Đanfranko Zola
Đanfranko Zola (ital. Gianfranco Zola; 5. jul 1966, Oliena) je bivši italijanski fudbaler, a trenutno fudbalski trener. Tokom igračke karijere igrao je na poziciji napadača a do skora je radio kao pomoćni trener u FK Čelsi.
| Đanfranko Zola | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) Zola 2018. | ||||||||||||||||
| Lični podaci | ||||||||||||||||
| Nadimak | Franko | |||||||||||||||
| Datum rođenja | 5. jun 1966. | |||||||||||||||
| Mesto rođenja | Oliena, Italija | |||||||||||||||
| Visina | 1,68 m | |||||||||||||||
| Pozicija | Napadač | |||||||||||||||
| Juniorska karijera | ||||||||||||||||
| 1980—1983 | Korazi Oliena | |||||||||||||||
| Seniorska karijera | ||||||||||||||||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) | |||||||||||||
| 1984—1986 1986—1989 1989—1993 1993—1996 1996—2003 2003—2005 |
Nuoreze Tores Napoli Parma Čelsi Kaljari |
31 88 105 102 229 74 |
(10) (21) (32) (49) (59) (22) | |||||||||||||
| Reprezentativna karijera | ||||||||||||||||
| 1991—1997 | Italija | 35 | (10) | |||||||||||||
| Trenerska karijera | ||||||||||||||||
| 2006—2008 2008—2010 2012—2013 2014—2015 2015—2016 2016—2017 2018—2019 |
Italija do 21 godine Vest Hem Votford Kaljari Al Arabi Doha Birmingem Siti Čelsi (pomoćni trener) | |||||||||||||||
Nagrade
| ||||||||||||||||
Klupska karijera uredi
Đanfranko Zola je rođen u Olieni, na Sardiniji, i u rodnom gradu je počeo omladinsku karijeru u lokalnom klubu Korazi. Seniorsku karijeru je počeo 1984. u Nuorezeu, da bi dve godine kasnije potpisao za ekipu Toresa iz Sasarija. Godine 1989. prelazi u Napoli, i odmah prve sezone osvaja Seriju A. Zolin saigrač u Napoliju bio je Maradona koji je bio na sličnoj poziciji kao i Zola. Maradona je imao veliki uticaj na Zolu naučivši ga dosta toga, a jedna od stvari kojih ga je naučio je i tehnika šutiranja slobodnih udaraca.[1]
Sa Napolijem Zola je osvojio i Superkup Italije 1991. godine, a 1993. prelazi u Parmu. Sa Parmom 1995. osvaja Kup UEFA.
Novembra 1996. godine Zola prelazi u engleski Čelsi, i oblači dres sa brojem 25. Njegova prva sezona u Čelsiju je bila odlična, i tako je pomogao ekipi da osvoji FA kup. Na putu do finala je postigao četiri gola, od kojih je jedan sa oko 25 metara Liverpulu koji je na tom meču vodio sa 2:0, ali je Čelsi preokrenuo na 4:2. Sledeće sezone sa Čelsijem je osvojio 3 trofeja: Liga kup Engleske, Kup pobednika kupova i Evropski superkup. Na finalnom meču Kupa pobednika kupova protiv Štutgarta nije bio u startnoj postavi, ali je zato postigao pobedonosni gol u istom minutu u kojem je ušao u igru. Tako se Čelsi po drugi put u istoriji domogao velikog evropskog trofeja.
U Čelsijevoj prvoj sezoni u Ligi šampiona 1999/00. Zola je bio jedan od ključnih igrača ekipe. Te sezone Čelsi je došao do četvrtfinala takmičenja gde je ispao od Barselone, a u prvom meču Zola je postigao pogodak iz slobodnog udarca. Iste sezone Zola sa Čelsijem još jedanput osvaja FA kup. Zbog svojih godina Zolini nastupi su postajali ograničeni, pogotovo dolaskom dva napadača Džimija Flojda Haselbajnka i Ejdura Guđonsena. Međutim, Haselbajnk je u svojoj prvoj sezoni sezoni imao odličnu saradnju sa Zolom i zajedno su postigli 32 gola te sezone (Zola 9 golova, Haselbajnk 23 gola).
Sezone 2001/02. Zola igra sve ređe od dolaska italijanskog trenera Klaudija Ranijerija. Naredna sezona je bila njegova poslednja u Čelsiju, a te sezone je postigao najviše golova po sezoni otkako je došao u londonski klub. Postigao je 16 golova, a poslednji gol za Čelsi je bio lob udarac protiv Evertona. Zola je 2003. proglašen za najboljeg Čelsijevog igrača svih vremena od strane navijača.[2] Ukupno je za Čelsi odigrao 312 utakmica i postigao 80 golova.
Zola se 2003. godine vraća na Sardiniju i prelazi u Kaljari. Pomaže ekipi da se plasiraju u Seriju A, a karijeru završava 2005. godine tako što na svojoj poslednjoj utakmici postiže dva gola protiv Juventusa.
Reprezentacija uredi
Zola je debitovao za reprezentaciju Italije 13. novembra 1991. u kvalifikacionom meču za Evropsko prvenstvo protiv Norveške. Na Svetskom prvenstvu 1994. odigrao je samo jedan meč protiv Nigerije u osmini finala, na tom meču je ušao kao zamena u 65. minutu i dobio je crveni karton nakon samo 10 minuta provedenih na terenu.
Zola je dve godine kasnije igrao na Evropskom prvenstvu gde je promašio jedanaesterac protiv Nemačke, nakon čega je Italija iznenađujuće ispala u prvom kolu.
Godine 1998. Zola se povukao iz reprezentacije, za koju je ukupno odigrao 35 utakmica i postigao 10 golova.
Trenerska karijera uredi
Zola je započeo svoju trenersku karijeru kao pomoćni trener reprezentacije Italije do 21 godine.
Septembra 2008. godine Zola postaje trener Vest Hem junajteda. Zola je bio pohvaljen zbog ubacivanja dosta mladih igrača.[3] Sezone 2009/10. je završio 17. na tabeli, samo jedno mesto iznad zone ispadanja. Zola je dobio otkaz, a naslednik mu je bio Avram Grant.
Godine 2012. Zola je postao trener Votforda. Sa Votfordom je u prvoj sezoni stigao do finala plej-ofa za ulazak u Premijer ligu, gde je Votford izgubio od Kristal palasa rezultatom 1:0.
Trofeji uredi
Napoli
- Serija A: 1989/90
- Superkup Italije: 1990
Parma
- Kup UEFA: 1994/95.
- Evropski superkup: 1993
Čelsi
- FA kup (2): 1996/97, 1999/00
- Liga kup Engleske (1): 1997/98
- Kup pobednika kupova (1): 1997/98
- Evropski superkup (1): 1998
Individualni
- Fudbaler godine u Engleskoj po izboru novinara: 1997
- Čelsijev fudbaler godine: 1999, 2003
- Engleska fudbalska kuća slavnih: 2006
Reference uredi
Spoljašnje veze uredi
- Đanfranko Zola na sajtu FootballDatabase.eu (jezik: engleski)
- Đanfranko Zola na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
- Đanfranko Zola na sajtu Transfermarkt (jezik: engleski)
- Đanfranko Zola na sajtu WorldFootball.net (jezik: engleski)
