Arhimandrit Simeon (Biberdžić)
Simeon (svetovno Slobodan Biberdžić; Stolac, 3. maj 1924 — Manastir Dobrićevo, 20. septembar 2009) bio je arhimandrit Srpske pravoslavne crkve i iguman Manastira Dobrićevo.
| Simeon (Biberdžić) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska |
| Čin | arhimandrit |
| Titula | arhimandrit, iguman Manastira Dobrićevo |
| Sedište | Manastir Dobrićevo |
| Godine službe | od 10. marta 1993. do 20. septembra 2009. |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Slobodan Biberdžić |
| Datum rođenja | 3. maj 1924. |
| Mesto rođenja | Stolac, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 20. septembar 2009. (85 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Dobrićevo, Republika Srpska |
| Grob | Manastir Dobrićevo |
Biografija uredi
Arhimandrit Simeon (Biberdžić) rođen je 3. maja 1924. godine u Stocu, od blagočestivih i pobožnih roditelja Pere Biberdžića i majke Borinke.[1] Prilikom krštenja je dobio ime Slobodan.[2]
Monaški put započinje u Cetinjskom manastiru, 1938. godine gde dolazi kao iskušenik.[2] Zamonašen je 5. juna 1942. godine u Cetinjskom manastiru, od strane mitropolita crnogorsko-primorskoga gospodina Joanikija (Lipovca), dobivši monaško ime Simeon.[3] Rukopoložen je u čin jerođakona a potom u čin jeromonaha iste 1942. godine od mitropolita crnogorsko-primorskoga Joanikija.[3]
Po blagoslovu mitropolita Joanikija 1942. godine prelazi u Eparhiju zahumsko-hercegovačku i primorsku, gde je po odluci episkopa zahumsko-hercegovačkoga gospodina Nikolaja (Jokanovića), postavljen za paroha stolačkoga u Stocu, i tu ostao do 1992. godine.[4] Godine 1992. gonjen vihorom rata, napušta stolačku parohiju i odlazi u Manastir Ostrog. Iz ostroške svetinje, blagoslovom tadašnjeg episkopa zahumsko- hercegovačkog Atanasija (Jevtića), 1993. godine dolazi u Dobrićevo.[5]
Postavljen je 10. marta 1993. godine za starešinu Manastira Dobrićeva kod sela Orah.[5] Otac je bio veliki vjeroučitelj, što u manastiru, što van njega. Manastir Dobrićevo je u njegovo vrijeme procvjetao, osim renoviranih objekata iguman Simeon je obnovio i sabor oko Duhova 19. maja. Otac Simeom je bio i ktitor crkve na Šćepan Krstu kod Stoca.[6]
Upokojio se u Gospodu 20. septembra 2009. godine u Manastiru Dobrićevo.[7] Sahranjen je 22. septembra u svojoj manastirskoj kapeli Svetog Georgija. Opijelo su služili: Mitropolit dabrobosanski Nikolaj (Mrđa), episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije (Kačavenda), episkop raško-prizrenski Teodosije (Šibalić), episkop Nikolaj umirovljeni Aljaski kao i dvojica domaćih episkopa, Grigorije (Durić) i Atanasije (Jevtić).[7] Vladikama je sasluživalo oko sedamdeset sveštenika i sveštenomonaha kao i velikog broja monahinja i naroda.[8]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Aleksić, Ščepan (2009-03-23). „Ikone - darovi iz duše”. Glas Srpske (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ a b „TROJČINDANSKI SABOR-DOBRIĆEVO | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska”. arhiva.eparhija-zahumskohercegovacka.com. Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ a b „PARASTOS U KASARNI BILEĆA | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska”. arhiva.eparhija-zahumskohercegovacka.com. Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ „“Za njim je išla samo lijepa riječ” Prikazan film o ocu Simeonu, igumanu bilećkog manastira Dobrićevo”. Srpskainfo (na jeziku: srpski). 2023-09-28. Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ a b GS (2023-04-19). „Predstavljena knjiga "Otac Simeon"”. Glas Srpske (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ Srna (2023-04-19). „Promocija knjige “Otac Simeon” večeras u Trebinju: „Njegova riječ je kao mač“”. Glas Srpske (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ a b „GODIŠNjI POMEN IGUMANU MANASTIRA DOBRIĆEVO – ARHIMANDRITU SIMEONU (Biberdžiću) - ZAVIČAJNI KLUB "OSVIT" BILEĆA” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-12-24.
- ^ „Božidar Vasiljević. Slovo o starcu Simeonu Dobrićevskom”. Pravoslavie.Ru - Srpska verzija. Pristupljeno 2023-12-24.[mrtva veza]
