Papers, Please
Papers, Please (srp. Dokumenta, Molim; MFA: /peɪpərz, pliz/), podnaslov A Dystopian Document Thriller (srp. Distopijski Dokument Triler) je logička video-igra kreirana od strane nezavisnog američkog programera Lukasa Poupa.[1]
| Papers, Please | |
|---|---|
 Zvanični logo igre Papers, Please | |
| Developer(i) | Lukas Poup |
| Izdavač(i) | 3909 |
| Pogon(i) | OpenFL (sa Haze-om) |
| Platforme | Microsoft Windows, Linux, macOS, PlayStation Vita, iOS |
| Izlazak | 8. avgust 2013. (Windows, OS X) 12. februar 2014. (Linux) |
| Žanr(ovi) | Logička video-igra |
| Umetnici | Lukas Poup |
| Način kontrole | za jednog igrača |
| Veb-sajt | https://papersplea.se/ |
Igra je izašla osmog avgusta 2013. godine za Microsoft Windows i OS X, za Linux operativni sistem 12. februara 2014. godine, i za iOS, 12. decembra 2014. godine. Port za PlayStation Vita konzolu je najavljen u avgustu 2014. godine, i objavljen 12. decembra 2017. godine.[2]
U igri Papers, Please igrač ima ulogu carinika u fikcionalnoj državi istočnog bloka, Arstotskoj, koja ima loše odnose sa svojim susedima. Arstotska je tematski bazirana na Sovjetskom Savezu, dok je geografski sličnija Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji. Igrač dobija zadatak da pregleda pasoše i druga dokumenta imigranata koji žele da uđu u državu. Igrač svakog dana dobija dnevnicu na osnovu toga koliko ljudi pusti preko granice, a dnevnica se smanjuje ako igrač pogreši (namerno ili slučajno) i pusti imigranta sa neispravnim papirima. Dnevnica koju igrač dobija se koristi za obezveđivanje hrane, grejanja, stanarine i lekova za članove porodice igrača. U nekim slučajevima, igraču će biti predstavljene moralne odluke kao što je odobravanje ulaska građanina kome je to od presudnog značaja, uprkos nedostatku odgovarajućih dokumenata. Igra se bavi pitanjima održavanja imigracione politike u promenljivom političkom okruženju. Pored priče koja prati nekoliko insceniranih događaja koji se odvijaju u okviru Arstotske, igra sadrži i beskrajni mod koji izaziva igrača da proveri što više imigranata u određenom vremenskom periodu.[3]
Papers, Please je bila prva video-igra koju je Poup kreirao za direktno tržište, nakon što je kreirao nekoliko manjih igara za takmičenja. Jedna od ovih igara, Republia Times (srp. Republia Tajms) služila je kao direktna inspiracija za Papers, Please. Fikcionalna Republia se pojavila u igri Papers, Please kao jedna od zemalja iz koje dolaze imigranti.
Papers, Please je hvaljena od strane kritičara zbog svoje unikatne priče i stila igranja. Igra je osvojila više nagrada na Nezavisnom festivalu video-igara (eng. Independent Games Festival) i BAFTA festivalu video-igara. Više različitih časopisa i sajtova za video-igre su prozvali Papers, Please jednom od najboljih igara 2013/2014. godine.[4]
Radnja
urediPriča igre Papers, Please je minimalna, prikazana u par međuscena (eng. cutscene) na kraju igre. Većina informacija o igraču i svetu koji ga okružuje se otkriva u dijalogu neigrivih karaktera tokom igre. Igrač preuzima ulogu Inspektora, neimenovanog stanovnika Arstotske koji je osvojio položaj na granici kada je njegovo ime izvučeno u Oktobarskoj radničkoj lutriji. Inspektor počinje da radi na granici sa Grestinom dvadeset i trećeg novembra 1982. godine.[5] Inspektor se brine o četvoročlanoj porodici koju čine njegova svekrva, ujak, žena i sin. Tokom igre bilo koji član porodice može da premine usled nedostatka hrane, toplote ili lekova.[6] Dvadeset i prvog dana igre, Inspektor dobija priliku da usvoji ćerku svoje sestre i da se brine o njoj.
