Crkva Svete Trojice u Bjeluši
Crkva Svete Trojice u Bjeluši, naseljenom mestu na teritoriji opštine Arilje, podignuta je u periodu od 1818. do 1820. godine na mestu stare crkvice brvnare. Pripada Eparhiji žičkoj Srpske pravoslavne crkve.
| Crkva Svete Trojice | |
|---|---|
 | |
| Osnovni podaci | |
| Status | hrišćanska pravoslavna bogomolja |
| Tip | crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija žička |
| Osnivanje | 1818.—1820. |
| Osnivač | Srpska pravoslavna crkva |
| Posvećen | Svetoj Trojici |
| Lokacija | |
| Mesto | Bjeluša, Arilje |
| Država | Srbija |
Crkva je izgrađena od lomljenog kamena, vezivana krečom i peskom i pokrivena šindrom. Zvonara je kasnije izgrađena, a zvono koje je kupljeno 1864. godine austrijanci su prilikom okupacije odneli.
Crkvene dveri su napravljene od borovog drveta 1762. godine i verovatno su prenete iz crkve brvnare pa su zamenjene 1831. godine. Te godine su izvršene i neke opravke na crkvi koje se dovode u vezu sa Serdarom Jovanom Mićićem pa mu se pripisuje ktitorstvo crkve u Bjeluši, o čemu je svedočio natpis na zidu crkve koji je verovatno tokom kasnijih popravki uništen.
U porti crkve podignuta su dva spomenika krajputaša, koji su posvećeni Budimiru Vukotiću i Sretenu Đorđeviću, vojnicima srpske vojske u Prvom svetskom ratu. Podnarednik Budimir Vukotić poginuo je sa 24 godine i sahranjen u oktobru 1915. godine, u okolini Niša. Sreten Đorđević imao je 29 godina kada je poginuo i sahranjen je u okolini Velesa.[1]
Postoji i treći spomenik novijeg je datuma, urađen je u crnom mermeru i posvećen je bjeluškom parohu Aleksi R. Vukotiću. Aleksa je odveden u logor na Banjici i streljan 26. decembra 1942. godine.
Izvori uredi
- ^ „Crkva Svete Trojice, Bjeluša, Arilje”. Srbija plus. Pristupljeno 22. 1. 2017.
Spoljašnje veze uredi
- Opština Arilje/Crkva Svete Trojice Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. januar 2017)
