Iskre (muzička grupa)
Iskre su bile jugoslovenski i srpski rok bend iz Beograda. Poznati su kao jedni od pionira jugoslovenske rok scene.
| Iskre | |
|---|---|
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1961—1966 |
| Osnivanje | Beograd,  SFRJ |
| Žanr |
|
| Izdavačka kuća | Diskos |
| Članovi | |
| Bivši članovi | Slavoljub Bogdanović Miloš Sekulić Gligorije Milanović Draško Reljin Branislav Nikolić Dragan Mirković Branko Glušćević |
| Ostalo | |
| Povezani članci | Siluete Dah Rokeri s Moravu |
Istorijat uredi
Bend je formiran 1961. godine od strane učenika Druge beogradske gimnazije: Slavoljuba Bogdanovića (ritam gitara), Miloša Sekulića (gitara), Gligorija Milanovića (bas gitara) i Draška Reljina (bubnjevi).[1] Bend je izabrao ime Iskre, po istoimenim muzičkim pojačalima, koja su koristili na početku karijere.[1] Bend je započeo karijeru svirajući instrumentale inspirisane muzikom bendova The Tornados, Johnny and the Hurricanes, The Champs, The Coasters, The Drifters i duom Santo & Johnny i ubrzo stekli zapaženu popularnost.[1]
Na Omladinskom festivalu 1962. godine, koji je održan u beogradskom Domu sindikata osvojili su prvo mesto, nakon čega im se pridružio Branislav Beka Nikolić, na orguljama.[1] Ovaj sastav je često nastupao na pop koncertima i plesovima, a pojavljivao se i na Radiju Beograd.[1] Iskre su bile jedni od prvih jugoslovenskih i srpskih bendova koji su nastupili kao prateći bend na snimcima pevača pop muzike. Snimali su sa Zafirom Hadžimanovim, Ivankom Pavlović, Zoranom Rambosekom i drugima.[1] Tokom 1963. godine često su nastupali sa Brankicom Sučević, članicom benda Safiri.[1] Bend je hteo da sa njom snimi debitanski EP, ali urednici diskografske kuće Diskos insistirali su da bend snimi EP sa tada popularnom pevačicom Ivankom Pavlović.[1] EP sa pesmama Mala Šeila objavljen je samo pod imenom Ivanka Pavlović i ubrzo postao drugi najprodavaniji jugoslovenski album pop muzike.[1] Nakon snimanja EP-a, Milanović je napustio sastav, a zamenio ga je Dragan Mirković.[1]
U januaru 1964. godine bend je osvojio prvo mesto na festivalu Parada ritma održanom u beogradskom Domu sindikata.[1] Nekoliko meseci kasnije održali su prvi samostalni koncert na Kolarčevom narodnom univerzitetu, nakon što su objavili zvanični EP, sa pesmama Stalaktit, Šeba, Rok za dobro jutro i Zvončići.[1] Nakon izlaska EP-a, Mirković je napustio sastav, a zamenio ga je bivši član Silueta i Lutalica, Branko Gluščević.[1]
Toko 1965. godine snimili su dva EP-a, oba sa četiri pesme od kojih su tri bile instrumentalne numere. Iste godine pojavili su se u filmu Glasam za ljubav, koji je režirao Toma Janjić i tako postali prvi jugoslovenski rok sastav koji se pojavio na filmu.[1] U ovo vreme je međutim popularnost benda opadala, zbog popularnosti novih rok žanrova.[1] Bend je započeo obradu tradicionalnih makedonskih pesama, ali nije postigao očekivani uspeh.[1] Početkom 1966. godine nastupali su na Beogradskoj gitarijadi, gde su osvojili peto mesto, a ubrzo nakon toga bend je raspušten.[1]
Nakon raspuštanja Iskri, Gluščević je nastavio karijeru u bendovima Dah i Rokeri s Moravu.[1] Mirković je svirao u pratećem orkestru Nene Ivošević, a tokom devedesetih godina bio je predsednik Udruženja umetnika džeza i popularne muzike Jugoslavije.[1]
Diskografija uredi
EP-ovi uredi
- Stalaktit (1964)
- Tekila (1965)
- Bossa nova (1965)
Референце uredi
Литература uredi
- Janjatović, Petar (2007). EX YU ROCK enciklopedija 1960-2006. Beograd: Čigoja štampa. ISBN 978-86-905317-1-4.
Спољашње везе uredi