Papers, Please ima dvadeset različitih krajeva koji određuju sudbinu Inspektora i njegove porodice i oni zavise od odluka koje je igrač napravio tokom igre.
Prvih sedamnaest krajeva ove igre su negativni, i završavaju se smrću Inspektorove porodice ili zatvaranjem Inspektora u radni kamp ili zatvor. Poslednja tri kraja (krajevi 18, 19 i 20) se završavaju tako što Inspektor i njegova cela porodica uspešno pobegnu iz Arstotske koristeći lažne pasoše, Inspektor dobija povišicu i novi stan u Arstotskoj, ili Inspektor ostaje na svom regularnom radnom mestu na granici.[7]
U kratkom filmu "Papers, Please" koji je kreiran 2018. godine, ulogu Inspektora tumači ruski glumac Igor Savočkin.[8]
Način igre
urediPapers, Please postavlja igrača u ulogu carinika u fikcionalnoj državi Arstotskoj, 1982. godine. U priči igre, Arstotska je tek završila šestogodišnji rat sa susednom državom, Kolečijom i političke tenzije su na porastu.
Igrač ima zadatak da proverava pasoše i druga dokumenta imigranata koji žele da uđu u državu. Imigranti koji se pojavljuju u igri (osim određenih neigrivih karaktera kao što je falsifikator Jorji Kostava ili misteriozni agent EZIK-a ) su nasumično generisani koristeći šablon.
Svakog dana, igrač dobija određene zahteve koji moraju biti ispunjeni da bi neko ušao u državu (Ispravan pasoš, radna viza...). Igrač ima sposobnost da proverava dokumenta imigranata kao i da ih upoređuje sa drugim dokumentima, kako bi otkrio teroriste, tražene kriminalce ili falsifikatore. U slučaju da terorista pokuša da nasilnim putem pređe granicu, igrač ima sposobnost da ubije tog teroristu pre nego što on načini neku štetu državi ili drugim imigrantima. Kada otkrije lažirane podatke, igrač dobija sposobnost da pozove policiju, koja dolazi i odvodi kriminalca u zatvor. Kasnije u igri, zahtevi za ulazak u državu postaju kompleksniji i kompleksniji. Imigranti koji prilaze igraču će ponekad pokušati da daju mito u vidu novca ili kartica za besplatan ulazak u striptiz klub, ali igrač ima mogućnost da ovo mito ne prihvati.
Kada igrač otkrije moguće sumnje u dokumentima koje mu je imigrant priložio, igrač dobija mogućnost da ispita imigranta, da mu zatraži otiske prstiju, da mu izmeri težinu, ili da mu zatraži sliku nagog tela da potvrdi njegov identitet. Ako igrač napravi grešku i pusti nekoga sa lošim dokumentima u državu, igrač će dobiti napomenu od svojih nadređenih. Više ovih napomena može dovesti do smanjenja ili kompletnog oduzimanja plate. Vreme koje igrač ima da pregleda dokumente je određeno u stvarnom vremenu i predstavlja jedan dan u igri. Nakon svakog radnog dana, igrač svoju platu troši na hranu, grejanje, lekove i stanarinu za svoju porodicu. Ako bilo koji član porodice igrača nema pristup hrani, grejanju ili lekovima, može preminuti.
Ako igrač zaradi previše novca preko uzimanja mita, njegova porodica će biti prijavljena i sav sakupljen novac biva oduzet.
Politički odnosi između Arstotske i okolnih država mogu uticati na dokumente koji su potrebni za prelazak preko granice. Ponekad će igra zahtevati od igrača da odbije pristup nekome iz određene države iako su mu sva dokumenta ispravna.
Tokom igre pojavljuje se misteriozna organizacija EZIK koja nudi igraču da im se pridruži u obaranju političkog sistema ubijanjem određenih vladinih državnika i puštanjem EZIKovih agenata preko granice bez odgovarajućih dokumenata.
