Janićije Mićić

Janićije Mićić (Rožanstvo, 1874—Beograd, 1949) bio je potpukovnik, učesnik Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata i nosilac dva Ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima.

janićije mićić
Janićije Mićić
Lični podaci
Datum rođenja	(1874-08-13)13. avgust 1874.
Mesto rođenja	Rožanstvo, opština Čajetina, Kneževina Srbija
Datum smrti	17. april 1949.(1949-04-17) (74 god.)
Mesto smrti	Beograd, FNRJ
Profesija	vojno lice
Delovanje
Učešće u ratovima	Balkanski ratovi Prvi svetski rat
Služba	Vojska Kraljevine Srbije Vojska Kraljevine Jugoslavije
Čin	potpukovnik
Odlikovanja	Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima Albanska spomenica

Biografija

Rođen je u porodici ugostitelja Pauna i Jelice. Šest razreda osnovne škole pohađao je u Prokuplju, a tri razreda gimnazije u Beogradu i Nišu. Srpsku pešadijsku podoficirsku školu završio je 1892. godine u Beogradu i odmah dobio čin podnarednika.

Kao aktivan oficir u periodu od februara 1900. godine do jula 1906. godine, u činu vodnika i ađutanta nalazio se na službi u XII puku Karađorđe, zatim u štabu XIX puka u Kragujevcu i IX Braničevskoj pukovskoj okružnoj komandi. U to vreme je učestvovao u četničkim akcijama na turskoj teritoriji, u Kumanovskoj i Krivo-palanačkoj kazi. Bio je u gorskom štabu i komandovao u borbi na Čelopeku 1905. godine.

U proleće 1906. godine u Kragujevcu učestvovao je u pripremi Podoficirske kontrazavere protiv tadašnjeg režima, zbog nezadovoljstva svojim statusom u odnosu na zaverenike iz 1903. godine. Zavera je planirana za 1. maj 1906. godine, ali je 30. aprila otkrivena. Velik vojni sud u Beogradu optužio je zaverenike za veleizdaju i 9. februara 1907. godine izrekao stroge kazne, Janićije je osuđen na šest godina robije. U februaru 1909. godine je pomilovan, ali u vojnu službu nije vraćen. Tek 29. novembra 1912. godine vraćen mu je čin rezervnog poručnika i upućen je na položaj. Kako u Balkanskim ratovima, tako i za vreme Prvog svetskog rata, komandovao je četama, više puta ranjavan, prošavši kroz najteže borbe i proboj Solunskog fronta.

Posle rata, 1920. godine, zbog zasluga vraćen je u aktivnu vojnu službu, u činu potpukovnika, u ađutantski odsek Ministarstva vojske i mornarice, a kasnije za komandira Zanatlijske čete vojne odeće, odakle je otišao u penziju.

Živeo je u svojoj kući u Beogradu. Umro je 17. aprila 1949. godine i sahranjen na Novom groblju u Beogradu.

Odlikovanja i spomenice

• Orden Karađorđeve zvezde IV stepena
• Orden Karađorđeve zvezde III stepena
• Zlatna medalja za revnosnu službu
• Orden Belog orla V stepena
• Orden Belog orla IV stepena
• Albanska spomenica
• Francuski Orden Legije časti V reda

Literatura

• Đenić, Milisav R. (2014). Spomenica znamenitih i zaslužnih Zlatiboraca. Čajetina: Biblioteka Ljubiša R. Đenić Čajetina. str. 63. ISBN 978-86-84219-41-3.