Crkva Svete Trojice i stara škola u Cerovcu
Crkva Svete Trojice i stara škola u Cerovcu su građevine koje su sagrađene u 19. veku.[1] S obzirom da predstavljaju značajnu istorijsku građevinu, proglašeni su nepokretnim kulturnim dobrom Republike Srbije. Nalaze se u Cerovcu, pod zaštitom su Regionalnog zavoda za zaštitu spomenika kulture Smederevo.[1]
| Crkva Svete Trojice i stara škola u Cerovcu | |
|---|---|
| Opšte informacije | |
| Mesto | Cerovac |
| Opština | Smederevska Palanka |
| Država |  Srbija |
| Vrsta spomenika | spomenik kulture |
| Vreme nastanka | 19. vek |
| Tip kulturnog dobra | Nepokretno kulturno dobro |
Istorija
urediPo predanju cerovačka crkva brvnara je podignuta 1822. godine na mestu gde se nalazio zbeg naroda u Prvom srpskom ustanku.[1] Crkva je jednobrodna građevina sa polukružnom oltarskom apsidom u širini naosa na istočnoj strani i malim bočnim konhama naknadno dozidanim. Izvorni izgled crkve brvnare je promenjen kada su zidovi od talpi spolja obzidani ciglom i omalterisani, a iznutra u više slojeva malterisani preko letvica zakucanih u talpe. Naos crkve je produžen dodavanjem zapadnog traveja i zasveden poluobličastim svodom. Za časnu trpezu u oltaru je upotrebljen nadgrobni spomenik. Priložnički zapisi na vratima svedoče o jednoj od obnova hrama iz 1860. godine.[1] Visoka oltarska pregrada rezbarena i pozlaćena nosi ikone Dimitrija Posnikovića iz druge polovine 19. veka, a na južnom zidu naosa se nalazi spomen ploča postavljena 1922. godine sa imenima cerovčana poginulih u ratovima 1912—1919. godine.[1] Pored crkve se nalaze stara škola i drvena zvonara, spolja obzidana ciglom. Stara škola predstavlja adaptiranu crkvenu kuću sa sačuvanom starom odžaklijom. Kao škola služila je u periodu od 1840. do 1860. godine.[1] Građena je u bondručnom sistemu sa ispunom od čatme na temeljima od kamena. Pravougaone je osnove sa centralno postavljenim tremom iz koga se ulazi u jednu veliku prostoriju i dve manje bočne. U porti crkve se nalazi i veći broj grobova među kojima su najstariji iz 1825. i 1826. godine.[1] U centralni registar su upisani 20. marta 2020. pod brojem SK 2235, a u registar Regionalnog zavoda za zaštitu spomenika kulture Smederevo 6. marta 2020. pod brojem SK 128.[1]