Priča igre poseduje dvadeset unikatnih krajeva koji zavise od odluka koje je igrač napravio tokom igre.[9]
Razvoj igre
urediPapers, Please je kreiran od strane američkog programera Lukasa Poupa uz pomoć njegove žene Keiko. Poup je pre početka rada na Papers, Please bio programer u kompaniji Naughty Dog (eng. Nevaljali Pas) gde je radio kao programer na prvoj igri u serijalu Uncharted. Poup je napustio Naughty Dog nakon izlaska drugog dela serijala Uncharted, i sa ženom se preselio u Japan. Zbog čestih putovanja iz Japana u Ameriku i nazad, Poup je često prolazio kroz carine, što ga je inspirisalo da počne da radi na Papers, Please.[10][11]
Najveći problem pri kreiranju srži Papers, Please, bila je priča koja bi pokretala igrača. Poup je bio inspirisan filmovima kao što su Argo i serijal Born, gde agenti moraju da se infiltritaju u strane države i želeo je da obrne uloge gde protagonist mora da spreči upad ovih agenata u državu. Iako su estetski uticaj igre bili Sovjetski Savez i druge zemlje Istočnog bloka, Poup je odlučio da izbegava korišćenje stereotipičnih komunističkih izraza kao što je comrade (eng. druže). Inspiracija za igru je došla i iz Poupove starije igre Republia Tajms kao i iz pada Berlinskog zida i odnosa sila u Istočnoj i Zapadnoj Nemačkoj.[12][13]
Rad na igri je započet u novembru 2012. godine, i tokom rada na njoj, Poup je redovno ažurirao stranicu na TIGSource informacijama o igri. Poup je zatim kreirao javni demo koji su igrači mogli da isprobaju, i fidbek koji je dobio bio je pretežno pozitivan. U aprilu 2013. godine, Poup je postavio Papers, Please na Steam Greenlight, gde je igra dobila "zeleno svetlo" i postavljena na Steam prodavnicu.[14]
Nakon što je igra postavljena na Steam, Poup je nastavio da radi na njoj, i eventualno je završio rad osmog avgusta 2013. godine. Port za Linux operativne sisteme je objavljen 12. februara 2014. godine.[15]
Port za iOS sisteme je usledio u decembru 2014. godine, a iste godine je najavljen i port za PlayStation Vita portabl konzole na Gamescom konvenciji za video-igre. Port za PlayStation Vita konzole objavljen je u decembru 2017. godine.[16][17]
U martu 2014. godine, Poup je izjavio da mu je dojadio rad na Papers, Please i da u budućnosti želi da se fokusira na manje igre koje bi bile kreirane u roku od par meseci. Poup ne planira nastavak rada na igri ili kreiranje DLC-a (eng. Sadržaj za preuzimanje) za igru, ali smatra da je kreiranje drugog dela mogućnost u daljoj budućnosti.[18]
Muzika
urediMuzika igre Papers, Please komponovao je Lukas Poup, koristeći se sovjetskom muzikom za inspiraciju. Papers, Please ima tri pesme koje se pojavljuju tokom igranja. Glavna pesma "Arstotzkan anthem" (spr. Himna Arstotske) kreirana je na sintisajzeru Jamaha MOX6. Ova pesma se oslanja na jake bas saksofone koji simuliraju vojnički marš. Pesma se postepeno ubrzava sa zvukovima klavijature i žičanih instrumenata. Tokom pesme čuje se metalički glas kreiran zvukom sintisajzera, koji izgovara "Gde sam to ja?". Kraj pesme predstavlja eksploziju instrumenata i sadrži i vojničke instrumente kao što su trube i doboši. Druge dve pesme "Tema Smrti" i "Tema Pobede" se sviraju tokom kraja igre. Tema smrti se pojavljuje u prvih sedamnaest krajeva igre, dok se Tema pobede pojavljuje u zadnja tri kraja. Pored ovih pesama Papers, Please sadrži 84 unikatnih zvučnih efekata koji simuliraju rad na carini (lupanje pečata, zujanje skenera, buka razglasa) kao i druge zvukove kao što je eksplozija terorističkog napada ili žamor naroda u gužvi.[19]
Recenzije
uredi| Kritički prijem | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||
Papers, Please dobila je pozitivne kritike od strane kritičara. Časopisi Njujorker i Forbs, i sajtovi Wired, ArsTechica, PC World i Destructiod su proglasili Papers, Please za najbolju (nezavisnu) video igru koja je izašla 2013. godine.[29][30][31][32][33] Igra je osvojila brojne nagrade kao što su nagrada za inovaciju na Game Developer's Choice Awards festivalu, nagrada za brilijantnost u dizajnu i priči na Nezavisnom festivalu video igara i nagradu za kulturnu inovaciju na SXSW festivalu.[34][35][36] Na veb-sajtu Metakritik igra je dostigla "skor" od 85/100.[37]
Veb sajt "Svet kompjutera" pisao je o igri Papers, Please na svojoj listi '20 najboljih igara "ispod radara"'.[38]
Renato Pedišić, novinar za veb-sajt HCL o igri je rekao: "Ako je neka igra uistinu zaslužila titulu pravog nezavisnog dragulja to je Papers, Please."[39]
Na sajtu IGN Papers, Please je dostigao "skor" od 8.7/10. Novinar za IGN, Ričard Kobet o igri je rekao: "Papers, Please je fantastična ideja, izvedena prelepo." [40]
Neki kritičari su prozvali Papers, Please empatetičkom igrom, i smatraju je primerom umetnosti u obliku video-igre.
