Franc Rajner
Franc Rajner (sloven. Franc Rainer; rođen je u Brestanici, 23. mart 1902, preminuo je 6. septembar 1991. u Ljubljani, Slovenija) bio je profesor šumarstva, stručnjak za pošumljavanje i odbranu od bujica.
| franc rajner | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 23. mart 1902. |
| Mesto rođenja | Brestanica, Austrougarska |
| Datum smrti | 6. septembar 1991. (89 god.) |
| Mesto smrti | Ljubljana, SR Slovenija, SFR Jugoslavija |
| Profesija | profesor |
| Delovanje | |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Biografija uredi
Osnovnu školu pohađao je u Kranju (1908−1912), realnu gimnaziju u Ljubljani (maturirao 1919), studirao je tehničke nauke u Ljubljani (1919/1929), Brnu (1920−1922) i Lavovu (1922), kao i šumarstvo u visokoj školi u Brnu (1922−1926). Usavršavao se u Francuskoj, Sjevernoj Africi i Švajcarskoj (kao stipendista FAO).
Od 1927. služio je u različitim šumarskim ustanovama: u Mariboru, Ljubljani, Banjaluci, Beogradu pri Ministarstvu šuma i ruda (1937−1941). Tokom svog boravka u Banjoj Luci radio je na pošumljavanju Banj brda, gdje je 1937. godine uredio i kaptirao prvo izvorište na ovom području koje i danas nosi njegovo ime (Rajnerovo vrelo). Početak Drugog svjetskog rata proveo je u njemačkom zatočeništvu, zatim u Radovljici pri upravi za odbranu od bujica, a u aprilu 1944. se priključio partizanima. Posle rata radio je u vladinim odeljenjima do 1952. godine (šef šumarskog odeljenja za Novo mesto pri Ministarstvu šumarstva, šef šumarske grupe u Sekretarijatu za koordinaciju šumarstva Narodne republike Slovenije (NRS) i Direkciji za unapređenje proizvodnje u Planskoj komisiji NRS). Od 1952. godine bio je vanredni profesor na Poljoprivrednom, šumarskom i veterinarskom fakultetu Univerziteta u Ljubljani, gdje je organizovao Katedru za regulaciju bujičnih područja. U godinama 1962−1973 bio je redovni profesor i istraživač u oblasti zaštite zemljišta od erozije i smirivanja bujica na bazi bioloških metoda. Godine 1954−1955. bio je šef Odsjeka za šumarstvo, tokom 1957−1959 bio je dekan i prodekan Biotehničkog fakulteta.[1]
Bio je jugoslovenski delegat u FAO-u za oblast upravljanja bujicama (17 godina), aktivno učestvovao na simpozijumima i stručnim sastancima u zemlji i inostranstvu. Autor je više radova, referata i projekata (uređenje gornjeg toka reke Save, reke Savinje u Logarskoj dolini, Celju, itd.). Konstruisao mehaničku rampu za utovar i istovar motornih vozila – Rainerjeva nakladalnica.
Autor je publikacije "Uticaj šuma na vodni režim", Ljubljana, 1950. kao i više naučnih i stručnih radova.
Odlikovanja i priznanja uredi
Bio je počasni član Udruženja inženjera i tehničara šumarstva i obrade drveta Slovenije (1970), Jugoslovenskog društva za proučavanja zemljišta (1971). Za životno djelo dobio je Jesenkovo priznanje (1974), plaketu 30. godišnjice Biotehničkog fakulteta Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. maj 2019) (1977) i nekoliko državnih odlikovanja među kojima: Orden za hrabrost (1946), Orden zasluga za narod III reda. (1946).[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Slovenski biografski leksikon”. Pristupljeno 28. 5. 2019.
- ^ „RAINER, Franc”. posavci.si. 28. 5. 2019. Arhivirano iz originala 28. 05. 2019. g. Nevalidan unos
|dead-url=dead(pomoć)