Slavoljub Đukić
Slavoljub Đukić (Slovac, 27. oktobar 1928 — Beograd, 12. januar 2019) bio je srpski novinar i pisac.[1]
| Slavoljub Đukić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. oktobar 1928. |
| Mesto rođenja | Slovac, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 12. januar 2019. (90 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Biografija uredi
Rođen je 27. oktobra 1928. u Slovcu kod Lajkovca. U ratnim uslovima pohađao je gimnaziju u Valjevu, a maturirao u Beogradu. Kao šesnaestogodišnjak, borac Prve proleterske brigade, prošao je ratni put od Valjeva, preko Sremskog fronta (gde je ranjen u šaku), do Trsta. Bio je komandir radne brigade na Posavskom kanalu i Brčko-Banovići.
Novinarsku karijeru počeo je 1949. u "Sportu", a potom je bio novinar "Večernjih novosti", "Borbe", "Politike". Od decembra 1979. do januara 1981. bio je glavni urednik "NIN-a". Protivno svojoj volji penzionisan je 1987. godine.
Posle penzionisanja u 58. godini života nastavio je da se bavi pisanjem, a za knjigu "Političko groblje" nagrađen je nagradom Desimir Tošić za najbolju knjigu iz oblasti publicistike.
Bio je jedan od autora dokumentarne serije "Tito - crveno i crno".
Dela uredi
- Čovek u svom vremenu: razgovori sa Dobricom Ćosićem (1989)
- Slom srpskih liberala: tehnologija političkih obračuna Josipa Broza (1990)
- Kako se dogodio vođa: borbe za vlast u Srbiji posle Josipa Broza (1992)
- Između slave i anateme: politička biografija Slobodana Miloševića (1994)
- On, ona i mi (1997)
- Kraj srpske bajke (sa nastavkom priče On, ona i mi) (1999)
- Lovljenje vetra: politička ispovest Dobrice Ćosića (2001)
- Političko groblje (2009)