Nagrade
uredi| Godina | Nagrada | Kategorija | Rezultat | Referenca |
|---|---|---|---|---|
| 2013 | VGX 2013 | Najbolja nezavisna igra | Nominovan | [41] |
| Najbolja igra za PC | Nominovan | |||
| 2014 | New York Game Awards | Nagrada Off Broadway za najbolju nezavisnu igru | Nominovan | [42] |
| D.I.C.E. Awards | Igra za skidanje godine | Nominovan | [43] | |
| Inovacija u polju video igara | Nominovan | |||
| Uspeh u razvoju igre | Nominovan | |||
| SXSW Gaming Awards | Metju Kramp nagrada za kulturnu inovaciju | Dobitnik | [44] | |
| BAFTA Game Awards | Najbolja igra | Nominovan | [45] | |
| Dizajn | Nominovan | |||
| Inovacija | Nominovan | |||
| Strategija i Simulacija | Dobitnik | |||
| Independent Games Festival Awards | Nagrada Šejmus Mekneli | Dobitnik | [46][47] | |
| Uspeh u priči | Dobitnik | |||
| Uspeh u dizajnu | Dobitnik | |||
| Nagrada Nuovo | Nominovan | |||
| Game Developers Choice Awards | Nagrada za inovaciju | Dobitnik | [48] | |
| Najbolja igra za skidanje | Dobitnik | |||
| Game for Change Awards | Najinovativnija | Dobitnik | [49] | |
| Najbolji način igre | Dobitnik |
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Papers, Please”. papersplea.se. Pristupljeno 8. 4. 2019.
- ^ Podebljan tekst-ps-vita/ „Papers, Please Out Today For PS Vita” Proverite vrednost parametra
|url=(pomoć). PlayStation.Blog.[mrtva veza] - ^ „Papers, Please, Politics in Games, and the Growth of Indie Development: An Interview with Lucas Pope”. Reason.com (na jeziku: engleski). 2013-09-26. Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „2014 Games Strategy And Simulation | BAFTA Awards”. awards.bafta.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Inspector”. Papers Please Wiki (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-30.
- ^ „Family”. Papers Please Wiki (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-30.
- ^ „Endings”. Papers Please Wiki (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-30.
- ^ Good, Owen S. (2018-02-24). „Papers, Please the movie is out. Watch it for free.”. Polygon (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-30.
- ^ News, A. B. C. „New 'Papers Please' Video Game May Surprise You”. ABC News (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „The Making Of: Papers, Please | Features | Edge Online”. web.archive.org. 2014-01-22. Arhivirano iz originala 22. 01. 2014. g. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „Glory To Arstotzka: Papers, Please And An Interview With Its Creator - CultureMass”. web.archive.org. 2014-01-11. Arhivirano iz originala 11. 01. 2014. g. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Alexander, Leigh. „Designing the bleak genius of Papers, Please”. www.gamasutra.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Webster, Andrew (2013-05-14). „Immigration as a game: 'Papers, Please' makes you the border guard”. The Verge (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „Papers, Please [Available 8/8]”. forums.tigsource.com. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ LaptrinhX (2018-01-24). „Download Papers, Please Game”. LaptrinhX (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.[mrtva veza]
- ^ Hall, Charlie (2014-12-11). „After Apple censorship, award-winning Papers, Please finally headed to iPad”. Polygon (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Yin-Poole, Wesley (2017-12-11). „Papers, Please Vita release rubber stamped”. Eurogamer (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „Lucas Pope: "I'm kind of sick to death of Papers, Please"”. VG247 (na jeziku: engleski). 2014-03-05. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „Sounds and music”. Papers Please Wiki (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Papers, Please for PC Reviews”. Metacritic. CBS Interactive. Pristupljeno 15. 11. 2016.
