Završio je Dramsku školu u Zagrebu (1922), muziku je učio privatno u Splitu i Beču. Od 1922. godine scenograf je i dirigent pozorišta u Splitu, 1929-33. vodio je muzički odsek fabrike gramofonskih ploča „Edison Bel Penkala“ u Zagrebu, od 1933. direktor je opere i operete a od 1939. upravnik pozorišta u Splitu. U NOB-u je član više umetničkih grupa i intendant „Kazališta Narodnog Oslobođenja Dalmacije“, a nakon sloma NDH radi u Zagrebu. Od 1945. do 1949. intendant je Hrvatskog narodnog kazališta, 1949-54. direktor Državnog simfonijskog orkestra.
Tijardovića je kao kompozitora najviše privlačilo stvaranje dela za pozorište. Od osam njegovih opereta najpoznatije su „Mala Florami“ i „Splitski akvarel“, u kojima je, oslanjajući se na melodiku Mediterana i muzički folklor svog zavičaja, odlično dočarao specifični kolorit Splita između dva svetska rata. Istakao se i kao duhoviti libretista, a bavio se i scenografijom i kostimografijom.
