Gradnja

насеље у Врању, Пчињски округ, Србија

Gradnja je naseljeno mesto grada Vranja u Pčinjskom okrugu. Ona je brdsko-planinsko selo u istočnom delu Poljanice. Od centra Vlasa, gde je sedište Mesne zajednice, udaljena je oko 1,5 km. Prema popisu iz 2002. bilo je 247 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 293 stanovnika).

Gradnja
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugPčinjski
GradVranje
Gradska opštinaVranje
Stanovništvo
 — 2011.247
Geografske karakteristike
Koordinate42° 42′ 04″ S; 21° 53′ 00″ I / 42.701166° S; 21.883333° I / 42.701166; 21.883333
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina653 m
Gradnja na karti Srbije
Gradnja
Gradnja
Gradnja na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski broj17507
Pozivni broj017
Registarska oznakaVR

Geografija

uredi

Gradnja zauzima prostor oko Krušoglavskog potoka, potoka Mrtve strane i Građanske reke, koja nastaje od ova dva potoka. Sada je selo razbijenog tipa u kome se izdvajaju mahale: Gornja, Šurumenska, Donja, Veselinska, Lazina i Džangalska mahala. Nešto je zbijenija u delu Šurumenske mahale. U Gradnju se najlakše stiže iz Vlasa, a moguće je doći terenskim vozilom iz Vladičinog Hana, preko Jagnjila i Sreška, ali po suvom vremenu.

Istorija

uredi

Gradnja je ime dobilo po nekadašnjem gradu, koji je po predanju bio blizu ušća Građanske reke u Veternicu, a njegovi stanovnici imali njive u današnjoj mahali Carinske Luke u Vlasu. U početku, selo je bilo zbijenog tipa. Kuće su bile pored reke, u blizini škole i crkve a kolibe i trle po bregovima gde su sada kuće. Vremenom je ljudima dosadilo da žive na dve lokacije, pa su se premestili ka Mrtvoj strani, Lazini, Laništu, Lajkovici i niz reku, bliže svojim njivama, pašnjacima i šumi. U dolini Krušoglavskog potoka postoji crkvište gde je nekada bila crkva Svete Petke, a legenda kaže da je tu nekada ranije bio manastir. Inače selo ima dva groblja, jedno kod crkve, a drugo u Lazini, a pored Građanske reke, na mestu zvanom Vučjak su ostaci starog groblja. Godine 1861. Gradnja je imala oko 40 kuća, a 1903. imala je oko 75 kuća. Najstarije familije u Gradnji su Šikoparci, koji su poreklom iz Prištine, Dželepci, Grnčarci, Dželasinci, Veselinci, Džangalci, Kaluđerci, Ružićevci, Šurumenci, Ćosinci, Kartavelci, Todorovci , Ramčinci, Kolarovi, Baglamarci.

Život

uredi

U Gradnji su se ljudi bavili poljoprivredom, naročito ratarstvom, stočarstvom i voćarstvom. Od najstarijih vremena u selu je bilo vrednih zanatlija poznatih u celoj Poljanici, a posebno su bili istaknuti kolari, kovači i limari (klonferi), o čemu govore mnoga prezimena i nadimci u selu. Ranije su se stanovnici vodom snabdevali iz poznatih kladenaca, kao što su Sveta Petka, Duruk, Dulan, Gornji kladanac, Krušje, Kartavelski i Šurumenski kladanac. Sada je u većini kuća voda dovedena lokalnim vodovodima. Od lekovitih izvora bio je poznat izvor Vodica u Parčevinoj strani, a verovalo se da leči oči i rane.

Ima četvororazrednu osnovnu školu, najstariju u Poljanici, koja je radila još u tursko vreme, ali joj sada preti zatvaranje zbog drastičnog smanjenja broja đaka.

U Gradnji je crkva posvećena Svetom Nikoli. Seoska slava (litije) u Gradnji je Sveta Trojica i Sveti Todor, a mahala Lazina slavi Svetog Marka.

Demografija

uredi

U naselju Gradnja živi 194 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,5 godina (43,6 kod muškaraca i 41,5 kod žena). U naselju ima 82 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,01.

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[1]
Godina Stanovnika
1948. 682
1953. 687
1961. 599
1971. 494
1981. 351
1991. 293 283
2002. 247 249
2011. 187
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[2]
Srbi
  
243 98,38%
Hrvati
  
3 1,21%
Ukrajinci
  
1 0,40%
nepoznato
  
0 0,0%


Domaćinstva
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Galerija slika

uredi

Reference

uredi
  1. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  2. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  3. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Literatura

uredi
  • Rista T. Nikolić, Poljanica i Klisura, izdanje 1905. godine, pp. 152. (Srpski etnografski zbornik, Beograd, knjiga IV, Srpska kraljevska akademija).

Spoljašnje veze

uredi