Herman II Celjski
Herman II grof Celjski (1360 — 13. oktobar 1435), hrvatsko-dalmatinski i slavonski ban, je najveći predstavnik grofova Celjskih. Sin je Hermana I Celjskog i Katarine Kotromanić.
| Herman II Celjski | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1360. |
| Datum smrti | 13. oktobar 1435. (74/75 god.) |
| Mesto smrti | Bratislava, danas Slovačka |
| Porodica | |
| Supružnik | Ana od Šaunberga |
| Potomstvo | Barbara Celjska, Ana Celjska, Fridrih II Celjski |
| Roditelji | Herman I Celjski Katarina Kotromanić |
| Dinastija | Celjski grofovi |
Godine 1396, nakon teškog poraza što ga je sultan Bajazit I naneo vojsci Žigmunda Luksemburškog kod Nikopolja, on spašava Žigmundu život, te se brodom spuštaju niz Dunav i preko Carigrada vraćaju kući. Žigmund mu je tada obećao da će oženiti Hermanovu kćerku Barbaru, ali zbog njene mladosti do venčanja dolazi tek krajem 1405. godine.
Godine 1399. Herman dobija od Žigmunda celu Zagorsku županiju sa Krapinom, Loborom, Oštrcem, Belcem, Kostelom, Trakošćanom, Lepoglavom, Cesargradom i obema utvrdama Trnovec. Godine 1401. Herman spašava iz zatvoreništva Žigmunda, kojeg je ugarsko plemstvo nakon njegova povratka iz Češke u Budim zarobilo i predalo Gorjanskima na čuvanje u gradu Šiklošu. Uz dozvolu vojvode Vilima on prodaje Albertu Austrijskom grad Lihtenštajn u Donjoj Austriji i žitnu desetinu u Modlingu kod Beča, a Vilim prepušta Hermanu i njegovim naslednicima svoj deo desetine kod Badena. Žigmund 1405. godine izdaje Hermanu potvrde za prethodna darovanja, te mu u zalog daje Čakovec i Međumurje. Kako Žigmund nije vratio novac, zalog prelazi u posed Hermana, a Žigmund imenuje Hermana banom Dalmacije, Hrvatske i čitave Slavonije, te upraviteljem ("gubernatorom") Zagrebačke biskupije za sve svetovne poslove. Herman obavlja bansku službu i od 1423. do 1435. godine.
Celjski grofovi od Hermanova banovanja postaju nasledni banovi. Godine 1427. Tvrtko II Kotromanić sklapa s Hermanom međusobni baštinski ugovor o nasleđivanju u slučaju nepostojanja muških potomaka. Herman je od 1430. godine ne samo ban, već i gubernator Slavonije. U letnom refektoriju manastira u Lepoglavi sačuvan je portret Hermana, nastao početkom 18. veka. Herman II je graditelj velike moći Celjskih te praktično gospodar od Vildona i Radgone na Muri, Komna u Istri, Gerova pri izvoru Kupe, do Bihaća i Krupe u porečju Une. Postepeno prebacuje interes svoje porodice prema Istoku na područje Ugarske, to jest Hrvatske i Slavonije, te prema Bosni. Hermanova najstarija kćerka Barbara brakom je postala carica Svetog rimskog carstva i kraljica Ugarske, Češke, Hrvatske i Slavonije, dok su sva tri njegova sina, uključujući i kasnije legitimiziranog najmlađeg vanbračnog sina, postala celjski grofovi.
Porodično stablo uredi
| 4. Fridrih I Celjski | ||||||||||||||||
| 2. Herman I Celjski | ||||||||||||||||
| 5. Diedmund od Valsea | ||||||||||||||||
| 1. Herman II Celjski | ||||||||||||||||
| 3. Katarina Kotromanić Celjska | ||||||||||||||||