Vogošća
Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. |
Vogošća je gradsko naselje i sjedište opštine Vogošća, jedne od devet opština Kantona Sarajevo. Pre rata u Bosni i Hercegovini pripadala je Gradu Sarajevo.
Vogošća | |
|---|---|
 Pogled na Vogošću iz Blagovca | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Federacija BiH |
| Kanton | Kanton Sarajevo |
| Opština | Vogošća |
| Stanovništvo | |
| — 2013. |  10.568 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 43° 54′ 05″ S; 18° 20′ 40″ I / 43.90145° S; 18.34436° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
  Vogošća Vogošća na karti Bosne i Hercegovine | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 71320 |
| Pozivni broj | 033 |
| Veb-sajt | www |
Geografija
urediOpština Vogošća pokriva 72 km², i udaljena je 6 km od centra Sarajeva, 70 km od Zenice i 100 km od Tuzle. Posjeduje komunikacijske veze, magistralni put Brod–Sarajevo–Metković, magistralnu železničku prugu Vinkovci (Hrvatska)–Sarajevo–Ploče (Jadransko more). Područje ima razvijenu infrastrukturu, elektroenergetske medije, ugalj, prirodni gas, prirodne resurse plodne doline rijeke Bosne itd.
Ovde se nalazi Spomen-kosturnica u Vogošći.
Stanovništvo
urediPo poslednjem službenom popisu stanovništva iz 1991. godine, Opština Vogošća (jedna od prigradskih opština Grada Sarajeva) je imala 24.647 stanovnika, raspoređenih u 21 naseljenom mestu.
| Sastav stanovništva – naselje Vogošća | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013.[1] | 1991. | 1981.[2] | 1971.[3] | ||||
| Ukupno | 10 568 (100,0%) | 10 598 (100,0%) | 7 619 (100,0%) | 6 703 (100,0%) | |||
| Bošnjaci | 9 529 (90,17%) | 3 724 (35,14%)1 | 2 140 (28,09%)1 | 1 940 (28,94%)1 | |||
| Srbi | 316 (2,990%) | 4 698 (44,33%) | 3 630 (47,64%) | 3 728 (55,62%) | |||
| Hrvati | 203 (1,921%) | 545 (5,142%) | 468 (6,143%) | 610 (9,100%) | |||
| Bosanci | 168 (1,590%) | – | – | – | |||
| Bosanci i Hercegovci | 105 (0,994%) | – | – | – | |||
| Neizjašnjeni | 104 (0,984%) | – | – | – | |||
| Ostali | 53 (0,502%) | 340 (3,208%) | 89 (1,168%) | 88 (1,313%) | |||
| Muslimani | 44 (0,416%) | – | – | – | |||
| Albanci | 12 (0,114%) | – | 7 (0,092%) | 13 (0,194%) | |||
| Romi | 11 (0,104%) | – | – | – | |||
| Crnogorci | 5 (0,047%) | – | 46 (0,604%) | 69 (1,029%) | |||
| Slovenci | 5 (0,047%) | – | 20 (0,263%) | 20 (0,298%) | |||
| Jugosloveni | 4 (0,038%) | 1 291 (12,18%) | 1 210 (15,88%) | 202 (3,014%) | |||
| Turci | 4 (0,038%) | – | – | – | |||
| Makedonci | 3 (0,028%) | – | 9 (0,118%) | 33 (0,492%) | |||
| Pravoslavci | 1 (0,009%) | – | – | – | |||
| Nepoznato | 1 (0,009%) | – | – | – | |||
- 1 Na popisima od 1971. do 1991. Bošnjaci su popisivani uglavnom kao Muslimani.
Većinski naseljena srpskim stanovništvom, Vogošća je sa okolinom od 1992. do 1996. bila pod kontrolom Vojske Republike Srpske. Dejtonskim sporazumom opština je u celini pripala Federaciji BiH, a srpsko stanovništvo se u strahu mahom iselilo i naselilo širom Republike Srpske i drugih zemalja.
Naseljena mjesta
urediBlagovac, Budišići, Donja Vogošća, Garež, Gora, Grahovište, Hotonj, Kamenica, Kobilja Glava, Kremeš, Krivoglavci, Ljubina-Poturovići, Nebočaj, Perca, Semizovac, Svrake, Tihovići, Uglješići, Ugorsko, Vogošća i Vrapče.
Privreda
urediTokom 1980-ih, Opština Vogošća zabeležila je stabilan i dinamičan razvoj i bila je prepoznatljiva po vrlo visokom nivou razvijenosti u oblasti industrije. Vogošća je bila poznata kao druga opština u bivšoj Jugoslaviji po razvijenosti tj. nivou nacionalnog dohotka po glavi stanovnika. Takvom stanju u najvećoj meri doprineo je razvoj automobilske industrije (Tvornica automobila Sarajevo). U privrednoj strukturi šire regije rudarstvo i industrija predstavljaju dominirajuće oblasti u privređivanju. Saradnja opštine Vogošća sa drugim zemljama u predratnom periodu bila je na visokom nivou. Pored razvijene infrastrukture, lokalnog i međugradskog saobraćaja Vogošća ima razvijenu telekomunikacijsku i PTT mrežu sa vlastitom centralom od 12000 brojeva, vlastiti RTV Servis sa predajnikom.
Reference
uredi- ^ „Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Bosni i Hercegovini 2013 – Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik”. popis.gov.ba. Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine. Arhivirano iz originala 7. 4. 2021. g. Pristupljeno 7. 4. 2021.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 22. 10. 2015.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1971.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 22. 10. 2015.