- ^ „Papers, Please for iPhone/iPad Reviews”. Metacritic. CBS Interactive. Pristupljeno 15. 11. 2018.
- ^ „Papers, Please review”. Edge (magazine). Future plc. 21. 8. 2013. Pristupljeno 31. 12. 2013. Tekst „Edge ” ignorisan (pomoć)
- ^ Whitehead, Dan (9. 8. 2013). „Papers, Please review”. Eurogamer. Gamer Network. Pristupljeno 9. 8. 2013.
- ^ Peele, Britton (13. 8. 2013). „Papers, Please Review”. GameSpot. CBS Interactive. Pristupljeno 15. 8. 2013.
- ^ Corbett, Richard (12. 8. 2013). „Papers, Please Review: Stamp of Quality”. IGN. Ziff Davis. Pristupljeno 15. 8. 2013.
- ^ Lahti, Evan (9. 8. 2013). „Papers, Please review”. PC Gamer. Future plc. Pristupljeno 9. 8. 2013.
- ^ McElroy, Justin (9. 8. 2013). „Papers, Please Review: Mundane tyranny”. Polygon (website). Vox Media. Pristupljeno 9. 8. 2013. Tekst „Polygon” ignorisan (pomoć)
- ^ Hodapp, Eli (15. 12. 2014). „'Papers, Please' for iPad Review – A Must-Play Storytelling Experience”. TouchArcade. Pristupljeno 15. 11. 2018.
- ^ Parkin, Simon. „The Best Video Games of 2013”. The New Yorker (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ Griffiths, Daniel Nye. „The Top 5 Indie Games of 2013”. Forbes (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ Orland, Kyle (2013-12-26). „The 20 best (and three most disappointing) video games of 2013”. Ars Technica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Papers, Parables, and Portugal: We pick the best PC games of 2013”. PCWorld (na jeziku: engleski). 2014-01-01. Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Nominees for Destructoid's 2013 Game of the Year”. Destructoid (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 19. 04. 2021. g. Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Game Developers Choice Awards”. www.gamechoiceawards.com. Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „2014”. Independent Games Festival (IGF) (na jeziku: engleski). 2016-09-12. Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ Renovitch, James; 11:48PM; Mar. 8, Sat; 2014. „SXSW Gaming Awards Winners”. www.austinchronicle.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Papers, Please”. Metacritic (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Top Test Play - 20 najboljih igara „ispod radara” - SVET KOMPJUTERA”. www.sk.rs (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-25.
- ^ „Papers, Please recenzija”. HCL.hr. Pristupljeno 2021-04-01.
- ^ Papers, Please Review - IGN (na jeziku: engleski), Pristupljeno 2021-03-25
- ^ McWhertor, Michael (2013-11-18). „Spike VGX 2013 award nominees announced”. Polygon (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „The Nominees! New York Videogame Critics Circle Awards, 2013” (na jeziku: engleski). 2014-01-03. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „D.I.C.E. Awards By Video Game Details”. www.interactive.org. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „Gaming Awards Past Highlights | SXSW Gaming Festival”. web.archive.org. 2019-01-24. Arhivirano iz originala 24. 01. 2019. g. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ „Bafta games: The Last of Us clears up at awards”. BBC News (na jeziku: engleski). 2014-03-12. Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Staff. „Papers, Please takes the grand prize at 16th annual IGF Awards”. www.gamasutra.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Staff, G. D. C. „2014 Independent Games Festival announces Main Competition finalists”. www.gamasutra.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Staff. „The Last Of Us wins top honors at Game Developers Choice Awards”. www.gamasutra.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
- ^ Lien, Tracey (2014-04-23). „Games for Change Awards go to Papers, Please, Gone Home and The Mission US”. Polygon (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-31.
