Vladeta Lukić
Vladeta Lukić (Beograd, 20. mart 1910 – Beograd, 14. septembar 1978) bio je istaknuti snimatelj i profesor Akademije za pozorište, film, radio i televiziju – današnji Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu. Bio je Osnivač Grupe za filmsku kameru – Katedre kamere.
Vladeta Lukić | |
|---|---|
 Vladeta Lukić, osnivač Katedre kamere na FDU | |
| Datum rođenja | 20. mart 1910. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 14. septembar 1978. (68 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFR Jugoslavija |
| Zanimanje | Snimatelj i profesor |
Biografija
urediVladeta Lukić je diplomirao pravo u Beogradu. Pre Drugog svetskog rata je bio filmski amater.
Snimatelj - prvi radovi
urediNakon oslobođenja Beograda 1944. godine, učestvuje u snimanju prvih Filmskih novosti, zatim, snima na Sremskom frontu, a 1945. godine sarađuje pri snimanju prvih srednjemetražnih dokumentarnih filmova:
- Beograd - Nikole Popovića[1] i
- Koraci slobode - Radoša Novakovića[1][2]
Kao slobodni filmski radnik, od 1950. godine snima filmove svih žanrova – od reklamnih, do celovečernjih igranih. [2]
Kratkometražni filmovi
urediNajviše se bavio kratkometražnim filmovima. Snimio ih je više od 40 i posebno se istakao u ciklusu dokumentarnih filmova poetske inspiracije – Velimira Stojanovića.[2]
Uspešno je sarađivao i u filmovima Ratomira Ivkovića, Miodraga Nikolića, Petra Stojanovića, Živana Žike Čukulića, Dušana Makavejeva i drugih.[2]
Dugometražni filmovi
uredi_u_Beogradu_02.jpg)
- Priča o fabrici (1948) - Vladimira Pogačića
- Pesma sa Kumbare (1955) Radoša Novakovića
- Omnibus od tri epizode Cipelice na asvaltu (1956) Ljubomira Radičevića, Zdravka Randića i Boška Vučinića
- Dan četrnaesti (1960) Zdravka Velimirovića
- Zemljaci (1963) Zdravka Randića
- Pre rata (1966) Vuka Babića
Glumac
urediKao glumac, nastupio je u filmovima:
Pedagoški rad
urediSvojim znanjem i sposobnošću da ga prenese, nekonvencionalnim duhom i širinom pogleda, nesputanom granicama profesije, među malobrojnim filmskim snimateljima, bio je predodređen za pedagoški rad.[2] Vladeta Lukić je bio osnivač Grupe za filmsku režiju (Katedre kamere) na tadašnjoj Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju, i od 1960. godine, jedini predavač predmeta Filmska kamera.[3] Prve dve godine na novoj katedri, nastava koju je vodio profesor Vladeta Lukić, obuhvatala je upoznavanje sa osnovama filmske tehnike i elementima filmskog jezika, metodama osvetljavanja u ateljeu, eksponometrijom, kao i laboratorijskim procesima obrade filmskih materijala.
Nastavni kadar su sačinjavali još i istaknuti filmski umetnici i teoretičari: Radoš Novaković, Branibor Debeljković, dr Dušan Stojanović, Vladimir Pogačić, Marko Babac, dr Pavle Vasić, Vlada Petrić.[3]
Vladeta Lukić je poslednjih pet godina života bio je u zvanju redovnog profesora.
Naučno-istraživački rad
urediObjavio je niz članaka u stručnim časopisima i nekoliko knjiga:
- Filmski leksikon (Novi Sad 1953, zajedno sa Boškom Tokinom);
- Tehnika uzanog filma (Beograd 1959, 1970);
- Autori, glumci, filmovi ... (Beograd 1963);
_u_Beogradu_03.jpg)
Reference
uredi- ^ a b v „IMDb Vladeta Lukić (1910-1978)”.
- ^ a b v g d đ Peterlić, Ante, ur. (1990). Filmska enciklopedija. 2, L-Ž. Zagreb: Jugoslavenski leksikografski zavod "Miroslav Krleža". str. 65.
- ^ a b Svetozar, Rapajić (2015), English: Monograph - Faculty of Dramatic Arts in Belgrade, 2015 (PDF), Pristupljeno 2022-11-30