Gracilocyon

izumrli rod placentalni sisara

Gracilocyon (Gracilokion — „vitki pas”) je izumrli parafiletski rod placentalni sisara iz kladusa Carnivoraformes, koji je u periodu od kasnog paleocena do ranog eocena nastanjivao područje Sjeverne Amerike i Evrope.[2][3]

 Gracilocyon 
(parafiletski rod)
Vremenski raspon: 57.2–50.8 Ma
kasni paleocen do rani eocen
zubi vrste Gracilocyon solei
zubi i dio vilice vrste
Gracilocyon winkleri
Naučna klasifikacija e
Domen: Eukaryota
Carstvo: Animalia
Tip: Chordata
Klasa: Mammalia
Kladus: Pan-Carnivora
Kladus: Carnivoramorpha
Kladus: Carnivoraformes
Rod: Gracilocyon
Smith & Smith, 2010[1]
Tipska vrsta
Gracilocyon winkleri
Gingerich, 1983
Vrste
  • Gracilocyon igniculus
  • Gracilocyon rosei
  • Gracilocyon rundlei
  • Gracilocyon solei
  • Gracilocyon winkleri
Sinonimi
sinonimi roda:
  • Grucihcyon (Smith & Smith, 2010)[1]
sinonimi vrste:
  • G. igniculus:
    • Miacis igniculus (Beard & Dawson, 2009)
  • G. rosei:
    • Miacis rosei (Heinrich, 2008)
  • G. rundlei:
    • Miacis rundlei (Hooker, 2010)
  • G. solei:
    • Miacis solei (Smith & Smith, 2010)
  • G. winkleri:
    • Grucihcyon winkleri (Smith & Smith, 2010)[1]
    • Miacis winkleri (Gingerich, 1983)

Etimologija naziva

uredi
Rod: Porijeklo naziva od: Značenje naziva:
Gracilocyon
  • starogrčke riječi gracilis (lat. gracilis), koja znači vitak
  • i starogrčke riječi kion (stgrč. κύων), koja znači pas
vitki pas
Vrste: Porijeklo naziva od: Značenje naziva:
G. igniculus
  • roda Gracilocyon
  • i latinske riječi ignikulus (lat. igniculus), koja znači iskra
iskra Gracilokiona
G. rosei
  • roda Gracilocyon
  • i prezmena američkog paleontologa Keneta D. Rosea
roserov Gracilokion
G. rundlei
  • roda Gracilocyon
  • i prezimena britanskog paleontolga A. J. Randla
randlov Gracilokion
G. solei
  • roda Gracilocyon
  • i prezimena belgiskog paleontologa Floreala Solea
soleov Gracilokion
G. winkleri
  • roda Gracilocyon
  • i prezimena američkog paleontologa Dejla A. Vinklera, koji je pronašao fosilne ostatke ove vrste
vinklerov Gracilokion

Vrste iz parafiletskog roda Gracilocyon su bile mali kopneni svaštojedi koji su u prošlosti Sjeverne Amerike i Evrope nastanjivali plavne ravnice i kopnene ekosisteme. Vrsta Gracilocyon rundlei je težila oko 0,257 kg, a Gracilocyon solei oko 0,165 kg[3] i po veličini dostizale dimenzije današnje velike lasice.

Sistematika

uredi

Istorija klasifikacije

uredi

Rod Gracilocyon je u prošlosti bio uvrštavan unutar izumrle porodice Miacidae, ali je kasnije prepoznat kao predstavnik kladusa Carnivoraformes.

Klasifikacija

uredi
Rod:  Gracilocyon (parafiletski rod) (Smith & Smith, 2010)
Vrste: Rasprostranjenost fosila
i lokacija:
Vremenski
raspon:
G. igniculus (Beard & Dawson, 2009)[4]   SAD (Misisipi) 54,7 do 54,1 mil. god.
G. rosei (Heinrich, 2008)[5]   SAD (Vajoming) 54,9 do 54,7 mil. god.
G. rundlei (Hooker, 2010)[6]   UK (Veliki London) 55,2 do 50,8 mil. god.
G. solei (Smith & Smith, 2010)[1]   Belgija (pokrajine Eno i Flamanski Brabant)
  Francuska (O de Frans)[7]
56,0 do 55,2 mil. god.
G. winkleri (Gingerich, 1983)[8]   SAD (Vajoming) 54,4 do 53,4 mil. god.
G. sp. [Jibou, Romania] (Solé, 2016)[9]   Rumunija (okrug Salaž) 57,2 do 56,0 mil. god.

