Vukadin Vukadinović
Vukadin Vukadinović (Mašte, kod Berana, 1915 — Lješnica, kod Berana, 15. februar 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| vukadin vukadinović | |
|---|---|
 Vukadin Vukadinović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1915. |
| Mesto rođenja | Mašte, kod Berana, Kraljevina Crna Gora |
| Datum smrti | 15. februar 1943. (27/28 god.) |
| Mesto smrti | Lješnica, kod Berana, Nezavisna Država Crna Gora |
| Profesija | đak |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1936. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija uredi
Rođen je 1915. godine u selu Mašte, kod Berana. Osnovnu školu je završio u Polici. Tokom pohađanja gimnazije u Beranama aktivno je bio uključen u formiranju lokalne organizacije Saveza komunističke omladine Jugoslavije. Skojevska organizacija u beranskoj gimnaziji bila je najjača u srezu.
Početkom septembra 1935. godine stvoren je Centralni rukovodeći aktiv SKOJ-a. Za sekretara rukovodećeg aktiva bio je postavljen Vukadin Vukadinović. Septembra 1935, u beranskoj gimnaziji došlo je do organizovanja štrajka đaka beranske gimnazije, kojem su se pridružili i građani i seljaci beranskog kraja. Ovaj štrajk je prerastao u demonstracije u kojima je 64 učenika bilo isključeno iz svih škola u Jugoslaviji. Tada je Vukadin postao član Komunističke partije Jugoslavije. Oktobra 1936, bio je uhapšen i optužen za pripadanje ilegalnoj partijskoj organizaciji sa ciljem rušenja poretka u državi. Bio je osuđen na zatvorsku kaznu od 20 mjeseci strogog zatvora.
Nakon povratka sa robije, u selu Zagrad, 17. juna 1940. godine u sukobu sa žandarmima bio je opet uhapšen i osuđen na 13 mjeseci zatvora i godinu dana gubitka časnih prava. Na izdržavanje kazne bio je upućen u Sremsku Mitrovicu, gdje ga je zatekla i fašistička okupacija Jugoslavije. Sa robije je uspeo da pobjegne u noći 21/22. avgusta 1941. godine, sa grupom od 32 komunista, kroz tunel koji su tajno prokopali ispod tamničkih zidina.
Kratko vrijeme proveo je među partizanima Srijema, a onda se prebacio u oslobođenu Mačvu, pa zatim u Užice gdje je bio postavljen za političkog komesara Posavskog partizanskog odreda. Prešao je u Crnu Goru 1942. godine i učestvovao u ilegalnom radu i omasovljenju partizanskih snaga u ovom kraju.
Tokom borbe protiv italijanskih vojnika, četnika i muslimanske milicije u Kaludaru pored sela Lješnica u Bihoru, posljednjim metkom, da ne bi pao u ruke neprijateljskim snagama, oduzeo je sebi život 15. februara 1943. godine.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana - Beograd - Titograd: Partizanska knjiga - Narodna knjiga - Pobjeda. 1982.
