Integralno bošnjaštvo, odnosno integralističko bošnjaštvo ili bošnjački integralizam je politički pojam, kojim se označavaju pojedini ekstremni oblici bošnjačkog nacionalizma, oličeni u dve posebne ravni, od kojih je prva etnopolitička, a druga etnoreligijska. Etnopolitički aspekt integralnog bošnjaštva se ogleda u tezi o "izvornom" etničkom bošnjaštvu celokupnog stanovništva Bosne, uz otvoreno osporavanje etničke posebnosti Srba i Hrvata u BiH, za koje pobornici integralnog bošnjaštva tvrde da predstavljaju posrbljeni, odnosno pohrvaćeni deo stanovništva Bosne i Hercegovine. Na drugoj strani, etnoreligijski aspekt integralnog bošnjaštva ogleda se u tezi o etničkom bošnjaštvu svih južnoslovenskih muslimana sa prostora bivše Jugoslavije, uz otvoreno osporavanje etničke posebnosti Goranaca, Torbeša, preostalog dela etničkih Muslimana, kao i Srba muslimanske vere, a takođe i Hrvata muslimanske vere. Pomenuti aspekti integralnog bošnjaštva, kao ekstremni vidovi savremenog bošnjačkog nacionalizma, predstavljaju veliki izazov za samu bošnjačku političku zajednicu, a prvenstveno za umereni, odnosno građanski i liberalno orijentisani deo bošnjačkih prvaka, koji se zalažu za poštovanje načela etničke i verske tolerancije.[1][2][3][4][5]

Koncept integralnog bošnjaštva, odnosno bošnjačkog integralizma, treba razlikovati od koncepta bosanskog integralizma, kojim se zagovara stvaranje integralne bosanske nacije.[6]

Antisrpstvo i antihrvatstvo

uredi
 
Safvet Bašagić (1870-1934), jedan od prvih zagovornika bošnjačkog integralizma

Jedna od osnovnih odlika bošnjačkog integralizma ogleda se u izrazitoj netrpeljivosti prema srpstvu i hrvatstvu na prostorima Bosne i Hercegovine. Tvorac takvog ideološkog obrasca bio je austrougarski političar Benjamin Kalaj (1839-1903), koji se zalagao za stvaranje posebne bošnjačke nacije, kao "jedine izvorne" nacije na bosanskohercegovačkim prostorima.[7]

Austrougarska okupaciona vlast je za takvu politiku sveopšte bošnjakizacije uspela da pridobije deo bosanskog begovata, a jedan od prvih zagovornika bošnjačkog integralizma bio je Safvet Bašagić (1870-1934), koji je pripadao radikalnom krilu bošnjačkog nacionalnog pokreta, čija se ideologija ogledala u otvorenom poricanju nacionalne posebnosti bosansko-hercegovačkih Srba i Hrvata. O razmerama Bašagićevog ekstremizma i šovinizma svedoče stihovi koje je ispevao 1891. godine, a koji su objavljeni u sarajevskom listu "Bošnjak", pod pokroviteljstvom tadašnjih austrougarskih okupacionih vlasti u Bosni i Hercegovini:[8]

Znaš Bošnjače, nije davno bilo,
Sveg mi sv'jeta! nema petnaest ljeta,
Kad u našoj Bosni ponositoj
I junačkoj zemlji Hercegovoj,
Od Trebinja do brodskijeh vrata
Nije bilo Srba ni Hrvata.
A danas se kroza svoje hire
Oba stranca ko u svome šire.

Slične integralističke stavove zastupali su i Bašagićevi saborci, meću kojima se isticao političar i književnik Mahmed Kapetanović Ljubušak (1839-1902), koji je srpstvo i hrvatstvo priznavao samo izvan bosanskih granica, pozivajući pravoslavce i katolike u Bosni i Hercegovini da pristanu uz bošnjačku nacionalnu ideju.[9]

Vidi još

uredi

Reference

uredi

Literatura

uredi

Soljašnje veze

uredi