Sojaklari
Sojaklari (mkd. Сојаклари) su naselje u Severnoj Makedoniji, u središnjem delu države. Sojaklari su naselje u okviru opštine Veles.
Administrativni podaci | |
---|---|
Država | Severna Makedonija |
Opština | Veles |
Stanovništvo | |
— 2002. | 156 |
— gustina | 10,5/km2 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 41° 47′ 40″ S; 21° 48′ 01″ I / 41.7944° S; 21.8003° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 320 m |
Površina | 14,9 km2 |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 1406 |
Pozivni broj | (+389) 043 |
Registarska oznaka | VE |
Geografija
urediSojaklari su smešteni u središnjem delu Severne Makedonije. Od najbližeg grada, Velesa, selo je udaljeno 12 km severno.
Selo Sojaklari se nalazi u istorijskoj oblasti Povardarje. Selo je između leve obale Vardara na zapadu i Ovčeg polja na istoku, na približno 320 metara nadmorske visine. Blizu sela je obrazovano jezero Mladost, poznato i kao Veleško jezero.
Površina seoskog atara prostire se na površini od 14,9 km².[1]
Mesna klima je izmenjena kontinentalna sa značajnim uticajem Egejskog mora (žarka leta).
Istorija
urediPrema podacima Vasila Knčova iz 1900. godine Sojaklari (tadašnji naziv Sujaklari) je imalo 200 stanovnika, od kojih su svi bili turske nacionalnosti.[2]
Stanovništvo
urediSojaklari su prema poslednjem popisu iz 2002. godine imali 156 stanovnika[3].
Većinsko stanovništvo u naselju su etnički Makedonci (98%), a ostatak su mahom Bošnjaci. Do početka 20. veka Turci su činili većinu seoskog stanovništva, a potom su se spontano iselili u maticu.
Nacionalnost | Ukupno |
Makedonci | 153 (98,1%) |
Bošnjaci | 2 (1,3%) |
Turci | 1 (0,6%) |
Pretežna veroispovest mesnog stanovništva je pravoslavlje.
Vidi još
urediIzvori
uredi- ^ Naseleni mesta vo Opština Veles Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. februar 2014), Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ Vasil Kъnčov. „Makedoniя. Etnografiя i statistika“. Sofiя, 1900, str. 157., Pristupljeno 25. 4. 2013.
- ^ Ministerstvo za Lokalna Samouprava. Baza na opštinski urbanistički planovi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. septembar 2008), Pristupljeno 25. 4. 2013.