Bazilika Sv. Petra i Pavla u Pragu
Bazilika Svetog Petra i Pavla je neogotska crkva u Višehrad tvrđavi u Pragu, u Češkoj.
| Bazilika Sv. Petra i Pavla | |
|---|---|
| Bazilika svatého Petra a Pavla | |
 Bazilika Sv. Petra i Pavla | |
| Osnovni podaci | |
| Status | aktivna |
| Jurisdikcija | Rimokatolička crkva |
| Osnivanje | 1070-1080 |
| Osnivač | kralj Vratislav II |
| Arhitektura | |
| Stil | gotski |
| Rekonstruisan | 1887 - 1903. |
| Lokacija | |
| Mesto | Prag |
| Država | Češka |
Romanska bazilika koju je osnovao češki kralj Vratislav II 1070-1080. godine, i koja je stradala u požaru 1249. godine, obnovljena je u gotičkom, a kasnije i u neogotičkom stilu. U bazilici se nalazi impresivan kameni mozaik iznad ulaza, a njene dvostruke kule od 58 metara mogu se videti na vrhu brda ka jugu duž reke Vltave u centralnom Pragu.[1]
Iza crkve nalazi se veliki park i groblje Višehrad, poslednje počivalište mnogih poznatih Čeha, uključujući autora Karela Čapeka i kompozitora Antonjina Dvoržaka. Godine 2003. crkvu je u baziliku uzdigao papa Jovan Pavle II.
Spoljašnjost uredi
Sadašnja zgrada je neogotička bazilika. Izgrađena je između 1887. i 1903. godine. Prvi majstor graditelj je bio Jozef Moker, ali je umro na polovini gradnje. Završio ga je njegov partner František Mikš, koji je modifikovao dizajn fasade i tornja prema Mokerovim prvobitnim planovima. Glavni deo crkve čini brod sa dva bočna prolaza; veliki prostor za hor, svetilište i apsida; i dve bočne prostorije u kojima se nalazi sakristija i kapela Pana Marije Šancovske Gospe zaštitnice.
Bazilika nema transept. Konstruktivno je zgrada prilično visoka, plafon joj je zasvođen u krst, a zašiljeni lučni prozori propuštaju sunčevu svetlost kroz vitražna stakla. Nekoliko metara istočno od mesta na kome se sada nalazi crkva iza zidina groblja, iskopani su prvobitni temelji apside stare gotičke crkve. Stara i nova apsida su dizajnirane na isti način; obe su sa potpornim stubovima i imaju jednak broj stubova.[2]
Na zapadnoj fasadi su tri predvorja - vestibila, dve kule i trouglasti zabat između kula. Glavni zabat portala ukrašava Isus koji stoji sa svojim apostolima. Ispod njih Arhangel Mihail stoji između ljudi koje su anđeli uveli na nebo i ljudi osakaćenih patnjom greha. Na zabatu stoje skulpture svetaca bazilike Petra i Pavla sa anđelima i Isusom.
Još jedna zanimljiva osobina dizajna bazilike Sv. Pavla i Petra su šiljci koji su šuplji. Imaju tanke otvore čineći vrhove kula laganim i elegantnim, koji podsećaju na konusnu formaciju cvetova kestena koji cvetaju na drveću duž šetališta u kompleksu Višehrada. Stubovi (i zapravo trouglasti zabat fasade između njih) su duž svoje dužine i na vrhovima obrubljeni podložnicima poput završnih izbočina, povezujući njihovu sličnost sa cvetom.
.jpg)
Unutrašnjost uredi
Istorija je dominantan tematski element enterijera; istorija umetnosti, hrišćanstvo i Češke zemlje su svi aspekti dekoracije. Kao deo istorije umetnosti, crkva je nešto kao izložba gotike, secesije, pa čak i baroknih dela.
Zajedno sa dizajnom zgrade, glavni oltar, amvon i svi manji oltari u bočnim kapelama takođe su neogotički. Oni su složeno izrezbareni mini-šiljcima i ukrasima. Čak i orgulje koje stoje iznad ulaza imaju šuplje šiljke koji se podudaraju sa onim na zapadnim kulama. Pored toga, svaka kapela sadrži gotičke slike. Tema vitraža je istorija gotičke arhitekture; svaki prozor prikazuje Isusa. Kompletiranje priznanja gotičkog stila je velika freska na istočnom kraju severnog prolaza prve gotičke crkve koja je stajala na ovom mestu. Originalna slika kopirana za fresku preuzeta je iz knjige J.F. Hameršmita Gloria et majestas sacrosanctae, regiae, exemptae et nullius diaecesis Wissehradensis ss. Apostolorum Petri et Pauli Gloria et majestas sacrosanctae, regiae, exemptae et nullius diaecesis Wissehradensis ss. Apostolorum Petri et Pauli iz 1700. godine, ali njegova arhitektonska tačnost mora se dovesti u pitanje jer se radi o romantičkoj gravuri koja je nastala više od 100 godina nakon postojanja gotičke crkve.[2]
Takođe, u svakoj kapeli su velike barokne slike iz 16. veka, održavajući vezu sa drugim delom prošlosti crkve; poslednja zgrada koja je bila na licu mesta bila je barokna crkva sagrađena u prvoj četvrtini 18. veka. Nije imala kule, ali je fasada bila prilično dekorativna, uključujući veliki broj jonskih stubova.[2]
Naizgled je svaki santimetar zidova, stubova i plafona prekriven ukrasnom dekoracijom slikara Františeka Urbana i njegove supruge Marije Urbanove-Zahradnicke inspirisane Alfonsom Muhom. Bezimene krilate žene završavaju arkadne prolaze i ispunjavaju delove svodova arkada. Iznad stubova i duž ivica svake slike su cvetni uzorci i šarene trake. Žive zelene i smeđe boje koje pokrivaju celu unutrašnjost stvaraju osećaj boravka u šumi. Tavan naosa je tamnozelen, kao da je nadstrešnica u senci. Čak su i smeđe drvene klupe za korisnike crkvenih službi ukrašene hrastovim lišćem.[2]
Vidi još uredi
Reference uredi