Dragutin Vukotić
Dragutin Vukotić (Podgorica, 1924 — Podgorica, 2017) bio je lekar urolog bolnica u Nikšiću i Titogradu od 1957, redovni profesor Medicinskog fakulteta u Podgorici od 1978.[1] i u Beogradu od 1986. godine, delegat Udruženja urologa Jugoslavije u Internacionalnoj urološkoj asocijaciji 1979, predsednik Društva lekara Crne Gore 1961, Udruženja urologa Jugoslavije 1981— 1982 i Crnogorske akademije nauka i umetnosti 1989—2001,[2] kao i osnivač prvog Urološkog odeljenja u Crnoj Gori 1957. u Nikšiću, a zatim u Titogradu 1968.[3]
Dragutin Vukotić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 15. oktobar 1924. |
| Mesto rođenja | Podgorica, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 7. decembar 2017. (93 god.) |
| Mesto smrti | Podgorica, Crna Gora |
Bio je član Internacionalnog udruženja urologa 1973, Udruženja urologa Francuske 1977, Evropskog urološkog društva 1975, Balkanske medicinske unije,[1] van radnog sastava SANU 1990, Srpskog lekarskog društva 1998, Ruske akademije nauka 1995, član redakcija časopisa Acta chirurgica iugoslavica, Acta medica iugoslavica i Medicinski zapisi.[3] Za dopisnog člana Društva za nauku i umetnost Crne Gore (kasnije Crnogorske akademije nauka i umetnosti) je izabran 6. marta 1973. godine, a za redovnog člana CANU 22. oktobra 1981. godine.[3]
Biografija
urediRođen je 15. oktobra 1924. godine u Podgorici. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu 1952. godine, specijalizirao na Urološkoj klinici u Beogradu 1957, doktorirao na Medicinskom fakultetu u Beogradu 1976. godine.[3] Učestvovao je na nacionalnim i internacionalnim urološkim kongresima u Krakovu, Lenjingradu, Solunu, Kijevu, Parizu, Pekingu, San Francisku, kao i na svim kongresima Udruženja urologa Jugoslavije.[3]
Objavio je knjige: „Etiologija urolitijaze” (1977), „Kliničke fizičko–hemijske karakteristike urolitijaze u Crnoj Gori” (1993), „Besjede i ogledi I” (1994), „Odabrani radovi iz urologije” (1996), „Besjede i ogledi II” (1997), „Etičke kontroverze u medicini” (2000), „Besjede i ogledi III” (2001), „Besjede i ogledi IV” (2004), „Asocijalnost u medicinskoj nauci i praksi — Jatrogene greške i previdi” (2007), „Vremenska nepodudarnost biološkog i hronološkog starenja u Crnoj Gori” (2009) i „Sadejstvo plemenitosti i etičnosti u ljudskom rodu” (2013). Objavio je i brojne stručne i naučne radove, posebno iz urologije i etike u medicini, zatim besede, oglede i prikaze u domaćim i stranim serijskim i monografskim publikacijama. Bibliografija Vukotićevih radova i literatura o njegovom stvaralaštvu sadrži 465 jedinica.[3]
Preminuo je 7. decembra 2017. godine u Podgorici, a sahrana je održana 9. decembra na groblju Čepurci.[2] Povodom njegove smrti su održavane Komemorativne sednice Crnogorske akademije nauka i umetnosti.[4]
Nagrade
urediNagrade i priznanja koje je primio Dragutin Vukotić:[3]
- Priznanje za naučnika godine, Internacionalni biografski centar u Kembridžu, 2001.
- Plaketa „Dr Petar Miljanić”, Društvo lekara Crne Gore, 1979.
- Povelja Saveza lekarskih društava Jugoslavije, 1986.
- Plaketa Univerziteta Crne Gore, 1994.
- Septembarska nagrada Nikšića, 1964.
- Decembarska nagrada Titograda[1]
- „Trinaestojulska nagrada Crne Gore”, 1967.
- Nagrada oslobođenja Titograda, 1981.
- Nagrada AVNOJ-a, 1983.
Reference
uredi- ^ a b v „DRAGUTIN VUKOTIĆ”.
- ^ a b „Preminuo akademik Dragutin Vukotić - CANU”. www.canu.me. Pristupljeno 2021-10-21.
- ^ a b v g d đ e „Dragutin Vukotić - CANU”. www.canu.me. Pristupljeno 2021-10-21.
- ^ „ART: Preminuo akademik Dragutin Vukotić”. Montenegro magazin (na jeziku: bošnjački). 2017-12-07. Pristupljeno 2021-10-21.
Spoljašnje veze
uredi
