Brački kanal

Brački kanal je morski kanal, koji se nalazi u Jadranskom moru. Pruža se između kopna i ostrva Brača.

Na jugoistoku je omeđen crtom od rta Sveti Rok (Brač), do svetionika u makarskoj luci, a na severozapadu crtom od Stobreča do rta Gomilce na severozapadnoj obali ostrva.

Najuži je (5 km) između Pučišća na Braču i kopnene obale, a najširi (13 km) u najzapadnijem delu. Podmorje Bračkog kanala spušta se od zapada, dubine 45—55 m, prema istiku dubine 65—75 m, dostižući u tom delu, južno od Vrulje i najveću dubinu (78 m). Podmorski grebeni javljaju se u istočnom delu koji se izdižu 10—15 m iznad okolnog dna.

Kopnena obala je strma i deo plitke obale, do 10 m dubine, vrlo je uzak na najvećem delu kanalkih obala, posebno u obalnom području omiške Dinare. Reka Cetina na ušću kod Omiša nataložila je u dužini od 4 km (od Omiša do Dugog Rata) krečnjački pesak i stvorila plićak (dubine do 1 metar), koji se pruža do 800 m od obale. To je najveće eksploataciono područje građevinskog peska na hrvatskoj obali. Uz obalu se nalazi veliki broj vrulja, od kojih je najsnažnija ona na lokalitetu zvanom Vrulja (kod Brela). U kanalu preoladavaju vetrovi sa severa i juga.

Od 1970. položene su na dno Bračkog knala podmorske vodovodne cevi između Dugog Rata i uvale Trstena kod Postira na Braču, kojima je celo ostrvo dobilo svežu vodu iz reke Cetine, a uskoro ostrva Šolta i Hvar.

Preko kanala idu trajektne veze Split—Supetar i Makarska—Sumartin.