Ulica vojvode Šupljikca (Beograd)
  VOJVODE ŠUPLjIKCA
ulica | |
|---|---|
  | |
| Opština | Vračar, Zvezdara |
| Početak | Sredačka |
| Kraj | Mileševska i Žička i Branka Krsmanovića |
| Dužina | 700 m |
| Stvorena | 1896 |
| Nazvana | 2004 |
| Stari nazivi | Malo-Mokroluški put, Vojvođanska, Žarka Zrenjanina |
 
| |
Ulica vojvode Šupljikca nalazi se na Vračaru i granična je ulica sa opštinom Zvezdara. Počinje od ulice Sredačke i na skveru kod parka na Crvenom Krstu spaja se sa ulicama Mileševska, Žička, Branka Krsmanovića i Ulica Jovana Rajića|Jovana Rajića.
Ime ulice uredi
Prvi naziv ulice bio je Malo-Mokroluški put od 1888. do 1896. godine i tada se ulica prostirala od Sredačke do ulice Branka Krsmanovića na Crvenom krstu. Zatim se od 1896. do 1946. zvala Vojvođanska, a od 1946. do 2004. godine Ulica Žarka Zrenjanina, po organizatoru ustanka u Vojvodini i narodnom heroju Žarku Zrenjaninu. Odlukom Skupštine grada Beograda ovoj ulici je 2004. promenjen naziv u Ulica Vojvode Šupljikca.[1]
Ko je bio Stevan Šupljikac uredi
Stevan Šupljikac (1786–1848)) bio je austrijski general-major i prvi vojvoda Srpske Vojvodine. Posle stvaranja Ilirskih provincija 1809. godine, prešao je u francusku vojsku. Učestvovao je u Napoleonovom napadu na Rusiju 1812. godine. Tokom rata protiv Rusije, francuski car Napoleon I odlikovao ga je zbog osobite hrabrosti Ordenom legije časti. Došao je među Srbe septembra 1848. godine, i nakon održane skupštine počeo obilaziti srpske trupe, prvo u Sremu, pa Bački i Banatu. Stevan Šupljikac je proglašen za prvog vojvodu Srpske Vojvodine, u kom svojstvu je pristupio reorganizaciji jedinica za borbu protiv Mađara. Umro je o Pančevu, 1848. godine. Sahranjen je u manastiru Krušedol.[2]
Ulicom vojvode Šupljikca uredi
U parku, između ulica Vojvode Šupljikca i Mileševske, nalazi se Vozarev krst, ustanovljen za nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture.[3]. Vozarev krst je jedan od od prvih beogradskih javnih spomenika, a podigao ga je Gligorije Vozarović na svojoj njivi na Vračaru 1847. godine. Verovalo se da je na istom mestu postojao drveni krst još u vreme turske vladavine i da je obeležavao mesto na kome su dočekivani hodočasnici sa povratka iz Palestine i drugih svetih mesta. Vozarović je obnovio krst misleći da on obeležava mesto na kome su spaljene mošti Svetog Save. Kasnije je Vozarovićev krst obnovilo „Društvo Svetog Save“ i obojilo ga crvenom bojom pa je ceo kraj oko krsta narod počeo da naziva Crvenim krstom.[4]
Galerija uredi
-
Vozarev krst - sa desne strane je ulica Vojvode Šupljikca, u pozadini kraj ulice Branka Krsmanovića, a sa leve strane početak Žičke. -
Vozarev krst - sa leve strane je stajalište na okretnici autobuske linije 83, a sa desne se vidi deo Ulice vojvode Šupljikca -
Spomen-ploča Žarku Zrenjaninu u ulici -
Spomenik vojvodi Šupljikcu u Pančevu
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Leko, Milan (2003). Beogradske ulice i trgovi:1872-2003. Beograd: ZUNS. str. 231. ISBN 978-86-17-10816-6.
- ^ „GROBOVI VLADARA MODERNE SRBIJE: Poklonite se kostima Karađorđa, Miloša, Nikole, Aleksandra...”. telegraf.rs. Pristupljeno 28. 11. 2018.
- ^ Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda/Vozarev krst
- ^ Leko, Milan (2003). Beogradske ulice i trgovi:1872-2003. Beograd: ZUNS. str. 30. ISBN 978-86-17-10816-6.