljova i na oko 56 km jugozapadno od grada Kričava.

Istorija

uredi

Prvi podaci o naseljenom mestu na području današnjeg Slavgarada datiraju iz 1136. i odnose se na maleno naselje u Smolenskom knjaževstvu (pod imenom Prupoj, Prapošek, Prupošesk). Naselje početkom XIV veka postaje sastavni deo Litvanske Kneževine, a od 1772. deo je Ruske Imperije.

Godine 1897. naselje je bilo deo Bihavskog okruga Mogiljovske gubernije i u njemu je živelo 4.531 stanovnika u 618 domaćinstava.

Administrativni satus varošice dobija 1938, a od 23. maja 1945. postaje službeni grad. Sa statusom grada menja i naziv iz Propojska u Slavgarad („Slavni grad“) u čast partizanskih jedinica koje su oslobodile grad u Drugom svetskom ratu.

Prema pojedinim izvorima novo ime gradu dao je lično sovjetski lider Staljin koji je smatrao da grad koji se herojski odupirao nemačkim okupatorima zaslužuje i herojsko ime.[1]

Stanovništvo

uredi

Prema podacima popisa iz 2009. u gradu je živelo 8.026 stanovnika.[2]

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ „Slavnый gorod Propoйsk | Slavgorod na interfax.by”. Arhivirano iz originala 02. 01. 2014. g. Pristupljeno 17. 06. 2013. 
  2. ^ „BELARUS: Cities & Settlements”. City Population. Pristupljeno 17. 2. 2013. 

Spoljašnje veze

uredi