Dedovički rejon
Dedovički rejon (rus. Дедовичский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u istočnom delu Pskovske oblasti, odnosno na zapadu evropskog dela Ruske Federacije.
| Dedovički rejon Dedovičskiй raйon | |
|---|---|
{{{caption2}}}
| |
.svg) | |
 | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Severozapadni |
| Administrativni subjekt | Pskovska oblast |
| Admin. centar | Dedoviči |
| Status | opštinski rejon |
| Osnivanje | 1. avgust 1927. |
| Površina | 2.188,1 km2 |
| Stanovništvo | 2015. |
| — broj st. | 12.976 |
| — gustina st. | 5,93 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Registarske tablice | 60 |
| Zvanični veb-sajt | |
.png)
Administrativni centar rejona je varošica Dedoviči. Prema procenama nacionalne statističke službe Rusije za 2015, na teritoriji rejona je živelo 12.976 stanovnika ili u proseku oko 5,93 st/km².
Geografija uredi
Dedovički rejon smešten je u istočnim delovima Pskovske oblasti. Obuhvata teritoriju površine 2.788,1 km², i po tom parametru nalazi se na 13. mestu među 24 rejona u oblasti. Graniči se sa Dnovskim rejonom na severu, na severozapadu i zapadu je Porhovski, na jugozapadu Novorževski, a na jugu Bežanički rejon. Na istoku su Podorški i Volotovski rejon Novgorodske oblasti.
U reljefu rejona izdvajaju se dva područja, istočni izrazito ravničarski deo koji pripada perifernim delovima Priiljmenjske nizije, i zapadni deo u formi pobrđa gde se nalaze istočni delovi Sudomskog pobrđa, uključujući i najvišu tačku pobrđa goru Sudomu koja leži na nadmorskoj visini od 293 metra.
Gotovo cela rejonska teritorija nalazi se u basenu Šelonja, i samim tim pripada slivnom području reke Neve. Sam Šelonj izvire u južnom delu rejona, na nekih dvadesetak kilometara južnije od Dedoviča. Najvažnije pritoke Šelonja na području Dedovičkog rejona su Sudoma, Iljzna, Severka i Gorodjanka. Jedan manji deo rejonske teritorije na krajnjem jugozapadu nalazi se u slivnom području reke Sorot, desne pritoke Velikaje (i pripada basenu reke Narve).
U zapadnom brdskom delu rejona nalaze se brojna lednička jezera, a najveća među njima su Ivanjkovsko, Gorodnovsko, Sevo, Uzko, Duboko i Lokno,
Oko trećine rejonske teritorije je pod šumama, dok su močvarna područja najraširenija u južnim i jugoistočnim delovima.
Istorija uredi
Dedovički rejon kao administrativna opštinska jedinica uspostavljen je 1. avgusta 1927. godine i prvobitno je bio deo Lenjingradske oblasti. U granicama Pskovske oblasti je od njenog osnivanja 23. avgusta 1944. godine. U sadašnjim granicama je od 1958. godine kada mu je pripojena teritorija raspuštenog Požerevičkog rejona (danas je to Požerevička seoska opština).
Demografija i administrativna podela uredi
Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona je živelo ukupno 14.692 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2015. tu živelo 12.976 stanovnika, ili u proseku 5,93 st/km².[2] Po broju stanovnika Dedovički rejon se nalazi na 12. mestu u oblasti i njegova populacija čini 2,01% od ukupne rejonske populacije.
| 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2015. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 29.592 | 22.716 | 18.814 | 18.807[3] | 17.881[4] | 14.692[1] | 12.976* |
Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.
Prema podacima sa popisa iz 2010. na području rejona postoje ukupno 334 naseljena mesta (od kojih je njih 89 bilo bez stanovništva) međusobno podeljenih u 5 trećestepenih opština (jednu gradsku i četiri seoske). Jedino gradsko naselje u rejonu je varošica Dedoviči, administrativni centar rejona u kojem živi oko dve trećine ukupne rejonske populacije.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (25. март 2016)
- ^ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года Архивирано на сајту Wayback Machine (23. септембар 2015)
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze uredi
