Žugići

Žugići su staro drobnjačko bratstvo nastalo krajem XVII vijeka odvajanjem od Vulovića. Najraniji predak zvao se Vukašin i bio je savremenik Baja Pivljanina.

Porijeklo

Bratstvo Žugića se odvojilo zajedno sa Ćabrinima (Čabrinima) sredinom XVII vijeka od drobnjačkog bratstva Vulovića. Svi Žugići svoje najstarije porijeklo vode sa Mljetička. Odatle se jedan dio porodice odselio ka sjeveru, u katune u Drobnjak, naselivši prostor današnjih Novakovića, Žugića Bara i Žugića Luke, tj. prostor Vražijeg i Ribljeg jezera, Žabljaka, Pljevlji, Nikšića.

Nastanak prezimena

Postoji nekoliko verzija o nastanku prezimena. Svakako najpouzdanija jeste ona koju u svojoj knjizi iznosi Boško Tomov Žugić ("Porijeklo i razvoj bratstva Žugića od 1740-1966 godine" Obod -Cetinje, 1966)[1]. Prema ovoj teoriji, Bajo Pivljanin je tokom jednog od međuplemenskih sukoba krajem sedamnaestog veka prozvao jednog Vulovića "žugom". Termin "žuga" je bio turcizam i pojmovno je označavao onog ko zadaje probleme.

Kolonizacija

Daljom kolonizacijom, bratstvo se raširilo po Balkanu. Jedan dio, na čelu sa Popom Žugićem, je otišao u pravcu Bosne, naseljavajući prostor Romanije, i gradova Olova i Sokolac, da bi se potom proširili i na Srebrenicu, Bratunac, Sarajevo, Banoviće. Na sjever stižu sve do Banje Luke. Drugi dio bratstva je otišao za Srbiju, naselivši prostore Priboja na Limu, Prokuplja, Niša, Užica, Valjeva, Beograda, Novog Sada, Kule, Vrbasa, Smedereva, Bačke Topole.

Krsna slava

Kao svako drobnjačko bratstvo, Žugići slave Svetog Đorđa. Međutim, da bi mogli posjećivati prijatelje na dan njihove slave, odigrao se skup nekoliko Drobnjačkih plemenika, koji su otišli Mitropolitu na Cetinje i zatražili blagoslov da slave Svetog Nikolu, a da prislužuju Đurđevdan. Dobili su blagoslov, nakon čega je veliki dio Žugića počeo slaviti Svetog Nikolu. To je prvenstveno bosanski - Olovski ogranak bratstva, ali se i u samom Drobnjaku mogu naći mnogobrojne porodice sa ovom slavom. Porodice u Srbiji kao na primjer Prokuplju i Bačkoj Topoli slave Svetog Đorđa.

Poznati Žugići

• Veliki broj prota - Aleksije Jovanov Žugić, Zarije Aleksijin Žugić
• Vojvoda Mićo Žugić (Hercegovački ustanak)
• Krsto - učesnik u I Svetskom ratu iz koga je izašao kao poručnik srpske vojske sa dve Zlatne Karađorđeve zvezde sa mačevima, Zlatnom medaljom Obilića, Albanskom spomenicom, Spomenicom za rat ujedinjena 1914-1918 i još nekoliko ordena.
• Poručnik jugoslovenske vojske Božidar Vukašinov Žugić, u narodu poznatiji kao Durmitorski Obilić
• Narodni heroji Komnen i Batrić Žugić
• Boško Tomov Žugić, književnik
• Nedeljko Marinkov Žugić, književnik
• Tomislav Žugić, književnik
• Barjaktar Jezersko-Šaranačkog odreda Milić Žugić, koji je primio barjak od kralja Nikole, sa svoje devedest i dvije godine, prilikom borbi za oslobođenje Šaranaca
• Radoslav Žugić, nekadašnji igrač Crvene zvezde
• Ljupče Žugić, jugoslovenski košarkaški as
• Siniša Žugić, unuk Krste Žugića, proslavljenog heroja 1.svetskog rata,

Jugoslovenski sportista, jedini učesnik Olimpijkih Igara u Žugića (OI-1996).

• Tomislav Miloradov Žugić - jedan od osnivača Zajednice Srba u Makedoniji
• Zoran Žugić - dipl.maš. inžinjer, Predsednik Zajednice Srba u Makedoniji

Literatura

• Vuk Šibalić, Stojan Karadžić - „Drobnjak, porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo“
• Boško Tomov Žugić - „Porijeklo i razvoj bratstva Žugića od 1740 - 1960"