Ivanščica
Ivanščica (takođe i Ivančica) je najviša planina u Hrvatskoj severno od reke Save. Nalazi se u Hrvatskom zagorju. Duga je oko 30 km, široka 9 km, a najviši istoimeni vrh je visok 1.061 metar.
| Ivanščica | |
|---|---|
 | |
| Geografske karakteristike | |
| Najviša tačka | Ivanščica |
| Ndm. visina | 1.061 m |
| Koordinate | 46° 10′ 32″ S; 16° 06′ 21″ I / 46.175551° S; 16.105957° I |
| Geografija | |
  Ivanščica | |
| Države |  Hrvatska |
| Regije | Varaždinska županija |
| Oblast | Hrvatsko zagorje |
| Grupa | Apli |
Ivanščica predstavlja prirodnu barijeru između severnog porečja reke Bednje i južnog dela u porečju Krapine. Prema građi i smeru kretanja, to je najističniji ogranak Alpi u Hrvatskoj. Potoci Rijeka pritoka Krapine i Zlatarska Bistrica pritoka Bednje dele planinu na najviši srednji deo, zapasdni (sastoji se od dva niza grebena i istočni deo (najniži i geološki najkomlikovaniji).
Tri četvrtine planine planine (oko 150 km²) pokriveno je šumom. Na severnoj padini donja granica pretežno bukove šume nalazi se na visini od 300 m, a na južnoj od 400 m. Južne padine su obrasle šumom bukve, hrasta, graba, jele, javor i klena.
Područje uz Ivanščicu je bilo rano naseljeno. Na njenim padinamau periodu od XII—XIV veka izgrađeni su mnogi sredovekovni zamkovi Pusti Lobor, Oštrc, Belec, Milengrad, Grebengred, Gotalovac i Bela). Na južnim stranama planine nalazili su se uglavnom posedi vlastele, a na severnim crkveni. Od XII do prve polovine XIV veka Belec su posedovali templari, onda prelazi u ruke isusovaca od kojih verovatno i potiče ime Ivaščica.
Na podnožju južne strane uspeva vinova loza, a nešto niže poljoprivredne kulture. Seosk naselja nalaze se uglavnom na visini od 300—400 metara. Na visini iznad 500 metara leže naselja Zlatarska Željeznica (540 m) i Pokojac (520 m).
Planina ima mrkok uglja oligocenske starosti kod Starog i Novog Golubovca, Zajazde i sela Vodice. Značajni su i kamenolomi kod Gatalovca i Lepoglave (uglavnom dijabaz, andezit i dolomit)