Umetnička livnica „Plastika” u Beogradu
Umetnička livnica „Plastika“ nalazi se u gradskoj opštini Stari grad, u ulici Carigradskoj 23 u Beogradu. Uvrštena je u spomenik kulture Srbije.[1]
| Umetnička livnica „Plastika“ | |
|---|---|
 | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Beograd |
| Opština | Stari grad |
| Država |  Srbija |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| beogradskonasledje | |
Istorijat uredi
„Plastika“ je jedna od najstarijih umetničkih livnica u Srbiji, gde je očuvan autentični proces proizvodnje. Objekat je izgrađen pred Prvi svetski rat, a tada je služio kao fabrika sapuna, automobilska radionica i nakon toga kao livnica, posle Drugog svetskog rata.[2] Zbog konstruktivnih i tehničko-tehnoloških mogućnosti i postojanja livačkih peći, nastavila je rad kao umetnička livnica. Projekat prizemne fabrike sapuna izveden je najverovatnije prema predlošcima iz nemačkih tehničkih udžbenika. Usled promene proizvodnog procesa, nakon Prvog svetskog rata, izvedena je dogradnja i adaptacija fabrike, prema projektu jednog od najznačajnijih srpskih arhitekata Milana Antonovića. Tada, za potrebe automobilske radionoce dograđena je mala livnica sa livačkim pećima.
Objekat je građen u duhu industrijskih objekata početkom 20. veka, a sa spoljašnje strane vidljivi su elementi u stilu romantizma. Na spoljnoj strani ističu se i lanterne na krovu, posebno ona iznad topionice. Nakon Drugog svetskog rata Udruženje likovnih umetnika Srbije u objektu je otvorilo umetničko-zanatsku radionicu za potrebe livenja i montiranja skulptura pod nazivom Umetnička livnica „Plastika”. Za projekat je bio zadužen arhitekta N. Ristić u projektnom birou „Plan“, tokom 1953. godine.[2]
U Srbiji se u ovoj livnici prvi put primenjivala tehnologija liva u vosku, a osim članova ULUS-a, skultpure su izrađivali neki od najznačajnijih jugoslovenskih i srpskih vajara kao što su Sreten Stojanović, Lojze Dolinar, Frano Kršinić, Olga Jančić, Vida Jocić i mnogi drugi. U ovoj livnici izliveni su neki od najznačajnijih spomenika i spomen obeležja, umetničke skulpture i biste, reljefi, plakete, priznanja i predmeti primenjeni umetnosti, koji čine istoriju srpskog vajarstva.[2]
Kranovi i kranske zgrade, peć i bušilica koji se nalazi u livnici proglašeni su za nepokretna kulturna dobra Srbije.[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Službeni glasnik RS", broj 73 od 16. avgusta 2013.”. pravno-informacioni-sistem.rs. Pristupljeno 11. 8. 2019.
- ^ a b v g „Umetnička livnica „Plastika“ u Beogradu”. beogradskonasledje.rs. Pristupljeno 11. 8. 2019.