Filogenija

uredi

Dolje prikazan kladogram predstavlja filogenetske veze parafiletskog roda Gracilocyon.[10][11][9][12]

 Carnivoramorpha 
 †Viverravidae 

Viverravoidea

 ? 

Carnivoramorpha sp. (UALVP 50993 & UALVP 50994)

 ? 

Ravenictis

 sensu lato 
 ? 

Carnivoramorpha sp. (UALVP 31176)

 ? 

Carnivoramorpha sp. (USNM 538395)

 ? 

"Sinopa" insectivorus

 Carnivoraformes 
 Kladus "B" 

Eogale

 ? 

"Miacis" sp. (CM 67873 & CM 77299)

Gracilocyon igniculus

Gracilocyon winkleri

Gracilocyon solei

 †Gracilocyon 
 ? 

Gracilocyon sp. (Jibou, Romania)

Gracilocyon rosei

Gracilocyon rundlei

Paramiacis

Paroodectes

 †Oodectes jepseni 

 †Oodectes 

 †Oodectes herpestoides 

 †Oodectes proximus 

 †Oodectes pugnax 

 †Uintacyon hookeri 

 †Uintacyon rudis 

 †Uintacyon 

 †Uintacyon massetericus 

 †Uintacyon vorax 

 †Uintacyon asodes 

 †Uintacyon edax 

 †Uintacyon acutus 

 †Uintacyon jugulans 

 †Uintacyon gingerichi 

Xinyuictis

Zodiocyon

Miocyon

Simamphicyon

 †Uintacyon sp. (USGS 1983) 

Messelogale

Quercygalidae

 Kladus "C" 

Palaearctonyx

 (†Phlaodectes

Vulpavus ovatus

Vulpavus profectus

Vulpavus australis

Vulpavus canavus

Vulpavus completus

 †Vulpavus 

Vulpavus farsonensis

Vulpavus palustris

Vassacyon

Dormaalocyon

"Miacis" exiguus

"Miacis" deutschi

 ? 

Africtis

 ? 

Carnivoraformes undet. Genus B

Dawsonicyon

 ? 

"Miacis" boqinghensis

 ? 

"Miacis" hookwayi

"Miacis" latidens

"Miacis" petilus

 ? 

Carnivoraformes undet. Genus A

Miacis

 Kladus "D" 

Lycarion

"Miacis" hargeri

 ? 

Ceruttia

 ? 

"Miacis" invictus

"Miacis" lushiensis

Neovulpavus

Harpalodon

Procynodictis

Prodaphaenus

 ? 

Walshius

"Miacis" gracilis

Tapocyon

Carnivora (sensu stricto)

 †Gracilocyon/Oodectes grupa 
 †Vulpavus grupa 
 (Carnivora [sensu lato]) 

Vremenska rasprostranjenst parafiletskog roda Gracilocyon unutar kladusa Carnivoraformes

uredi
FalcatipesAfrictisMiacis hookwayiMiacis boqinghensisCarnivoraformes undet. Genus BDawsonicyonCeruttiaMiacis lushiensisMiacis invictusNeovulpavusLycarionMiacis hargeriProdaphaenusWalshiusHarpalodonProcynodictisTapocyonMiacis gracilisZveriCarnivoraformes undet. Genus AMiacisMiacis latidensMiacis petilusMiacis deutschiMiacis exiguusDormaalocyonVulpavusVulpavusVulpavusPalaearctonyxPhlaodectesVulpavusVulpavusVulpavusVassacyonSimamphicyonMiocyonUintacyonUintacyonUintacyonUintacyonUintacyonUintacyonMesselogaleUintacyonQuercygaleUintacyonXinyuictisZodiocyonUintacyonUintacyonOodectesOodectesOodectesParamiacisParoodectesOodectesMiacis sp. (CM 67873)EogaleFanerozoikKenozoikKvartarNeogenPaleogenPliocenMiocenOligocenEocenPaleocenMessinianTortonianSerravallianLanghianBurdigalianAquitanianChattianRupelianPriabonianBartonianLutetianYpresianThanetian

