Veljko Stojanović
Veljko Stojanović (Smoljana, kod Bosanskog Petrovca, 10. april 1953) je penzionisani general-major Vojske Republike Srpske. Tokom rata u Bosni i Hercegovini bio je komandant 1. sarajevske mehanizovane brigade.
| Veljko Stojanović | |
|---|---|
 Veljko Stojanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. april 1953. |
| Mjesto rođenja | Smoljana, kod Bosanskog Petrovca, NR BiH, FNRJ |
| Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske |
| Porodica | |
| Supružnik | Milka |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (?—1992) Vojska Republike Srpske (1992—2002) |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja |     |
Biografija
urediRođen je 1953. godine u selu Smoljani od oca Koste i majke Anice. Pored njega roditelji su imali još petoro djece. Po nacionalnosti je Srbin. Oženjen je i u braku sa suprugom Milkom ima dvoje djece. Porodična krsna slava je Sveti Jovan Krstitelj − Jovanjdan (20. januar).
Završio je: osnovnu školu u selu Smoljani 1967; gimnaziju prvu godinu u Bosanskom Petrovcu 1968, a drugu, treću i četvrtu godinu u Prokuplju 1971; Vojnu akademiju Kopnene vojske-smjer pješadija 1975. u Beogradu i Sarajevu; kurs komandira pješadijske čete 1978. u Sarajevu; kurs komandanata bataljona 1983. u Sarajevu; Komandno-štabnu školu taktike Kopnene vojske 1989. (vanredno) u Beogradu i Školu nacionalne odbrane 1997. u Beogradu.[1]
Proizveden je u čin potporučnika 25. jula 1975, a unaprijeđen u čin poručnika 1976, kapetana 1978. (prijevremeno), kapetana prve klase 1982, majora 1987, potpukovnika 1991, pukovnika 7. oktobra 1993. (prijevremeno) i general-majora 9. januara 2001. godine (vanredno).[2]
Obavljao je dužnosti: komandir pratećeg voda u Sarajevu 1975; komandir voda bestrzajnih topova 82mm u Sarajevu 1975; zastupnik komandira pješadijske čete u Sarajevu 1975−1976; komandir izviđačkog voda u Mostaru 1976−1977; komandir pješadijske čete u Mostaru 1977−1983; komandant pješadijskog bataljona u Mostaru 1983−1989; načelnik štaba, ujedno zamjenik komandanta 49. motorizovane brigade u Sarajevu 1989−1992; komandant mehanizovane brigade u Sarajevu 1992; komandant mehanizovane brigade Sarajevsko-romanijskog korpusa 1992−1996; komandant motorizovane brigade, Pale 1996; inspektor u Inspekciji borbene gotovosti Vojske Republike Srpske u Bijeljini 1997; načelnik Odjeljenja borbene gotovosti u Inspekciji Generalštaba Vojske Republike Srpske (ujedno zamjenik načelnika Inspekcije borbene gotovosti) u Bijeljini 1997−1999; zastupnik načelnika (ujedno pomoćnik načelnika Generalštaba) Inspekcije borbene gotovosti Vojske Republike Srpske u Bijeljini 1999; načelnik Uprave za operativno-štabne poslove (ujedno zamjenik načelnika Sektora), u Generalštabu Vojske Republike Srpske u Bijeljini i Banjoj Luci 1999−2002.
Službovao je u garnizonima: Sarajevo, Mostar, Pale, Bijeljina i Banja Luka. Učestvovao u ratu od 4. aprila 1992. do 14. decembra 1995. godine na dužnosti: komandant motorizovane brigade i komandanta mehanizovane brigade Sarajevsko-romanijskog korpusa.[1]
Penzionisan je 28. februara 2002. godine. Sa porodicom živi u Banjoj Luci.
Odlikovanja i priznanja
urediOdlikovan u JNA:
Odlikovan u VRS:
- Karađorđeva zvijezda trećeg reda 1993.
- Karađorđeva zvijezda drugog reda 2002.
Tokom službovanja osam puta je ocjenjivan, dva puta ocjenom ističe se i šest puta ocjenom naročito se ističe.[2]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b Generali Republike Srpske 1992−2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ a b Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
