Josip Stritar
Josip Stritar (sloven. Jožef Stritar; Dolenjska, 6. mart 1836 — 25. novembar 1923) bio je slovenački pisac, pesnik, esejista, prvi estetski kritičar, dramski pisac, izdavač i prevodilac.[1]
Josip Stritar | |
|---|---|
.jpg) Josip Stritar | |
| Datum rođenja | 6. mart 1836. |
| Mesto rođenja | Dolenjska, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 25. novembar 1923. (87 god.) |
| Mesto smrti | Rogaška Slatina, Kraljevina SHS |
Biografija uredi
Rođen je 6. marta 1836. u Dolenjskoj, u Austrijskom carstvu. Rano detinjstvo proveo je u rodnom selu Podsmreka, a školovao se u Ljubljani. Njegovi roditelji su bili Andrej Stritar i Uršula Jakič. Godine 1855. odlazi na studije u Beč, završava ih 1874. nakon čega postaje pomoćni učitelj u Hernalskoj gimnaziji. Posle 1878. radi kao profesor u Jozefštatu, gde ostaje do penzionisanja 1901. godine. Vratio se u slovenačke zemlje u januaru 1923, nakon što mu je regionalna ljubljanska vlada u znak priznanja za rad dala kuću u Rogaškoj Slatini. Tamo je živeo do svoje smrti 25. novembra 1923. Sahranjen je u Ljubljani.[2]
Glavna ulica koja vodi do Tromostovje nazvana je po njemu Stritarjeva ulica. Njegova kuća pretvorena je u etnografski muzej.
Rad uredi
Jedan od njegovih važnih doprinosa bio je uvod u izdanje sabranih pesama France Prešerna iz 1866. godine, gde je ukazao na važnost svojih pesama za slovenački nacionalni identitet u nastajanju. Preveo je 1880-ih i 1890-ih veći deo Biblije na slovenački jezik, koje je objavilo britansko i strano biblijsko društvo.
Uprkos tome što je veći deo svog života proveo u Beču, u njegovom rodnom mestu mnogi su ga cenili čak i za života. Godine 1919. postao je počasni član Hrvatske akademije znanosti i umetnosti.[3]
Bibliografija uredi
Knjige
- Klasje – uvod u izdanje Prešernovih sabranih pesama (1866)
- Svetinova Metka, 1868.
- Pesmi, 1869.
- Pasji pogovori, 1870.
- Zorin, 1870.
- Dunajski soneti, 1872.
- Prešernova pisma iz Elizije, 1872.
- Gospod Mirodolski, 1876.
- Rosana, 1877.
- Sódnikovi, 1878.
Knjige za decu
- Orest, 1866 ili 1867.
- Medeja, 1870.
- Regulovo slovo, 1870.
- Najemnina, 1876.
- Oderuh, 1876.
- Rejenka, 1876.
- Zapravljivec, 1876.
- Zorko, 1877.
- Klara, 1880.
- Po velikem požaru; Slike iz življenja dunajskega, 1882.
- Nedolžen!, 1883.
- Pravo junaštvo, 1885.
- Logarjevi, 1899.
Knjige za mlade
- Pod lipo, 1895.
- Jagode, 1899.
- Zimski večeri, 1902.
- Lešniki, 1906.
Prevod Biblije
- Novi Testament, 1881, zajedno sa Franc Remekom i Matijom Valjavećem
- Psalmi Davidovi, 1881.
- Pregovori, 1883.
- Prva knjiga Mojzesova, 1885.
- Izaija, 1889.
- Jeremija, 1898.
- Žalostne pesmi Jeremija preroka, 1898.
Reference uredi
- ^ „Velike Lašče Municipality site”. Josip Stritar (na jeziku: slovenački). Velike Lašče Municipality. Arhivirano iz originala 12. 8. 2011. g. Pristupljeno 27. 10. 2011.
- ^ Gašper Troha, Sebastijan Pregelj: Ljubljana Literary Trail, pgs. 25–26, Beletrina, (2011) ISBN 978-961-242-362-9
- ^ Helga Glušič, Sto Slovenskih Pripovednikov (Ljubljana: Prešernova družba, 1996) ISBN 961-6186-21-3
Spoljašnje veze uredi
Mediji vezani za članak Josip Stritar na Vikimedijinoj ostavi
- Josip Stritar
- Josip Stritar na sajtu LibriVox (jezik: engleski)