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ a b v g Thierry Smith and Richard Smith (2010). „A new genus of ‘miacid’ carnivoran from the earliest Eocene of Europe and North America”. Acta Palaeontologica Polonica. 55 (4): 761—764. doi:10.4202/app.2009.0125. 
  2. ^ K. D. Rose, A. E. Chew, R. H. Dunn, M. J. Kraus, H. C. Fricke and S. P. Zack (2012) "Earliest Eocene mammalian fauna from the Paleocene-Eocene Thermal Maximum at Sand Creek Divide, southern Bighorn Basin, Wyoming." University of Michigan Papers on Paleontology 36:1-122
  3. ^ a b Solé, Floréal (1. 9. 2014). „New carnivoraforms from the early Eocene of Europe and their bearing on the evolution of the Carnivoraformes”. Palaeontology (na jeziku: engleski). 57 (5): 963—978. ISSN 1475-4983. doi:10.1111/pala.12097. 
  4. ^ K. Christopher Beard; Mary R. Dawson (2009). „Early Wasatchian Mammals of the Red Hot Local Fauna, Uppermost Tuscahoma Formation, Lauderdale County, Mississippi”. Annals of Carnegie Museum. 78 (3): 193—243. doi:10.2992/007.078.0301. 
  5. ^ Heinrich, R. E.; Strait, S. G.; Houde, P. (2008). „Earliest Eocene Miacidae (Mammalia: Carnivora) from northwestern Wyoming”. Journal of Paleontology. 82 (1): 154—162. doi:10.1666/05-118.1. 
  6. ^ Jerry J. Hooker (2010). "The mammal fauna of the early Eocene Blackheath Formation of Abbey Wood, London". Palaeontographical Society. str. 1—162. ISSN 0269-3445. 
  7. ^ Solé, Floréal; Gheerbrant, Emmanuel; Godinot, Marc (2013). „The "miacids" (Carnivoraformes, Mammalia) from the Early Eocene locality of Le Quesnoy (MP7, France); first occurrence of Vassacyon in Europe”. Comptes Rendus Palevol. 12 (4): 191—202. doi:10.1016/j.crpv.2013.05.001. 
  8. ^ P. D. Gingerich (1983) "Systematics of Early Eocene Miacidae (Mammalia, Carnivora) in the Clark's Fork Basin, Wyoming." Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan 26(10):197-225
  9. ^ a b Solé, Floréal; Smith, Thierry; De Bast, Eric; Codrea, Vlad; Gheerbrant, Emmanuel (2016). „New carnivoraforms from the latest Paleocene of Europe and their bearing on the origin and radiation of Carnivoraformes (Carnivoramorpha, Mammalia)”. Journal of Vertebrate Paleontology. 36 (2): e1082480. ISSN 0272-4634. doi:10.1080/02724634.2016.1082480. 
  10. ^ Flynn, John J.; Finarelli, John A.; Spaulding, Michelle (2010). „Phylogeny of the Carnivora and Carnivoramorpha, and the use of the fossil record to enhance understanding of evolutionary transformations”. Ur.: Goswami, Anjali; Friscia, Anthony. Carnivoran evolution. New views on phylogeny, form and function. Cambridge University Press. str. 25–63. ISBN 9781139193436. doi:10.1017/CBO9781139193436.003. 
  11. ^ Solé, Floréal; Smith, Richard; Coillot, Tiphaine; de Bast, Eric; Smith, Thierry (2014). „Dental and tarsal anatomy of Miacis latouri and a phylogenetic analysis of the earliest carnivoraforms (Mammalia, Carnivoramorpha)”. Journal of Vertebrate Paleontology. 34 (1): 1—21. ISSN 0272-4634. doi:10.1080/02724634.2013.793195. 
  12. ^ Tomiya, S.; Zack, S. P.; Spaulding, M.; Flynn, J. J. (2021). „Carnivorous mammals from the middle Eocene Washakie Formation, Wyoming, USA, and their diversity trajectory in a post-warming world”. Journal of Paleontology. 95 (Supplement S82): 1—115. doi:10.1017/jpa.2020.74.