Šiljšap
Šiljšap (mađ. Sülysáp) je naselje u centralnoj Mađarskoj. Šiljšap je grad u okviru peštanske županije, koji je nastao je spajanjem dva manja mesta Tapiošapa i Tapiošilja.
| Šiljšap mađ. Sülysáp | |
|---|---|
.JPG) pogled iz vazduha | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Centralna Mađarska |
| Županija | Pešta |
| Srez | Nađkata |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2018. | 8.538[1] |
| — gustina | 175,46 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 47° 16′ 15″ S; 19° 19′ 13″ I / 47.2708° S; 19.3204° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 47,19 km2 |
  Šiljšap Šiljšap na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 2241 |
| Pozivni broj | (+36) 29 |
| Veb-sajt | |
| www.sulysap.hu/ | |
Geografija uredi
Lokacija uredi
Šiljšap se nalazi 25 km istočno od Budimpešte, na granici brda Gedele i brda Monor-Irša, u dolini Alšo-Tapio. Šiljšap se nalazi u prelepom geografskom okruženju, pitoma brda, dobro poljoprivredno zemljište, ribnjaci, Alšo-Tapio i rečica Šapi čine ga zanimljivim i lepim.
Istorija uredi
Dva stara sela, Tapiošap i Tapiošulj, ujedinjena su 1950. godine. Godine 1954. njihovo ujedinjenje je prekinuto, a 1970. ponovo je formiran Šiljšap.
Gradsku titulu je dobio 15. jula 2013. godine.[2]
Šilj (Süly) uredi
Naselje je iz perioda Arpada. Njegovo ime se u dokumentima pominje kao Šul 1259. godine, zatim 1276. godine zapisano kao Šulu (Sulu), 1279-1280. kao Šuul (Suul), 1283. godine kao Švl (Swl), 1312. godine kao Šul (Sul). Godine 1259, posle tatarske invazije, Kralj Bela ga je dao monahinjama dominikanskog reda, a donaciju je potvrdio papa 1276. godine. Godine 1312. Domomkovi su zajedno sa Oslarom prodali imanje sinovima Mihalja iz porodice Akoš za 70 maraka. Godine 1337. graničio je sa imanjem Mikča bana iz porodice Akoš.
Šap (Sáp) uredi
Šap je takođe naselje je iz perioda Arpada. Njegovo ime se prvi put pominje u dokumentu kao Šap (Saap) 1279. godine.
Naselje je bilo vlasništvo Janoša Šapija, a upisano je kao njegovo vlasništvo još 1306. godine. Pored Šapa je ležalo selo Oslar, sada porušeno naselje. Ovde su rođeni Adam Sirteš (1925), glumac mađarskog pozorišta, i glumica Sirteš Agi.
Oslar (Oszlár) uredi
Ime Oslar se prvi put pominje posle najezde Tatara, 1252. godine, u listini kao Ozlar (Ozlar), kada je kralj Bela dao 3 hektara nenaseljene zemlje Petru (Peteri) Oltumanu, iz porodice Đurka, i odredio njene granice. Napisano je kao Vzlar (Vzlar) 1259. godine, Ozlar 1283. godine, a Vzlar 1312. godine. Oslar je tursko ime jedne alanske etničke grupe, koja se stoga može svrstati u jedno od plemenskih imena mesta. U vreme osvajanja, Oslari ili Varšani su se verovatno pridružili Mađarima sa Kabarima. Godine 1312. imanje je pripadalo monahinjama sa Njul sigeta, koje su potom prodale Ozlar i Šiljt sinovima Mihalja iz porodice Akoš. Kasnije se pominje samo kao „pustoš”, verovatno je opustelo u tursko vreme.
Stanovništvo uredi
Tokom popisa 2011. godine, 86,8% stanovnika se izjasnilo kao Mađari, 2,2% kao Romi, 0,4% kao Nemci i 0,5% kao Rumuni (13,2% se nije izjasnilo).
Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 51%, reformisani 5,5%, luterani 0,8%, grkokatolici 0,3%, nedenominacioni 13,9% (25,2% se nije izjasnilo).[3]
